4-3-1-2 artık Dünya futbolunda kalmadı. Maradona büyük oyuncuydu. Büyük bir antrenör de olabilir. Ama daha henüz olabilir kısmında. Çünkü o sadece büyük oyuncular ile işlerin yürüyeceğini zannediyor. İsmi dünyanın gelmiş geçmiş en büyük oyuncu olarak anılması kendisine bir saygınlık getirebilir ama taktiksel olarak dünya futbolunun gerisinde maalesef.
Arjantin Nijerya’yı 1-0 yeniyor, Güney Kore ve Yunanistan’ı geçiyor, daha sonra Meksika’yı eliyor. Ama biraz geriye döndüğünüzde altı da yiyebiliyor (Bolivya maçı). Takıma bakıyorsunuz dört savunmacı da hücumcu değil. Hücumcu olmadıkları gibi ağırlar da... Kaleci zaten vasat. Orta sahada oynayan üçlü; Mascherano, Rodriguez ve Di Maria kanat ve hücum oyuncuları... Üçlü baklava oynamak oyunun her iki yönünü de başarabilen isimlerle mümkündür. Hele organize bir takım karşınızda varsa vay halinize... Bu üçlünün önünde Messi, ileride çift forvet. Savunmacı olmayan oyuncular.
Bu takımla zayıf rakipleri geçersiniz ama Almanya gibi 4-2-3-1’e çok uygun bir takım karşınıza çıkarsa dörtlük olursunuz. Almanya’nın beşli orta sahası; Khedira, Schweinsteiger, Müller, Podolski ve Mesut ile önde top rakipteyken bile oyunda kalan, arkasından gelenlere pozisyon hazırlayan Klose gibi bir santrfor sizi hüsrana uğratır.
Ben açıkcası Maradona’nın, Meksika maçında oyunun son bölümünde yaptığı Tevez - Veron değişikliği ile bu maça başlayacağını düşünüyordum. Zaten böyle de olmalıydı. Fenerbahçe, Alex varken nasıl çift santrfor oynayamıyorsa, Arjantin de bu oyuncularla bu sistemi kaldıramaz.
Arjantin’in kusurlarını ortaya dökerken, Almanya’yı unutmayalım. İki kenar beki çok iyi. Lahm savunmanın dışında müthiş hücumcu. Sol bek Boateng’in savunması iyi. Stoperler uzun. Belki çabuk değil ama sezgileri kuvvetli. Savunmanın önündeki altı oyuncu da top rakipteyken iyi. 4-0 çarpıcı skor gözükse de iki takımın oyun şablonlarına baktığımızda doğru bir skor.
Ben bir tek Messi’ye üzülüyorum. İkinci kez katıldığı Dünya Kupası’nda Maradona olma yolunda yine mesafe katedemedi.
