Spor yazarları Bursaspor - Fenerbahçe maçını değerlendirdi
.
1
Hep mi rakipler kötü? - Ersin Düzen - Vatan
HAFTANIN açılışı, öncesinde bize çok şey vaat ediyordu, ancak sahadaki oyunla değil Bursasporlu taraftarların muhteşem şovlarıyla hafızalarımızda yer edinecek. 80’li yıllarda takımlar sahaya çıkarken konfeti atılırdı, tek tat buydu, şimdi taraftarlar arasında koreografi rekabeti var. Teksas ve diğer taraftar gruplarına tebrikler, emeklerine sağlık... İLK yarı sıfır pozisyonla bitti. Bursaspor’un önceliği rakibi durdurmak, tempo yapmasını önlemekti. F.Bahçe’nin Kasımpaşa maçındaki oyununu farklı kılan, stoperlerin orta sahaya kadar gelmesi, rakip alanda diğer futbolcuların baskısı ile kazandığı toplar, dar alandaki oyun ve beklerin hücuma büyük katkısıydı. Stancu ve Kembo’nun stoperleri rahatsız etmesi bu oyunu baltaladı. Kanatları kuvvetli olan Bursaspor, İsmail ve Şener’in de etkinliğini engelledi. Dolayısıyla F.Bahçe topla kendi başına oynadı ama bir şey üretemedi. F.BAHÇE, 2. devreden itibaren daha önde oynamaya başladı. Buna biraz da Bursaspor izin verdi; arkadaki boş alanı hızlı geçişlerle değerlendirmek planının bir parçasıydı. Sarı-lacivertli takımdaki hareketlilik net pozisyonlara dönüşmese de hatayı getirdi. Ali Palabıyık doğru bir kararla penaltıyı verdi. PENALTIDAN sonra maçın hikayesi değişti, F.Bahçe daha güvenli oynamaya başladı. İlk yarıda yapmadığı baskıyı yaptı, skoru yarı sahasında kalarak değil, rakibi rahatsız ederek korudu. Hızlı çıkışlarla farkı arttırma şanslarına da sahip oldu. 2. yarıda bir kez geçişe izin verdi, Delarge’ın vuruşunu Volkan çok iyi çıkardı. HİÇ BIRAKMADILAR SEZONUN en formda takımlarından birine karşı deplasmanda tek pozisyon vererek kazanmak çok önemli. Aykut Kocaman’ın geçen hafta dediği gibi Kasımpaşa maçındaki oyunu her zaman sergileyemezsiniz, ancak o oyuna bağlı kalarak özellikle bu tür deplasmanlarda kontrolü hiç bırakmamak da başarıyı getirir... SERİ galibiyetler devam ediyor. Galibiyetleri sadece, rakiplerin kötü oynayışına bağlayanlar oluyor, asla katılmıyorum. Son 4 haftada kötü durumda olan, uzun süredir problem yaşayan sadece Antalyaspor’du. Diğer takımları kötü duruma düşüren ise F.Bahçe’nin ta kendisiydi!
2
Eşik geçildi!.. - Ercan Güven | Milliyet
Şayet gün gelip Fenerbahçe üzerinden bir şampiyonluk öyküsü yazmak icap edecekse, hikayenin ilk bölümü Sivasspor ile başlayacak, Bursaspor galibiyeti ile tamamlanacaktır. Öncesi kahırdı, sonrası süs olacaktır. Çünkü birincisi, toptan saklanacak kadar özgüvensiz durumdaki Fenerbahçe takımının istek ve cesarete kavuştuğu dönüm noktası sayılır. İkincisi, yani dünkü Bursaspor galibiyeti, isteğin eyleme dönüşerek tek tek yetenekleri aktive ettiği ve bir basamak ötesinde maç kazanma zekasının devreye girip skor belirlediği kavşak olacaktır. Şayet gün gelip Fenerbahçe üzerinden bir şampiyonluk öyküsü yazacaksak, önce kaybedilip sonra bulunmuş bu meziyetlerin sezon sonuna kadar yerli yerinde kalacağını varsayarız ki, şampiyon olmak için başka da bir şeye ihtiyacı yoktur Fenerbahçe’nin. Özenle koruyup kollaması ve sezon boyu diri kalmasını sağlaması gereken tek şey budur. Çünkü akıllı, verimli futbol, goller ve galibiyetler bu psikolojinin sonucudur. Aynen Bursa’da yaşananlar gibi... Çok zor olması gereken bir maçı zekasıyla kolaylaştıran bir Fenerbahçe vardı Bursa’da... Maçın ilk yarısında sahada mücadele isteyen keyiflenebilirdi ama seyirlik olan sadece tribündeki şovdu. Çünkü her iki takım da dengeli, dikkatli oynadı hatalarla birlikte pozisyonlar da azaldı ilk devre. Hiç telaş yapmadı Fenerbahçe... Zaten Bursaspor’u çözmüş, skor için ikinci yarıya güveniyordu. Janssen’in dönüp vurduğu, Aziz Behich’in soldan indiği pozisyonlar futbol adına nazar boncuğu gibiydi 45 dakikada. Aslında Fenerbahçe kanatlardan gitmek istiyor, beşli Bursa orta sahası ne buna ne de rakip ceza alanına yaklaşma üçgenlerine izin veriyordu. Janssen üç stoper arasında etkisizleşiyor, Fenerbahçe rakip yarı alanda kalsa da ceza alanında çoğalamıyordu. Maç o kadar hesap kitap işi hale gelmişti ki, Bursa hücumlarında Fenerbahçe defansını rahatlatma görevi üstlenen Aatıf’ın üç-beş metre geride olması bile kelebek etkisi yaratıp hücumları etkiliyordu. Maçlarını ilk atmış dakikada kazanan, daha sonra yaş ortalaması nedeniyle düşen ve bu yüzden maça hızlı başlayacağı düşünülen Bursaspor da gol şansını Batalla’nın şık paslarına, uzun toplara bırakmış, önemli bir şansı tepmişti. Planlı ve dengeli giden maçta her iki takım da ilk golü atanın kazanacağından emindi ve ikisi de atmaktan çok yememeğe özen gösterdi. İlk yarı sakatlığı nükseden Janssen yerini Soldado’ya bırakınca da değişen bir şey olmadı konuk Fenerbahçe’de. İkinci yarıda takıma defansif bir orta saha monte ederek başlayan Bursaspor ilerleyen dakikalar için önlem almayı düşündü ve biraz daha geriye yaslanarak en büyük hatasını yaptı. Fenerbahçe ise bu yüzü dönük oynama fırsatını önce baskılı oyuna çevirdi, sonra pozisyon yaratmakta kullandı. Soldado’nun kazandırdığı Giuliano’nun attığı penaltı da bu baskının sonucuydu. 65’de golden sonra Aatıf ile Valbuena’yı değiştirdi Aykut Hoca... Çünkü Bursaspor’un skora dönük oynayacağını düşündü. Ama Bursaspor’un karşısında uzun toplarla adam kaçırma denemelerinden başka girişimlere izin vermeyen bir Fenerbahçe vardı. Çoğalamazlardı çünkü, ilerde topu tutan taze Valbuena vardı maçın geri kalanında. 87’de Volkan’ın kurtardığı bir pozisyonları vardı o kadar. Fenerbahçe kazanırken şahane mi oynadı?.. Hayır. Ancak kazanmak için gereken o özgüven geri geldikten sonra, Fenerbahçe gibi bir takım isterse maçı yetenekleriyle alır, isterse zekasıyla. Yani bu aşamadan sonra.
3
F.Bahçe’nin ayak sesleri... - Şansal Büyüka | Milliyet
Kendi sahanızda kazanıp deplasmanda berabere kalarak şampiyon olamazsınız... Bunu daha lig tarihi yazmadı... İçeride üç puanı alacak, deplasmanda mümkün olduğu kadar çok kazanacaksınız... Fenerbahçe, özellikle bu sezon kazanarak çıkmanın pek de mümkün olmadığı Timsah Arena’da galip gelerek zirvedeki adımlarını iyice sıklaştırdı. Artık yükseklerde Fenerbahçe’nin ayak sesleri daha iyi duyuluyor. Oysa ilk yarıda sahada galibiyet adına asla umut vermeyen iki takım vardı... Bursaspor kalesinden Harun‘u, Fenerbahçe kalesinden Volkan‘ı çıkartsanız bu ilk 45 dakika gene 0-0 biterdi... Çünkü kalelere şut çekilmedi, top gitmedi... Fenerbahçe özellikle bu yarıda atağa kalkarken o kadar çok top kaybetti ki, hücumları daha başlamadan bitti. Ancak Fenerbahçe‘nin savunma anlayışı Batalla‘yı topla buluşturmayınca Bursaspor yarım pozisyona bile giremedi... İkinci yarıda daha hareketli bir Fenerbahçe gördük... Özellikle Dirar’ın hareketlenmesi ve kendini bulması Fenerbahçe‘nin hücum etkinliğini gözle görülür biçimde arttırdı... Ancak oynarken Aatıf, sonradan Aatıf’ın yerine oyuna giren Valbuena kişisel oynamak adına o kadar çok top kaybettiler ki, Fenerbahçe özellikle hücum anlamında bu top kayıplarından çok ciddi ve olumsuz biçimde etkilendi... Bu maçta gördük ki, Bursaspor beşli savunma yapmanın, bu beşli bloğu orta alan oyuncuları ile takviye etmenin faturasını ağır ödedi... Bursaspor gibi ligin en fazla gol atan takımlarından biri, gol yemeyi neredeyse alışkanlık haline getiren Fenerbahçe kalesine ilk korneri 80. dakikada, ilk etkili şutunu 85. dakikada atabildi. Bursaspor bir anlamda Fenerbahçe‘ye gol attırmamak adına adeta hücum etmeyi unuttu. Fenerbahçe adına, futbolu adına iyi sayılabilecek bir ilk yarı yoktu... Ancak ikinci yarıdaki Fenerbahçe‘nin daha etkili, daha üretken olduğunu söylemeliyiz... 1-0’dan sonra Soldado, Valbuena, Giuliano ile daha farklı bir sonuç ortaya çıkabilirdi... Fenerbahçe, olağanüstü bir üç puan kazandı... Bunun dışında son maçlarda kazandığı başka şeyler de var... “Nereden çıktı bu adam“ dediğimiz ve hata üstüne hata yapan Neustadter artık güvenli bir savunma oyuncusu gibi duruyor... Dikkat edelim, Fenerbahçe eski maçlarında olduğu gibi ikinci yarılarda rakibinin baskısı altında geri çekilmiyor, savunma yapmıyor... Rakibinin kalesine kolay gelmesine izin vermiyor. Bursa maçı dahil her yerde basmaya çalışıyor... İştahı, gücü, hevesi ve kazanma arzusu yerinde... Hani “bir musibet bin nasihatten iyidir“ demişler ya, sanki Aykut Hoca‘nın şöyle bir gider gibi yapıp geri dönmesi epey işe yaramış gibi görünüyor... Ayrıca arka arkaya gelen galibiyetler moral olarak, güven olarak Fenerbahçe‘yi çok daha güçlü yapacak, seyircisini tribünlere geri çağıracaktır. Fenerbahçe‘nin zirve yarışındaki ayak seslerini artık daha iyi duyuyoruz...
4
Kazanmanın şartı olmaz - Gökhan Dinç - Vatan
KAZANMA alışkanlığı kazanan bir takıma, hangi takımla deplasmanda karşılaşmak istemezsin diye sorsalar, teknik direktör Aykut Kocaman direkt Bursaspor derdi her halde. Son haftalarda kazandıkları ile teknik direktör takımı olmaya başlayan Bursaspor, F.Bahçe’nin hızını kesti dün akşam. Oyunun rakibin üçüncü bölgesinde oynamak istediğini karşı takıma gösteren F.Bahçe dün gece oyunu oraya taşımakta zorlandı. İki bekinden sadece İsmail’in hücum gücüne destek vermeye çalışması o yüzdendi. BURSASPOR üçlü savunmayı, top rakibe geçince harika beşliye dönüştürünce F.Bahçe pozisyon bulmakta zorlandı. Ancak ne olursa olsun F.Bahçe oyunun rakip sahada oynamak için çok çaba sarf etti. Bunun sonucunda penaltıdan da olsa skoru buldu. Golü yedikten sonra F.Bahçe standart bireysel hatalarını yaptı ancak Bursaspor bu fırsatları gole çeviremedi. İŞİNİ BAŞARI İLE YAPTI AYKUT Kocaman’ın oyun sisteminin sahaya yansıdığı bir başka maç daha izledik. Kazanmak bir takım için çok önemli. Hem de F.Bahçe gibi harika bir futbol oynamadan Bursaspor’u kendi evinde yeniyorsan bu daha da önemli. Haftanın açılış maçını kazanan sarı-lacivertli futbolcular, şimdi koltuklarına oturup, kendi işini başarı ile yapmış olarak koltuklarına oturacak ve rakiplerinin puan kaybetmesini bekleyecek. F.BAHÇE yönetiminin teknik direktör Aykut Kocaman ile danışıklı yaptığı dövüş karşılığını vermeye devam ediyor. Kocaman gereğini yapacağım demesine rağmen yönetimin sessiz kalması, futbolcular üzerinde “beyler biz maç kaybediyoruz ama yönetimin hocayı göndermek gibi bir durumu yok. Bu sonuçlar günün sonunda hepimize yazar” baskısı yarattı. Bu baskı da sahada sonuçlarının gelmesini sağladı. Artık F.Bahçe bu yarışın dibine kadar içinde, benden söylemesi.
5
Yüzde 100 penaltı - Ahmet Çakar | Sabah
Önce şunu söyleyeyim, Fenerbahçe bu sezonun belki en coşkulu değil ama taktik disiplin, alan daraltma, takım savunması gibi çağdaş futbol normlarında en iyi maçlarından birini oynadı. Üstelik Bursa'nın 33 bin kişilik coşkulu seyircisinin önünde. Koskoca 90 dakika Bursaspor gibi iyi bir takıma karşı neredeyse pozisyon vermediler. İlk yarı iki takım da çok tedbirliydi. Özellikle Bursa defansı beşleyip kanat bekleriyle yardım getirerek Fenerbahçe'nin her iki kanattaki organizasyonlarını engelledi. Buldukları toplarla da Fenerbahçe defansının arkasına, Stancu'nun önüne uzun toplar attılar. Fenerbahçe ilk yarıda oynamadı ama oynatmadı da. Ama ikinci yarı sahada gerçekten iyi bir Fenerbahçe vardı. Rakip kafayı kaldıramadı. Özellikle Giuliano'nun organizasyon liderliğinde top sürekli Fenerbahçe'de kaldı. Soldado biraz güçlü olsa müthiş bir santrfor. Aslında kariyeri tabii ki müthiş. Gol şansı da yüksek, pozisyon bilgisi de öyle. Mesela penaltı yaptırdığı pozisyonda durduğu yer, aldığı pozisyon birinci sınıf. İşte o penaltıyla da Fenerbahçe çok ama çok değerli 3 puanı aldı, İstanbul'a dönüyor. Dün gece galibiyet kadar ortaya konan futbol da çok doyurucuydu. Şov yapmadılar, 6-7 pozisyon üretmediler. Sezon başından beri yedikleri goller ve verdikleri pozisyonlarla eleştiriliyorlardı. Dün bunların hiçbiri olmadı. Yalnız Fenerbahçe hala savunmasından çıkarken manasız top kayıpları yapıyor. Özellikle ilk yarıda Şener olsun, Topal olsun, Souza olsun bunu yaptılar. Ama dün F.Bahçe için bu yılın kırılma maçlarından biridir. Hakem Ali Palabıyık, ufak tefek hatalar yapsa da maçı çok başarılı yönetti. Sakin, kendinden emin, oyuncuyu tahrik etmiyor. Verdiği penaltıda da yüzde 100 haklı. Bursaspor'un Nijeryalı stoperi öyle manasız, öyle tek hamleden kaynaklanan tuhaf bir penaltı yaptı ki sanırım arkadaşları hakeme itiraz edeceklerine ona kızmışlardır.
6
Fenerbahçe maraton koşuyor! - Rıdvan Dilmen | Sabah
İkinci yarı için maçın hak edeni diyebiliriz Fenerbahçe için... İlk yarıda mücadeleci, sadece taraftarın güzel olduğu bir devre izledik. Pozisyon yoktu. İkinci devre Fenerbahçe'nin fiziksel kalitesini gördük. En hızlısı Beşiktaş, en organizesi Başakşehir ama en fiziklisi de Fenerbahçe... Fenerbahçe 'Ben maraton koşucusuyum, bana sabredeceksiniz' diyor. Kulüp başkanı başta olmak üzere taraftarın Aykut Kocaman'a istifası sonrası destek olması 4'üncü galibiyeti getirdi. Her maç ligin en önemli maçı der oyuncular ama Antalyaspor deplasmanı çok mühim demiştim. Takımı tartışmaya açacaktı. Orada oyuncuların sevinci galibiyete değil, geleceği görmelerindendi. Gelecek maç için perşembeye biletler tükenir Fenerbahçe'de, 50 bin kişi dolar stat. Bu kadar iddialıyım. Antalya maçına giderken yine puan farkı vardı ama ne deniyordu, 3-4 puan geride bitirsek ne güzel olur. Başakşehir'i dışarıda bırakırsak Galatasaray ve Beşiktaş'ın puanlarca gerisinde kalmayacağı kesinleşti artık. Büyük kulüple büyük taraftarı ayırmak lazım... Galatasaray onca şey yaşıyor ama ne yapıyor, toparlanıyor. Akhisar maçında tribünler doluya yakın olacak. Beşiktaş bir canlandı, 3 atıp arayı kapattı. Bu kulüplerin ayağa kalkması, liderlerin davranışlarıyla ilintilidir. Yönetim dedi ki 'Hoca burada var, devam ediyor'. Aykut hocanın çalışma stiline adapte olmak kolay değil. Sabırla form tutmak istiyor. Aykut hocanın hesabında hep fizik kapasitenin artacağı vardı. Futbol rakiple oynanır, Fenerbahçe kapasitesini verdi ve kazandı. Oyununu oynadı. Mehmet- Josef'le oynarım, 4 de ofansif oyuncuyla oynarım dedi. 71'inci dakikada sağ açıkta bir top kaptırdı Dirar, yüzde 100 deparla geri döndü defansa kadar. Bunlar kolay değil. Günlük oyunda da hesabını kitabını yapan, 70'ten sonra maçı koparabileceğini bilen bir teknik adam var Fenerbahçe'de. Bursa'da muhteşem bir seyircin var, potansiyelin var. Le Guen maç öncesi demecinde, "Favori Fenerbahçe, elimizden geleni yapacağız" diyerek baştan kaybetmişti ama... Ben de biliyorum Fenerbahçe'nin daha iyi kadrosu olduğunu ama bu maç Bursa'da. Bunu İstanbul'da söylese tamam, Bursa'da olmaz.
7
Ya Ekong olmasaydı - Ömer Üründül | Sabah
Fenerbahçe 33 bin Bursaspor taraftarı önünde maça özgüvenli başladı. 25. dakikaya kadar oyunun tek hakimiydiler. Oyunu tamamen karşı alana yıktılar, ikinci bölgede dönen topları da kazanıp hücumda devamlılık sağladılar. Ama Bursaspor'un iyi yerleşimli alan savunmasını bir türlü arızaya uğratamadılar. 25'inci dakikadan sonra oyun dengelendi. İlk devrenin kısa özeti şöyleydi: Tempo vasat, mücadele var. Topa sahip olma oranı yüzde 65 Fenerbahçe lehine... Daha fazla hücum deneyen Fenerbahçe ama iki takım adına da tek net gol pozisyonu yok. İkinci devre de dengeli başladı. Ama kısa süre sonra Fenerbahçe kontrolü ele aldı. Nihayet sahneye Bursa defansında Ekong çıktı ve sırtı dönük Soldado'ya gereksiz bir şekilde penaltı yapınca, Fenerbahçe skor avantajını yakaladı. Sonrası da oyunu istediği gibi götürüp hem takım savunmasında zorlanmadı hem de mecburen risk alan Bursaspor karşısında etkili kontratak girişimleri başladı. Sonuçta çok önemli bir üç puanı aldı Fenerbahçe.. Aykut Kocaman, Mehmet Topal ile Souza sigortasını geri dörtlünün önüne yerleştirdikten ve de üçüncü bölgedeki gereksiz riskli oyun anlayışını terkettikten sonra takım kazanmaya başladı. Dün gece Aatif'ın başarılı performansı da gözden kaçmamalı. Valbuena'yı da küstürmemek için Aykut Kocaman, Aatif ile değişikliğe gitti. Dün Fenerbahçe adına ekleyeceğimiz şeyler; zor bir deplasmanda ilk planda takım savunmasındaki başarı. Galibiyetten de ders çıkarmak gerçeğiyle üstünde durulması gereken ise penaltı golüne kadar geçen 65 dakikalık süreçte üstün ve baskılı oyuna rağmen, tek bir pozisyon bulunamayışı oldu. Bursaspor beklenen performansı gösteremedi. Ama rakibin üstünlüğünde akılcı bir taktik uygulayıp iyi yerleşimli bir alan savunması ile yedikleri penaltı golüne kadar da pozisyon vermediler. Ama pas trafiğinde ve hücumda çok yetersiz kaldılar.
8
Makine gibi... - Gürcan Bilgiç | Sabah
İlk yarı bittiğinde, iki takımın da skor yapması için duran top dışında ihtimal yok gibiydi... Aykut Hoca, kendisine seriyi getiren "Temaslı oyun"dan vazgeçmeden, dirençli oyuncularıyla hem tempoyu zorlamayı hem de rakibi bunaltmayı istedi. Oyunun kontrolü Fenerbahçe'de olsada Bursaspor'un net karşılık verdiğini gördük. 3'lü defansı aslında "Beşli" oynayıp, 8 oyuncuyla (kaleciyle 9) bir duvar yaptılar. "Oynatma-attırma" taktiğini seçmişti Le Guen... Sadece Batalla'nın pasları üzerine kurduğu hücum alternatifinde Fenerbahçe'nin özellikle Dirar'ın kontrolünü de engelledi. Ortaya çıkan oyunun mücadele düzeyi keyif vericiydi. Futbolu sağlı-sollu ortalar veya kaleci ile forvetler arasında geçen maç olarak görenler için "Sıkıcı" bir maçtı. Ama iki taraf da dengeleri kendi adına bozmanın pususundaydı aslında. Taktik disiplin üst seviyede uygulanıyor, defansif duvarlar bir an bile "Tuğlasız" bırakılmıyordu. Tipik bir beraberlik maçıydı derken Bursa defansının hatası ve penaltı geldi. Dengeyi başka türlü bozmanın anahtarı duran toplar veya kornerdi Fenerbahçe adına. Bu pozisyonla altın buldular... Sonrasında maçı Bursa'nın oynaması gerekiyordu ki bu da Le Guen'in duvarının gedik vermesi demekti. Aykut Hoca hemen Valbuena hamlesini yaptı. Daha çok alan, daha fazla olanak seçeneğine yöneldi. Takımının defansif direncine güvenerek ikinici gol için performans faktörünü devreye soktu. Gelişen oyunun içinde Fenerbahçe de bir ilkin peşine düştü. Öne geçince kapanan takım bu kez 33 bin coşkulu taraftar önünde B planını da kovalayıp, rakibi eksik yakalayıp, tehdit unsuru olmayı sürdürdü. Hem önemli hem de değerli bir galibiyet bu... Haftanın ilk maçı olması rakipleri de bildikleri sonuçta baskı altına alacaktır. Üst üste 4. galibiyet önümüzdeki Karabük maçında Kadıköy'ü eski görkemli görüntüsüne de kavuşturacaktır. Her şeyin ötesinde Fenerbahçe artık oyunculardan değil, sistemden güç alan bir makine olma yolunda olduğunu gösterdi.
9
10
11
