The Others Pazartesi yazıları...

Pazartesi yazıları...

02.02.2004 - 00:00 | Son Güncellenme:

Pazartesi yazıları...

Pazartesi yazıları...



ŞEHİR kalabalıklaşınca her şeyin değiştiği gibi bu bayram da değişti. Bahçelerde kurban kesilir, konu komşuya dağıtılmak üzere tencerelere konur, üstü de örtülürdü. Kimse bunları görmezdi. Şimdi öyle mi? Kurban çadırları kurmuşlar çamurun içinde. Hem de tam ana yolun kenarına. Sokağa fırlayan dana filan bilmezdik biz. Sopalarla adamların kovaladığı zavallı hayvanları ne duydum, ne işittim. Belki bizim zamanımızda hayat daha bir içe kapanıktı ama daha güzeldi, daha sakindi. "Gerçekler" diye bir şey uydurmuşlar, gözümüze gözümüze sokuyorlar. Bir kanalımızda, güya eğlence programı yapıyorlar. Hani öyle açık hanım filan göstermeyen mutassıp kanalımız. Bir koyunu getirmişler, çitle çevrili bir yere koymuşlar, meddah kılıklı bir adam da seyircilere onu satacak! Hayvan tepiniyor o daracık yerde. Yazıktır, günahtır... Hanıma "Et yemeği yapma bugünlerde" dedim. Gözümün önüne geliyor hayvanlar. Şu günlerde bir yere gitseniz karşınıza mutlaka bir şekilde kesilen biçilen hayvanlar çıkıveriyor. Bir de tabii haber bültenlerinde, kolunu bacağını kesen kasap haberleri mevcut. Eskisi gibi değil anlayacağınız.

GECE uykum kaçtı... Bir film izlemek istedim. Şov televizyonunda vardı. O da Amerikan menşeili savaş filmi. Uçaklardan füzeler filan atıyorlar. Yahu insaf, şöyle duygusal bir film koyun... Romantik olsun, hülyalara dalalım. Bu arada gençleri evlendiren yarışmada Caner'e üzüldüm. Çocuk seviyor kızı. Kız diretiyor. Ben bizim hanımdan bilirim. Az peşinde koşmadım. Hanımlar hep böyledir Caner evladım.

BİZİM damat, gelin, torunlar şöyle bir uğradılar. Yemek için ısrar etmedik. Zaten gelinin yüzü "bir an önce bitse de gitsek" gibi bakıyor. Oğlan torun "Dede ben üniversiteye gitmek istiyorum" dedi. Daha ilkokulu bitirmedi ne bu telaş diye merak edip sordum. Bir şarkı söylemeye başladı "Biz üniversiteliyiz" gibi sözleri var, el kol kaldırarak dans ederek söyleniyormuş. Bu şarkı söyleyenlerin elinde cep telefonu varmış. Üniversiteye gidip cep telefonu almak istiyormuş. Bizim zamanımızda üniversiteye ilim irfan öğrenmek için gidilirdi. Şimdi cep telefonu almak için... Devir böyle değişiyor anlaşılan.