Trabzonspor-M.Başakşehir maçının ardından spor yazarlarının görüşleri
.
1
En önemli galibiyet - Erman Özgür (Fanatik)
Başakşehir’in santrforsuz başladığı maçta özellikle maçın başındaki Trabzonspor baskısını atlatması yaklaşık 20-25 dakika sürdü. Sonrasında dengelenen oyunda ise soğukkanlı, tecrübeli, üst düzey orta saha ve forvet oyuncuları sazı ellerine aldılar. Arda’nın yükselen formu ve İrfan Can’a hazırladığı pozisyonla ilk golü, presi yaparak Robinho’nun asistiyle golü yapan Clichy ile de ilk yarıda büyük iş yaptılar. Tabii bu başarıda akıllı oyunları kadar Trabzonspor’un fark yaratan orta saha kurgusunun tamamen değişmiş olmasının da etkisi vardı. Özellikle de topu kullanırken Sosa-Onazi ikilisinin olmamasının sıkıntısı maç boyunca hissedildi. 2. yarının kahramanı 1 dakika içinde her iki kaleye gol atan Ekuban olurken, Trabzonspor’un yapmak istediği baskıya çok aşina ve rahat direnen Başakşehir şampiyonluk yarışındaki rakiplerinin umutlanmasına izin vermeyerek sezonun en önemli galibiyetlerinden birini almayı başardı. Gecenin sorusu Trabzonspor şampiyonluk yarışından kopar mı? Mesele sadece alınan mağlubiyet değil. Transferin yapılamayacak olması, Sosa ve Onazi’nin sakatlıkları ve yerlerini doldurmanın çok zor oluşu Trabzon’u yarıştan koparabilecek detaylar. Maçın starı Uzun süre sonra Başakşehir’in beklediği performansı gösteren ve 2 gole katkı yapan Arda Turan öne çıkan oyuncu oldu. Maçın olayı Süper Lig’in rakip analizini en doğru yapan ve bu doğrultuda 11’ler belirleyen, oyun stratejisi uygulayan Abdullah Avcı’nın Trabzon deplasmanında da alınan galibiyette tercihlerinin etkisi büyüktü. Kısa mesaj Başakşehir’in kulübe zenginliği bir tarafta, Trabzonspor’un hamle kısırlığı diğer tarafta en dikkat çekici ayrıntılardan biriydi.
2
Tecrübe her şeydir! - Cemal Ersen (Milliyet)
Başakşehir’in belki de göze hoş gelmeyen, fakat takır takır işleyen bir sistemi var. Uzun zamandır birlikte oynamanın verdiği avantaj ve tecrübeyi de ekleyin, dün maça fırtına gibi başlayan Trabzonspor’u önce bekleyeceği sonra zaaflarını kollayacağı ortada idi. Lider takım başkanı ve teknik direktörü her ne kadar şampiyonluk sözcüğünü kullanmaktan çekinse de, adım adım, maç maç hedefine doğru ilerliyor. Aslında bu mütevazılık Başakşehir’in başarısının da sırrı... Evet; ev sahibi takımın orta sahası, yoklukta o görevi yerine getirmekte zorlanacakları bilinen Yusuf ve Kamil Ahmet’ten kurulmuştu. Gözler de Sosa-Onazi ikilisini arıyordu. Üstelik yedek kulübesi, gencecik çocuklardan oluşmuştu. Hamle oyuncusu yoktu Ünal Karaman’ın. İlk 20 dakikadaki baskı golü getirebilse, Abdullah Avcı’nın da planları değişebilirdi. Futbol hatalar oyunu, karşınızda “adı bile yeter” dediğimiz tarzda usta isimlerin bol olduğu bir rakip varsa ve hedefe emin adımlarla ilerliyorsa, çok daha dikkatli olmak zorundasınız. Aksi takdirde faturayı keserler. Robinho’nun maçın ilk tehlikeli atağında kaçırdığı, ya da Uğurcan’ın kurtardığı gol, tehlike sinyallerinin başlangıcı idi. Zaten ardından sazı eline aldı Başakşehir. O ana kadar kendini sol kanatta unutturan Arda onu karşılamakla sorumlu Pereira’yı enfes bir vücut çalımı ile geçip, topu İrfan Can ile buluşturduğunda, coşkulu stat ölüm sessizliğine büründü. İlk yarının son dakikalarında bu kez Clichy deneyimin ne olduğunu gösterdi. Peşi sıra gelen gollerin Trabzonspor gibi bir takımı derinden etkilemesi kaçınılmazdı. Hele ikinci yarının hemen başında fark üçe çıkınca, maçı buradan çevirmek mucize bir işti. Ekuban’ın golü mü? Umut fakirin ekmeği, devamının hemen gelmesi gerekiyordu, olmadı. “Yaşlı” Başakşehir topu koştururken, Trabzonsporlu oyuncular enerjilerini ölçülü kullanamadıkları için çok zorlanmaya başladı. Tempo, pres ama nereye kadar? Yusuf’un 79. dakikadaki jenerik sayısı bile motivasyon olamadı takıma. Top kayıpları ve basit hatalar işini kolaylaştırdı Başakşehir’in. Kapanış sayısı Visca’dan geldi. Trabzonspor taraftarı şu gerçeği kabul etmeli. Şampiyonluk şarkılarının söyleneceği sezon, bu sezon değil. Kısıtlı kadrosu, transfer yasağı, ekonomik tabloları ile elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan yönetimin ve iyi niyetli genç oyuncu topluluğunun sabırla desteklenmesi gerek. Kimse boş hayeller peşinde koşup bu insanları baskı altına almasın. Dünkü skor, Trabzon gibi önemli bir deplasmandan Başakşehir’i elbette iddialı ve avantajlı konuma getirdi. Yarışı nerede bitireceğini kestirmek kolay olmasa da, takipçileriyle puan farkını koruduğu müddetçe ligin altıncı şampiyonu unvanına ulaşmak için son maça kadar mücadele edeceği kesin...
3
Sosa ve Onazi olmayınca... - Aksal Yavuz (Milliyet)
Maçtan önce Trabzonsporlulara “Bugün Allah’tan ne dilersiniz?” diye sorsalardı, Trabzonsporlular Sosa ve Onazi’nin oynamasını isterlerdi herhalde... Zira bordo-mavili takımın bilhassa son haftalar çıkışının baş mimarı Sosa ve Onazi idi... Hal böyle olunca, lider oyuncu Sosa ve Onazi olmayınca, alt yapıdan yedi oyuncuyla sahada olunca; işiniz hiç de kolay olmaz... Hele karşınızda top yorulmaz, oyuncu yorulur anlayışıyla oynayan Medipol Başakşehir gibi bir takım olursa, işiniz daha da zorlaşır... Trabzonspor’un en büyük silahı rakibin topla olan birlikteliğini azaltmaktı bunu da ilk bölümlerde yaptılar, pozisyon da buldular ama net pozisyonlara giren ve de bu pozisyonları İrfan Can ve Clichy ile değerlendiren takım Medipol Başakşehir oldu... Hamle yapma konusunda Ünal hocanın eli de, kolu da bağlı olunca; sonuç kaçınılmaz oluyor... Yeri gelmişken; ilk yarı Ekuban’a yapılan hareket penaltı değil de nedir? Sadece bu mu? Başakşehir’in 2. gol öncesi Arda’nın, Abdülkadir’e yaptığı faule ne demeli? Tüm bu olumsuzluklara rağmen ikinci yarının hemen başında Arda’nın da iteklemesiyle (faul) Ekuban’nın kendi kalesine attığı golle 3-0 geri düşüyorsunuz, Trabzonspor adına ligin kırılma maçında... Trabzonsporlular “Harç bitti yapı paydos” derken, kendi kalesine gol atan Ekuban aynı dakikada Trabzonspor’un maça tutunmasını sağlasa da sahada lidersiz oynayan Trabzonsporlu futbolcular yarışta var olma, yok olma mücadelesi vermeye başladılar... Yusuf’un şapka çıkartılacak golü de bu mücadelenin en güzel ürünüydü... Özetle... Dün gece kısıtlı imkanlar dahilinde mücadele eden Trabzonsporlu futbolcular elinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştılar... Amma velakin Trabzonspor’da gözler Sosa ve Onazi’yi aramadı değil... Medipol Başakşehir’i de bu galibiyetinden dolayı kutlamak gerek...
4
Düzen ve ezber yener! - Cem Dizdar (Fanatik)
Günümüzde futbol, ağırlıklı olarak bol tekrara bağlı ezberdir. Yetenek ise bu ezberlenmiş hali başkalaştırıp gösterişli, sonuç alan hale çevirir. Dün akşamın ilk yarısında tekrara bağlı hazır ezberi olan, üstüne bu oyunu geliştirecek yeteneklerle yükseltilen takım olan Başakşehir’di. Sosa ve Onazi’den yoksun olduğundan orta sahayı organize edemeyeceği haniyse kesin olan Trabzon, yediği üçüncü golün ardından Ekuban ile bulduğu golle oyuna romans yükler gibi oldu. Yusuf’un golüyle heyecan iyice yükselirken, Trabzon oyuna tutunmaya çalıştı ancak Başakşehir doğru yerleşim, sakinlik, bilgi ile maçın aleyhine dönmesine izin vermedi. Gecenin sorusu Trabzon buraya geldiği oyunu devam ettirebilir mi? Soru buydu.. Bence eksiklerini giderirse eder ama Başakşehir şu an ligin en sağlam ekibi değil mi? Maçın starı Mossoro; Başakşehir’in hücum mimarı. Ardından İrfan Can Kahveci; güç, hücuma katkı ve bitirici hamleleri nedeniyle. Maçın olayı Robinho, Emre, Arda... Üç oyuncu bu kadar etkisizken Abdullah Avcı’nın takımı bu kadar etkiliyse bunu sizce kime yazmak gerekir?.. Kısa mesaj Ligin en tutarlı oynayan takımı Başakşehir. Onları zorlayacak en yakın takım sizce kim?
5
Kalite farkı - Levent Tüzemen (Sabah)
Coşkulu, arzulu oynamak güzel ama hücum ederken çabukluk ile telaşı birbirine karıştırmamak gerekir. Trabzon'un ilk 15 dakika Başakşehir'e yaptığı baskı mükemmeldi. Yusuf Yazıcı'nın, Abdülkadir'in, Ekuban'ın paslaşması göz okşadı. Novak ile Pereira hücuma destek veriyorlardı. Ancak hücuma çıkarken Trabzon'un orta alanda kaptırdığı toplar Başakşehir'e gol olarak döndü. TÜFAD'ın Antalya seminerine gelen Abdullah Avcı, yaptığı barkovizyon gösterisinde M.City, PSG, Barcelona ve Hamburg takımlarının oyun anlayışlarını benimsediklerini aktarmıştı. Başakşehir 4-2-3-1 oynayan takımlar gibi Trabzon'a karşı dizildi. Üstelik golcü olarak Robinho'yu önde tek bıraktı. Oyun sürekli kaleci Mert'ten başladı. Emre'nin liderliğinde tüm takım ayağa pas oynamaya özen gösterdi. Bu anlayış, liderin Karadeniz'de galip gelmesini sağladı. Robinho önde pas istasyonu oldu. Visca-Mossoro-Arda üçlüsü çok iyi top saklayıp çok iyi paslaştı. İrfan Can'ın attığı golde yaptığı doğru koşu kadar Arda'nın göğsüyle düzeltip verdiği pas kalitesinin belgesiydi. Trabzonspor'un en büyük hatası ilk 15 dakikadaki baskıda bulamadıkları golden sonra güvenli oyuna dönmemeleriydi. Çünkü Robinho'nun kaçırdığı gol aslında savunma güvenliğinin daha fazla desteğe ihtiyacı olduğunun habercisiydi. Trabzonspor, Sosa'nın oyun liderliği ile Onazi'nin enerjisini çok aradı. Halil Umut Meler'i beğenirim. Ancak Trabzon'da kartlarını doğru kullanmadı. Emre'nin bakışlarına göre faul çaldı. Pereira'nın ayağına basıp, omuz atan Clichy'ye kart bile çıkarmadı. Ayrıca Clichy'nin Ekuban'a yaptığı hareket penaltıydı.
6
Meler faul verirken bile zorlandı! - İskender Günen (Sabah)
Trabzonspor, Onazi ve Sosa gibi iki asından yoksun. Yani orta alanda takımın temel direği olan iki isim... Ardından Trabzonspor'a gelen transfer yasağı... Bunlar bir takım için olumsuz bir tablo. Kenarda oturan oyunculara baktığımızda Ibanez dışında diğerleri altyapıdan gelen, deneyimi eksik, genç oyuncular. Rakip Başakşehir ise Süper Lig'in lideri ve saha içi organizasyonu üst düzeyde bir takım. İşin gerçeği; iki takım arasında gerek oyuncu gerekse de oyun anlayışı olarak büyük farklar var. Trabzonspor, oyuna istekli, arzulu başlayan taraf. Önde baskıyla rakibin geriden oyun kurmasını önleyen bir yapı ve rakipten kapılan toplar vardı. 20 dakika sonra ise Trabzonspor'da sorunlar baş gösterdi. Üçüncü bölgede daha farklı hücum organizasyonları gerekirken uzaktan şut denemeleri yanlış tercihti. Eğer orta alanda Sosa olsa Yusuf gerçek yerine geçse; ya da Sosa'nın yokluğunda Kamil Ahmet'in yanında Batuhan oynasa ve Yusuf da gerçek yerinde değerlendirilse acaba hücumda daha etkin görüntüler ortaya çıkar mıydı? 20. dakikadan sonra ise rakip alanda daha fazla gözüken Başakşehir iki net gol pozisyonundan sonra iki gol buldu. İkinci yarı ise erken yenilen gol farkı açtı ama Ekuban'ın golü daha olumlu oyuna teşvik etti. Özellikle Nwakaeme, Trabzonspor'un ataklarının odak noktasıydı. Yusuf'la hiç değilse maçı beraberliğe getirme şansı doğdu ama 4. golle umutlar tükendi. Alınan sonuç beklentileri düşündüğümüzde bir hayal kırıklığı ama şu gerçeğin görülmesi gerek: Bütün olumsuz koşullara karşın sahada terinin son damlasına kadar mücadeleden vazgeçmeyen Trabzonsporlu oyuncuları kutlarım. Hakem için ayrı bir paragraf açmak gerek. Bütün takdir haklarını Başakşehir lehine kullandı ve Trabzonspor sanki kendi sahasında değil deplasmanda oynayan taraftı. Sarı kartların verilmesi gereken pozisyonlar var ama nedense bırakın sarı kartı faulleri verirken bile zorlandı. Hakemler hakkında konuşmayı sevmem ama bu oyuncuların emeğine yazık değil mi?
7
