Sarı kırmızılılar en çok merak edilen iki soruya cevap verdi. Zorlu bir deplasmanda ve geriye düştüğü maçta ne yapacağı soruları. Tudor, oyuncularının yeteneğine, cesaretini de ekleyip cüretkâr oynadı. 1-0’dan sonra planları sarsılmış görünse de rakibinin üstüne gitti. Oyuncu değişiklikleriyle “Ben bu maçı alacağım kardeşim.” dedi ve aldı. Zaten kurduğu sistemde Galatasaray’ın yapısı geriye yaslanmayı, beklemeyi kaldırmıyor. Antalyaspor maçı bunun en güzel örneği. Doğru hamleler ve tercihlerinden ziyade, koyduğu doğru karakterden ötürü Tudor’u kutlamak gerek. Eğer kestane şekeri yemediyse eve dönüp yastığa başını koyduğunda tek pişmanlığı bu olacak.
ENİNE BOYUNA HATA!
Bir futbol müsabakasında rakibinden baskı gören takımın enine ve dikine uzun menzilli pasla oynamaya çalışması da ne demek? Sadece Galatasaray ya da Bursaspor özelinde söylemiyorum. Bu her takım için harakiri niteliğinde. Bursa’daki maçta bahsettiğim tercihin iki takım için de ne kadar tehlikeli olduğunu gördük. Hele ki atağa çıkarken. Bunların sebebi acele etmek. Çabuk oynamak başka, acele etmek başka bir şey. İkisini karıştırdığınızda bayat balığın arkasından köy yoğurdu yemiş gibi oluyorsunuz. Enine ve dikine oynanmamalı demiyorum. Doğru zamanda ve doğru pozisyonda tercih edilmeliydi. Bu konuda her iki takım da sınıfta kaldı.
SNEIJDER GERİ GELDİ!
Hollandalı yıldızın gönderilmesi tepkilere sebep olmuştu. Yerinin doldurulup doldurulamayacağı konusu merak edilirken, sahnede Feghouli’yi izliyoruz. Mevkileri aynı değil, ikisi kıyaslanır mı dediğinizi duyar gibiyim. Merak etmeyin zaten bu bir kıyaslama değil. Kaldı ki Valencia’da 10 numara pozisyonunda oynadığını da hatırlatmalıyım. Feghouli, tecrübesi ve sakinliğiyle ayağındaki topu çok estetik kullanıyor. En önemli dakikalarda en büyük sorumlulukları da alabilmesiyle yeni Sneijder oldu bence. Galatasaray’a hayırlı olsun.
