Kelime kabızlığı

Of Aman / Ayşenur
S. Yazıcı


       Siz de farkındasınız eminim..! Televizyondakilerin çoğu inanmak istemediğim ama apaçık ortada bir ifade tıkanıklığı içinde! Hevesle oturup şöyle bir program izlemek istediğimde, karşıma kupkuru, kalıp, ilkokul çocuğu ifadesinde cümleler çıkıyor. “Gündeme bomba gibi düştü", “Trafik canavarı yine iş başındaydı", “Gün geçmiyor ki..", “Konsere ilgi büyüktü", “Kömür sobası yine can aldı", “Açılışta eğlenceli saatler yaşandı"... Kardeşim, Türkçe’de bir olayın vahametini ya da oluş şeklini anlatacak başka kelimeler yok mu? Sadece haberler değil... Magazin ya da eğlence sunuşlarında da hep aynı plak çalar gibi: “Sanatçı yaşadıklarını bilmem ne kameralarına anlattı", “Çok güzel bir çalışma geliyor karşınıza", “Klip çekiminin perde arkası geliyor ekranlarınıza..."
       Bir şarkının söz ve müziğinin yarattığı bütünlüğü, duygusunu, sadece “Güzel bir çalışma" cümlesiyle ifade eden; anlatım pekliği çeken sunucular, seyri hak etmemeli!..
       “Güzel" dışında bir niteleme sıfatı bilmeyenlere TV ve radyolarda niye çalışma fırsatı veriliyor? Hani bu işin seçimi, ön elemesi? Çok mu gaddar düşünüyorum?
       Sokak röportajlarında konuşan yeni nesile kulak verin! Dinleyin! Nasıl kesik kopuk cümlelerle ve anlamsız kelimelerle konuşuyorlar! TV’lerin üstlendiği önemli bir görev var: Eğitim... Bu eğlence ile karışık da olabilir, dizi film ile de, haber iletmekle de.
       Dünyada Amerika’dan sonra TV önünde ömrünü geçiren 2. ülke olarak (az okuduğumuz da göz önüne alınırsa) nasıl doğru iletişim kurmayı, ifade etmeyi öğreneceğiz?
       Kanalınızı, programınızı, dinleyeceğiniz her şeyi kendinize saygı duyarak seçin! Kulağınızda, dilinizde, ruhunuzda monotonluk ve kirlenme yapacak her şeyi ayıklayın..!
       Seçin...
       Seçin ki o çok vefalı anlamı olan veda sözcüğü “Allahaısmarladık"ı unutup, bir gün hepimiz içi boş ve bizim olmayan “baaay" ya da “çaaav" sözüyle vedalaşmayalım...