Milli Eğitim Bakanı İsmet Yılmaz, eğitim sistemini eleştirenleri Solomon Adaları yerlilerine benzeterek, iyi niyetlerinden şüphe duyduğunu dile getirmiş.
Daha da önemlisi, dünyanın ve özellikle de Avrupalıların gıpta duyacağı bir eğitim sistemimiz varmış da haberimiz yokmuş!
Koskoca Bakan yanılıyor olamaz! Demek ki biz farkında değiliz. Ama eğitimde işlerin yolunda gitmediğini söyleyen tek biz değiliz. Cumhurbaşkanı’ndan Başbakan’a, bakanlardan velilere, öğretmenlerden öğrencilere, şikâyetçi olmayan yok gibi.
Demek ki hepimize Solomon Adaları yolu göründü!..
Kolej ücretleri
Özel okul ücretleri aldı başını gidiyor.
Yıllık öğrenim ücreti 100 bin lirayı aşanlar var.
Velilerden pek çoğu yıllardır sıfır zam alırken, okul ücretlerine yapılan bu fiyat ayarlamaları ürkütücü.
Elbette okul sahiplerinin de kendilerine göre haklı nedenleri var ama bu konuda sanki çok daha dikkatli olunması gerekiyor.
Yoksa bu hormonlu öğrenci artışı zınk diye kesilebilir!
Serbest ekonomide ücret sınırlaması getirilmez diyenler elbette çıkacaktır ama eğitim kurumlarının krize girmesi Çiftlikbank rezaletine benzemez. Geride yaralı çok öğrenci bırakır!
Pek çok veli kolej eğitimini birkaç yıllık bir süreç olarak görüyor ama koleje başlayan bir öğrenciyi, tekrar devlet okuluna almak hiç de kolay olmuyor!
İşte bu yüzden, tüm tarafların bu konuda çok dikkatli olması gerekiyor.
Devlet, bu konuda üç maymunu oynamaya devam ederse, fiyatlar daha da çılgın boyutlara gelebilir.
Özellikle de zincir okullar, yatırım maliyetlerinin neredeyse tümünü velilerin sırtına yüklemiş durumda.
Aynı eğitim, nasıl oluyor da ilden ile iki üç kat değişiyor anlamak çok zor.
Üstelik aynı isim altındaki okullarda, aynı binalarda ve aynı öğretmen kalitesiyle!
Nasıl bir eğitim?
Eğitim deyince, aklınıza okul, ders ve sınavların dışında ne geliyor?
Öğretmen, arkadaş, ödev, katı kurallar, boşa harcanan zaman, yazboz, karne! Biraz zorlarsak, belki bir şeyler daha çıkabilir!
Örneğin, kitap, öğrenme, deney, vizyon, araştırma!
Ama çok daha fazlası olmalı!
Niye mi?..
Çünkü eğitim ve öğretim her şeyden önce bize özgüven vermeli.
Eğer geleceğe güvenle bakmamızı sağlayamıyorsa, o eğitim, eğitim değildir!..
Eğitimin amacı, doğan her çocuğu, hiçbir ayrım gözetmeksizin, ilgi ve yetenekleri doğrultusunda, geleceğe hazırlamaktır.
Temel eğitimin giderek uzatılması ve zorunlu hale gelmesi de bu yüzdendir.
Mademki eğitim hakkı yaşam hakkından sonra en önemli hakkımız, o zaman bu hakkımızı en iyi şekilde değerlendirmemiz gerekiyor.
İşte bu konuda sadece devlete değil, hepimize çok önemli görevler düşüyor!
Gelin isterseniz, bir farklılık yapalım ve görevleri hep birlikte tespit edelim. Görüş ve önerilerinizi bekliyoruz...
Özetin özeti: Her şeyin çok daha iyisini istiyorsak, bunun yolu eğitimden geçiyor! Bu yüzden eğitimi ciddiye almak zorundayız!..
