Dünya’da 30’dan fazla şehirde ofisi ve ortağı olan, Çin’den Hindistan’a kadar pek çok ülkede internet konusunda ‘parlak fikir sahipleri’ni yatırımcı olarak destekleyen ABD’li işadamı Tim Draper’in konuşması beni dumura ugrattı
Doğuş Yayın Grubu’nun düzenlediği ‘Yeni Medya Düzeni Konferansı’nın ilkine gitmemiştim. 5 Ekim’deki ‘Yeni Medya Düzeni Konferansı II’ye gitmek istememin asıl sebebi ne Wikipedia’nın kurucusu ne de ‘Wikileaks’ın patronu Julian Assange’ın söyleyecekleriydi.
Beni asım cezbeden Tim Draper’in söyleyecekleriydi.
Çünkü DFJ Network’un kurucu ortağı ve yöneticisinin konu başlığı ilginçti.
Dünya’da 30’dan fazla şehirde ofisi ve ortağı olan, Çin’den Hindistan’a kadar pek çok ülkede internet konusunda ‘parlak fikir sahipleri’ni yatırımcı olarak destekleyen ABD’li işadamının yapacağı konuşmanın konu başlığı şuydu:
“Fikrim Var, Param Yok.”
Bizim gibi bilgisi az, ama fikri çok insanların yaşadığı bir ülkede böyle bir mevzu, sadece benim değil, milyonlarca insanı cezbeden bir şey.
Kendi pazarlamasını yaptı
Wikipedia’nın kurucusu Jimmy Wales sahneden indikten sonra Lütfi Kırdar Kongre ve Sergi Salonu’na Amerika’dan video konferansla katılan Tim Draper, ilk dakikada dumura uğrattı beni.
Benim gibi fikri çok, ama parası olmayanlar için ne gibi fırsatlar yaratacak umuduyla dinlemeye başladığım Draper, önce babasının yazdığı bir kitabı tanıttı.
Konferansa katıldığı Stanford Üniversitesi’nde Elektrik Mühendisliği okuduktan sonra Harvard Üniversitesi’nde MBA derecesi sahibi Draper, “Bu kitaptan mutlaka alın, amazon.com’da satılıyor” dedi. Draper, konuşmasını kızının şirketini tanıtarak tamamladı.
İş ‘soru-cevap’ bölümüne geldiğinde salondakilerden biri, internet sitesi sahibi olduğunu, en büyük hayalinin kendisiyle iletişime geçmek olduğunu söyleyince Draper, email adresini vermekle yetindi.
“10 kişiden 9’u delilik bu derse doğru yoldasınız”
Konferansın takipçilerinden biri de Draper’e, şöyle bir soru yöneltti:
“Sizin yatırım yapacağınız projeler, fikirler nasıl olmalı?”
Konferans boyunca, gittiği ülkelerdeki anılarını anlatan Draper’in bu soruya verdiği yanıt şu oldu:
“Bunu söylediğinizde 10 kişiden 9’unun ‘delilik bu’ demesi, fikrinizin veya projenizin, daha önce duyulmamış, tekil ve özgün olması lazım.
Proje bize geldiğinde yeterince piyasası olup olmadığına ve dünyaya açılacak bir iş olup olmadığına bakarız.
Projeyi bize getiren ekibin coşkusuna, bu işi götürüp götüremeyeceklerine bakarız. Ortaya attıkları fikir veya projeye dünyanın her yerinden insanların ilgi duyup-duymayacağını araştırırız.”
WIKIPEDIA, NASIL BAŞARDI?
‘Yeni Medya Düzeni’nin konuşmacılarından Wikipedia’nın kurucusu Jimmy Vales’in söylediklerinden birçok yeni fikir edindiğimi belirtmeliyim.
‘Özgür ansiklopedi’ sloganıyla yola çıkan ve yaptıklarını bugün, “Öyle bir dünya hayal edin ki, yeryüzünde herkes, insanlığın tüm bilgilerine özgürce erişebilsin. İşte biz bunu yapıyoruz” diyerek özetleyen Vales’in söylediklerinden aldığım notlar şunlar:
“Wikipedia’daki bilgiler bize özel. Hiçbir yerden intihal değil. Medeni bir platform oluşturduk.
Kurallarımız var, ama esnektir bu kurallar. Mecranız küçük olduğu zaman kural şart değildir. Çünkü büyümenizi önler kurallar. Ancak büyüdükçe kural koymazsanız yaptığınız işi disipline edemezsiniz, anarşi doğar.
Kurallarımız var, ama esnektir bunlar.
Çünkü kurallarınızın vak’aya özgü olup olmadığınıza bakmanız, ona göre esnetmeniz şart.
Sponsor gelir, özgürlük gider
Wikipedia vakfımız var, bu vakfı yaşatan da kullanıcıların 20-30 dolarlık bağışları.
Biz de biliriz büyük şirketleri sponsor almayı.
Ama o zaman özgürlüğünüz gider.
Bizim gibi sivil toplum kuruluşları için büyük sponsorluklar bağımlılık, kullanıcıların 20-30 dolarlık bağışlarıyla ayakta kalmaksa özgürlük demek.
Wikipedia, kütüphanenin bir bölümü, tamamı değil.
Kütüphanenin diğer bölümleri için wikia’yı kurduk.
Orada yemek tariflerini bile bulabilirsiniz.
Ansiklopedik bir bilgi değil bu çünkü.
Yarattığımız bu yeni mecra, ayda 46 milyon takipçisiyle 48’inci sıraya yükseldi.
“Lost’u nasıl yönlendirdik?”
‘Lost’ dizisini izlediniz mi?
Ben izledim, ama bir şey anlamadım.
Ancak insanların bu diziye olan ilgisini gördük ve Lostpedia’yı yarattık.
Şimdi 7 binden fazla makale var bu mecrada dizi hakkında.
İş öyle bir noktaya geldi ki, dizinin senaristleri bile ‘Lostpedia’dan yararlanmaya başladı.
Çünkü dizi tutkunlarının hafızası, senaristlerinkinden daha diri.
İlerleyen bölümlerde senaristlerin atladığı ayrıntıları, yapılan hataları izleyicilerin fark ettiği ortaya çıktı.
Sonunda senaristler, Lostpedia’daki yorumlara bakıp, diziyi yazmak zorunda kaldı.”
