Kasım kasım kasılmalara, dans etmeden kazık gibi durmalara karşı en iyi ilaç, biraz sürme, biraz votka, bol Arap havası, bol darbuka
Maçka Parkı’nın içinde açılan mekanların talihsizliği meşhurdur. Yakın çevresindeki fakülte sebebiyle parkın içindeki nargileciler, çay bahçeleri yaz-kış dolar taşar; fakat peşi sıra açılan gece kulüpleri, meyhaneler bir türlü dikiş tutturamaz. Cumartesi gecesi, ‘Dress code: sürme’ partisi vesilesiyle, bölgenin yeni sakini Park Venue’deyiz. Hermés’ın hemen karşısındaki uzun merdivenden ağır ağır inince yeşilliği bol, alanı ferah bir düzlüğe, taze mekan Park Venue’ye çıkıyorsunuz.
Müzikler de yerli yerinde
Ne konsept partiler duyduk, aslında içi boştular; ne dress code temaları gördük, aslında yoktular. Kıyafet balosuna altına kot pantolonu çekip gidenler, oldies partide günümüzün en gıcır, en popüler parçalarını peş peşe çalanlar... Park Venue’deki sürme partisi, teoriyi pratiğe dönüştürebilmiş nadir gecelerdendi. Girişte bekleyen makyözler şip şak sürmenizi çekiyor; dress code meselesi tamam. Parkı inleten darbuka sesine bakılırsa; müzikler de yerli yerinde.
Savaş Özbey’in Hardcore Arabic setiyle başladığı, Hakan Gence’nin Türkçe sözlü Arap müziğiyle devam ettiği geceden çıkan sonuç şu: Kasım kasım kasılmalara, dans etmeden kazık gibi durmalara karşı en iyi ilaç, biraz sürme, biraz votka, bol Arap havası, bol darbuka. Pink Floyd üzerine darbuka cilası, Zeki Müren-Yaralı Gönül altında Black Eyed Peas-Pump it Up düzenlemesi derken kapı gıcırtasına bile oynamaya meyilli yurdum insanı, oynak kıvrak nağmelerle iyice kendinden geçiyor.
Gözler sürmeli, göbekler fora, Zenne’lerin birisi gidip diğer gelirken, Nişantaşı’nın göbeğinde dokuz sekizlik makamdan bir Arap Baharı yaşandı bitti saygısızca. Paketi sağlam, sürme konseptli partiler seriye bağlansa, Arap Baharı ateşi muhtelif mekanlara sıçrasa, İstanbul gecelerinde darbuka sesli bir devrim yaşansa fena olmaz mı?
STERiL SiTELERDE EĞLENCE MODELi
Etiler’de Maya, Alkent, Sarı Konaklar; Beykoz’da Acarkent, Beykoz Konakları... Şehrin fazla steril ve nezih, sakin ve durgun semtlerinin medeniyet kokan, pembe bulutlu, beyaz Türk nüfuslu, Umutsuz Ev Kadınları setinden (yerli değil, yabancı olanı) hallice siteleri bunlar. Gündüz sporunda, köpek gezdirmesinde vakit geçiren semt sakinleri hava kararınca site sınırları içinde nasıl eğleniyor? Lokalden bozma restoranlarında, komşu dedikodularıyla dolu mezelerle eğleniyorlar zannederdim, meğer çok şey değişmiş. Sezon başı Alkent’in içinde, Hillside Club’un dibinde açılan Vox Brasserie, durumun en kanlı canlı örneği. Vox’un cuma kalabalığı, Şişhane’deki popüler kulüplerinden kat be kat fazlaydı, mesela. Sadece site sakinleri değil, Alkent’e yakın, Etiler’in güvenli (ve hatta sıkıcı) sokaklarından kalkıp gelen de oluyor. Cuma, cumartesileri partiler 3.00’lere, 4.00’lere kadar sarkıyor. Peki, neler dönüyor bu partilerde? Hiç. Sakin yüzler, ölçülü içip, hafif dans edip, kibar kibar dağılıyor. Belki de olması gereken bu. Taksim’den, Nişantaşı’ndan uzakta oturan, trafiğe girmeden, tanımadığı kalabalıkta ezilip büzülmeden kendi ayarında eğlencesini bulmuş, kendince eğleniyor.
Unutmadan: Mutfakta da radikal değişiklilere gidip tatlı, ekşi, acı gibi farklı tatların tek tabakta eritiyorlar. Et yemeklerinin yanında garnitür niyetine sirkeyle marine edilmiş pancar, gayet başarılıydı.
