Ben duyarlı olmak istiyorum!

GEÇEN hafta bu köşede son olaylar hakkında ne düşündüğünüzü sormuş ve neden bu kadar tepkisiz kalındığını öğrenmek istemiştim.
Acaba gerçekten bir vurdumduymazlık mı söz konusuydu?
İnsanlar, gözlerinin önünde olup bitenlere aldırmadan, günü gün etmeyi mi seçiyordu?
Değerli okuyucularımızdan gelen mektup ve telefonlar, bu soruların cevabını verdi.
TOPLUM DUYARSIZ DEĞİL!
Bu ülkede, gelişmelerden kaygı duyan, üzülen ve bu sakat gidişe dur demek isteyen milyonlarca insan yaşıyor.
Ama ne yazık ki, tepkilerini dile getirebilecekleri bir örgüt, bir çatı, bir kuruluş bulamamanın sıkıntısı içindeler.
Ebru Temel adlı okuyucumuzun mektubu beni çok etkiledi.
Bir çığlık ve bir çağrı niteliği taşıyan bu mektubu olduğu gibi yayınlıyor ve duyarlı yurttaşlarımızın bu konudaki mesajlarını bekliyoruz.
"Ben duyarlı olmak istiyorum!
Sadece gazeteleri okumak, ahlanmak vahlanmak beni asla tatmin etmiyor.
İçimde giderek büyümekte olan bir öfke ve hiç bir şey yapamamanın vicdan azabını duyuyorum.
Son 2 aydır her gün 2 gazete; Milliyet - 24 yıldır - ve Yeni Yüzyıl okumaktayım. Halkı bilinçlendirmeye çalışıyor ve bir şeyler yapmaya çağırıyorsunuz.
Ben olabildiğim kadar bilinçliyim. Acil olarak isteklerimi söylemek, bu gidişatın durdurulması için tepkimi göstermek istiyorum. Bunların geçici çözümler olacağını düşünsem de - eğitim kalitesi ve giden kültürel değerlerimiz geri getirilmeden bulunacak çözümlerin bir anlamda geçici olacağını biliyorum - bir şeyler yapmam ve bu gelişimi başlatmam veya başlamış bir gelişime destek vermem gerektiğini görüyorum.
Ama NE olduğunu bilemiyorum, karar veremiyorum.
Lütfen LÜTFENNNNN!!! Bize yol gösterin.
Ben bir şeyler yapmam gerektiğini biliyorum. Ben hedefimi biliyorum. Ben sorunlarımızı biliyorum.
Tek başıma olmaktan korkuyorum. Duyduklarımdan, gördüklerimden korkuyorum.
Birlik olursak korkmayacağım. Ayrıca, sanıyorum ki, herkes Timur karşısında yalnız kalan Nasrettin Hoca gibi olmak istemiyor.
Halk yürüyüşü mü? Tamam varım. Nerede, saat kaçta başlayacak söyleyin yeter.
Ben üniversiteli arkadaşlarımla olmak istiyorum ama sol ve sağ öğrenci örgütleriyle değil, "sade" öğrencilerle.
Memurlar, işçiler, anneler!
Aklınıza gelen her kesim, sadece tek bir amaç etrafında bir arada olmamız gerek. Yan yollara sonra gireriz. Önce amaç.
2. Kurtuluş Savaşı başlıyor ve ben bunun içinde olacağım.
Yardımlarınızı bekliyorum ve yapmakta olduğunuz olayı destekliyorum. Çok teşekkürler. Başlattığınız bu hareket Türkiye tarihinin iyi sayfalarına yazılacaktır."