Bu yazıyı okuyanları görün (Kesin Çalışıyor!) Dedim ya, demiştim ya, arada bir diyorum ya gruplar ilginçtir. Yani insanlar her ne sebeple olursa olsun bir araya geldiklerinde, toplaştıklarında bir şeyler olur. Güç kazanırlar, dayanışırlar, güvenlik hissederler, üretimlerini artırırlar, paylaşırlar, duygu ve düşüncelerini aktarırlar, yardım ederler, yardım alırlar ve daha çok şey. Tabii ki grup olmanın olumlu tarafları var, olumsuz tarafları da var; olumlu tarafların olumsuz tarafları, olumsuz tarafların da olumlu tarafları var. Hepsi bir yazının konusu olamaz bunların. O halde “Grup psikolojisi, grup davranışları ve grup dinamikleri bir yazının konusu olamaz diyenler” diye bir facebook grubu kurup herkesi davet mi etmeliyim şimdi? İki gün once dünya ‘nutella günü’ymüş ya o bakımdan diyorum.
Parmağımı emerim diyenler
Siz de bilirsiniz toplaştığımızda galeyana gelmeye, olur olmaz bağırıp çağırmaya, saçma sapan gülmeye, ağlamaya da meyilliyizdir. Dünyanın en sıkıcı hocası , derste normalde asla gülmeyeceğimiz bir şey söyler ; koparız hep birlikte. Sonra eve gidip anlatırken ilk cümleden sonra sesimizde bir dekreşendo oluşur . Çünkü o anda fark ederiz ki hiç komik değildir. O sıkıcı ortamdan bir an için bile olsa kaçmaya ihtiyacımız vardır ve de daha önemlisi grubuzdur. Gruplar bir anlamda regrese olmak için ideal ortamlardır. Regresyon , yaklaşık olarak bir biçimde çocukluğumuzdaki bir döneme dönüşü müzdür. Yani koca adamın birdenbire parmak emmesi gibi bir hâli hayal edin. Ya da bir stat dolusu olduğumuzdaki bazı hallerimize bakın veya -normalde ağırbaşlı- bin tane doktorun kongre için buluştukları oteldeki akşam yemeğine bir gizli kamera yerleştirin. Dışarıdan izlediğinizde size komik, garip, acayip gelen bu yerlerde siz olsaydınız onlar gibi olabilirdiniz ama. Hepimiz bazı durumlarda ve bazı nedenlerle, saplanıp kaldığımız yani geçemediğimiz, halledemediğimiz, çözemediğimiz bir dönemimize gerileme eğilimi taşırız. Zorlandığımız dönemlerde, durumlarda bu daha sık olur. Psikiyatristlerin ofislerindeki bekleme salonlarında bireysel terapi için gelenler oturmakta ise genel bir sessizliğe, yetişkince selamlaşmalara ve konuşmalara tanık olma olasılığınız yüksektir. Ve fakat diyelim ki aynı salonda, aynı sayıda ama grup terapisi için gelmiş kişiler varsa durum hiç de yukarıdaki gibi değildir. Yani çocuk yuvasına veya ilkokul teneffüsüne daha fazla benzer demek istiyorum.
Her ne olursa olsun anlatmaya çalıştığım durum kimi zaman sorunlarımızı ve onların ne olduğunu gösterebilir, bazen bizi boşaltır, rahatlatır ve dahası mahir ellerde değerlendirilirse tekâmülümüz için de kullanılabilir. Peki ama çağın sosyal platformlarında neler oluyor? Bakmamız lazım: Nasıl çalışıyor, nereye doğru gidiyor, nelere gebe(yiz)?
Gazla Çalışan Tayyareye Ben de Hayranım!
Facebook’ta nasıl toplaşıyoruz, ne için toplanıyoruz, niye gruplaşıyoruz? Benim gördüğüm bazı gruplar var. Kimisi çok ama çok saçma, kimi adeta nefret suçu işliyor, bazıları çok komik, bazılarını anlamak mümkün değil. Bazı örnekler verelim ve akla gelen sorular soralım. (Yazım hataları aslına uygundur)
Yatağı Duvara Yapışık Olduğundan Her Sabah Aynı Taraftan Kalkanlar ve Küçükken IşıkLı Spor AyakkabıSı OLanLar ! : Niye kurdunuz bu grupları? Hadi bir araya geldiniz ne yapacaksınız? Bahsettiğiniz durum üzerine ne konuşulabilir ki?
Her şeyi unutup yağmur altında yürümeyi isteyenler: Bu grubun sayısının artması endişe verici. Yani düşünsenize on bin kişi olsalar nasıl bir görüntü olur? Eğer ciddilerse Bakırköy’ün yatak sayısı yetmez.
İçindeki Çocuğu Öldürmeyenler: Bu ve benzerlerine şahsen dayanamıyorum , sanırım benim sorunum . Mümkünse an’ı yaşayanlar, şimdinin gücüne inananlar ve ölü ozanlar derneği’ciler bana uzak bir yerde birleşsinler.
Facebook KAPATILIYOR!!!: Peki niye grup kurdunuz? Son kez görüşmek için mi?
ATATÜRKÇÜYÜZ ONU UNUTMUCAZ: Tamam nasıl isterseniz öyle yapın da sizin Türkçe durumunuzu ne yapacağız?
ATA ‘mın Hayran Olduğu Şarkıların Bende Hayranıyım: Varsayalım saçmalıyorsunuz niye grup kuruyorsunuz ve madem bu kadar seviyorsunuz bir de şu “de” bağlacı sorununuzu çözseniz.
Facebook’ta sizi kim arzulayıpta elde edemiyor(Kesin çalışıyor): Ne kesin çalışıyor be?
KaRMaKaRıŞıKLaŞMaKTaYıM diyenler: Fena halde belli oluyor durumunuz.
ERMENİLER KİM YA ONLAR GELSİN BENİM AYAĞIMA KAPANSIN..!: Yaşasın Facebook ve faşizm!
Ahmet Çakar’la geri dönüşü olmayan bi yola girmek isteyenler: Ben buna bayıldım, çok komik ve ironik.
Haftanın önerileri
Kitap: Türkçe Sorunları Kılavuzu, Necmiye Alpay, Metis Yayınları
Film: The Men Who Stare at Goats, Yönetmen: Grant Heslov
Müzik: La reine Margot Soundtrack , Goran Bregoviç
Web Sitesi: www.sandaletliseyahat.blogspot.com
Mekân: Le Pain Quotidien , Kanyon, Levent
