Cemal Ersen

Önce bir gazetede, sonra internet sitelerinde okudum haberi. Türkiye’nin gündemine oturan bazı eski futbolcular ve teknik direktörlerin adının karıştığı dolandırıcılık olayında, canı en çok yananlardan biri Arda Turan’a ait olduğu belirtilen şöyle bir haber vardı: “Dolandırıldığım para servetimin 6’da 1’i bile değil.”
Saatler sonra yine Arda’nın olduğu belirtilen açıklama geldi: “Adımla yayılan sözlere lütfen itibar etmeyiniz.”
Doğrusu ikincisine inanıyorum. Birincisini yakın çevresine dahi olsa, “ortalama zekaya sahip bir kişinin” söyleyebileceğine ihtimal vermiyorum. Arda akıllı adamdır; nerede ne yapacağını ve nasıl konuşacağını iyi bilir!
Gelelim en önemli noktaya. Kamuoyu; dolandırıldığını öne süren ünlülere ve hikayelerine odaklanırken, büyük resmi gözden kaçırmamak gerek. Konuşulan paralar, üst düzey bir kulübün yıllık bütçesine eşdeğer.
Bu çaptaki vurgunun tek sorumlusu bir banka müdiresi olabilir mi? Süreç ilerledikçe arkasının çorap

Trabzonspor’un “ahlarla vahlarla” yitireceği vakti yoktu aslında. Yönetimin, daha doğrusu başkan ile birkaç kurmayının teknik direktör ve oyuncu tercihlerinde yaptığı yanlışların bedeli, maalesef ödenmeye devam ediyor.
Oysa Abdullah Avcı’nın ikinci dönemiyle birlikte hakim olmaya başlayan iyimser havanın sürmesi için, Sivasspor deplasmanı kazasız atlatılması gereken bir virajdı.
Lakin yer etmiş olumsuz alışkanlıkların değişmesi kolay değil. Buna bir de taktik anlamdaki yanlışlar eklenince, sıkıntılı anlar yaşamak kaçınılmaz oluyor.
Bakıyorum travma yaratan ilk yarım saate; Trabzonspor orta sahası oyunda hiç yoktu. Çok tutuktu. Abdülkadir- Mendy ikilisinin etkisizliği bu bölgeyi adeta yol geçen hanına çevirdi. Sivasspor’da topa sahip olan kah yüreyerek, kah koşarak kolayca geçti rakip yarı alanı. Kocaman bir boşluk vardı yeşil alanın göbeğinde.
Sağda Pepe’nin, karşı tarafta Visca’nın ve hücum hattının hemen gerisinde Bakasetas’ın savunma anlayışından uzak kalmaları Sivasspor’un atak hazırlığı bile yapmaya gerek duymadan topu

Yatıyoruz kalkıyoruz, aynı hikaye. Dilimize pelesenk etmişiz Türk futbolunun “marka değerini.”
İyi de, bırakın geliştirmeyi mevcut durumunu koruyabiliyor muyuz markanın?
Maalesef hayır.
İşte çarpıcı bir örnek; Süper ligin henüz üçte biri bile tamamlanmadı.
Geride kalan 12 haftada kaç kulüp teknik direktörünü değiştirdi farkında mıyız?
Ya da şöyle söyleyelim; hocasına her koşulda sahip çıkan kaç takım kaldı?
20 kulüpten 11’i çeşitli nedenlerle ya işlerine son verdi, ya da kibarca istifa etmelerini istedi. Ligin yarıdan fazlası pişman oldu tercihlerinden!

Trabzonspor’un son dönemlerinde iz bırakan forvet oyuncuları kim desek iki isim gelir akıllara.
Alexander Sörloth ve Andreas Cornelius.
Ortak özellikleri; güçlü fizikleri, kafa topu hakimiyetleri ve golcü karakterleri.
Sörloth, Trabzonspor’un son haftalara kadar şampiyonluğu kovaladığı 2019-20 sezonunda 24 golle bireysel zirvesini yaptı. Ancak misyonunu tamamladığını düşünüp, 10 milyon euro bonservis bedeliyle gitti.
Ardından Cornelius. Trabzonspor’un 38 yıl sonra gelen “resmi” şampiyonluğunda “efsane” kadronun unutulmazları arasına girdi. Lakin o da ayrılığı kafasına koymuştu ve 6 milyon euro getirerek veda etti.
Sözü, “uzun boylu” forvet özelinde Onuachu’ya getireceğim. Nijeryalı golcünün bu sezon Trabzonspor’un en etkili silahı olacağı aşikar. Acı gerçek ise tek kuruş kazandırmayacağı.

Zorluk derecesi yüksek bir maçı kazandıktan sonra, aynı motivasyonu korumak zordur. Trabzonspor geçen hafta deplasmanda Fenerbahçe’nin yenilgisizlik unvanını sonlandırırken, fiziksel ve zihinsel olarak çok yıprandı. Özellikle son bölümlerdeki baskıya direnmek için tüm enerjisini harcadı. Dolayısıyla yenilenme ve bir sonraki sınava hazırlanma süreci sürprizlere açıktır.
Trabzonspor bu virajı kazasız atlatmayı başardı ama çok da sıkıntı yaşadı. Üç puan adeta gitti, geldi. Doksan dakikaya damga vuran ise yıllarca hafızalardan silinmeyecek bir Onuachu golü oldu. Nijeryalı’nın takımını galibiyete taşıyan sayılara imza atması bir yana, 85. dakikada sırtı kaleye dönük durumda yaptığı son vuruşu, jeneriklere geçecek kadar kaliteli idi.
Gelelim maça. Bordo-mavili ekip Konyaspor karşısında ilk yarıda dağınık, çok pas hatası ve top kaybı yapan bir görüntü sergiledi. Bunun sebebi Konyaspor’un rakip atak hazırlığı yaparken savunmada hemen çoğalıp önlem almasıydı. Trabzonspor oyunu başlatmakta yavaş kaldı, kanatları

Ne kadar eksiği olursa olsun, sahaya hangi kadro ile çıkarsa çıksın, bu sezon gösterdiği performans ve aldığı sonuçlarla kağıt üzerinde maçın favorisi Fenerbahçe idi. Trabzonspor maçına puan kaybetmeden gelmesinin verdiği öz güveni ve 50 bin seyirci önünde oynaması da cabası.
Sarı- lacivertli futbolcular, teknik direktör İsmail Kartal ve tribünler uzun zamandır yenilgiyi ve üzülmeyi unutmuştu. Futbolda dün yoktur, bugün vardır. Dolayısıyla yaptıkların değil, yapacakların önemlidir.
İsmail hoca sakın ha sakat oyuncuların yokluğuna ve takımının on kişi kalmasına sığınmasın. Bu kadar geniş bir kadro kimde var? Önce panik yapmamayı, sinirlerine hakim olmayı öğrenmeliler. Bu arada üç farklı geriye düştükten sonra iki penaltı golüyle beraberlik için umutlanmanın nasıl bir psikoloji olduğunu en iyi Kartal bilir sanırım. Hocam şu deyimi hatırlamıştır; “Her kuşun eti yenmez.”
Trabzonspor cephesine gelince. Abdullah Avcı hem dersini iyi çalışmış, hem rakibin tüm zaaflarını öğrencilerine iyi ezberletmişti. Takım

Trabzonspor’un bugün önemli bir sınavı var. Fenerbahçe deplasmanında alınacak sonuç ne olursa olsun, Teknik Direktör Abdullah Avcı’nın devre arası transfer planları şimdiden belli.
Hoca uzun zamandır takımı takip ediyordu, bugüne kadar göreceğini gördü. Kimlerle yola devam edeceğini, hangi futbolcuların gönderileceğini bir kenara yazdı.
Nenad Bjelica’nın döneminde alınan isimlerin çoğu ile vedalaşılacak. Ancak ortada, ucu maddiyata ve ciddi bütçelere dayanan sorunlar var. Avcı’nın en az 5 oyuncu istediği konuşuluyor. Lakin ara dönem transferlerinin isabet oranı yüzde 40 bile değil. Yani ne çıkarsa şansınıza. Muhtemelen bir o kadarı da gönderilecek.
Gelenler için de gidecekler için de konuşulacak tek konu para. Trabzonspor kısa sürede 1.5 milyar liraya yakın harcama yaptı. Şimdi her kuruşun hesabını tutmak zorunda.Sorumlular belliHadi “git” dedikleriniz mi? “Eyvallah abi” demeyecekler ki. Tapu gibi hazırlanmış sözleşmeler ve tazminatları var. Tıpkı Bjelica’da olduğu gibi. Alın size maliyeti ikiye

Çok özel bir gündü. Cumhuriyetimizin 100. yaşını coşku ile kutlarken, bu haftaki maçlara taraftar vurdu damgasını. Hemen her karşılaşmada tribünler birbirinden değerli koreografiler ile katkı sağladı anlamlı güne. Gönül isterdi ki, Cumhuriyet ile yaşıt Futbol Federasyonu önderliğinde, daha kapsamlı organizasyonların keyfini yaşasaydı futbol ailesi.Trabzonspor iyi başlangıç yapamadığı sezonda dümeni Abdullah Avcı’ya teslim ettikten sonra ikinci maçına çıktı. Geçen hafta kazanırken tatmin edici bir futbol yoktu. Dün de beklenenden hayli uzaktı Karadeniz ekibi. Özellikle hücumdaki etkisizliği Fenerbahçe sınavı öncesi endişe yarattı. 
Karagümrük ürkek başladı oyuna. Bordo-mavililer ise ligde yeniden umutlanmanın hesaplarını yapıyordu. İlk yarıda üç net fırsat buldu. İkisinde Onuachu, diğerinde Visca kaleyi bulamadı. Evet, bazen temkinli oyun tercih edilebilir ama, hedef kazanmak ise cesur olacak, gerekirse risk alacaksın. Yok rakibe ayak uydurursan, tatsız tuzsuz ve eleştiri alan mücadeleye ortaklık yaparsın.
İkinci