GAZETECİ olarak birçok seçimi izledim.
Ama inanın 29 Mart’taki kadar ilginç, bizleri hayrete düşüren olaylarla hiç karşılaşmadık.
Seçim aslında bir şölendir.
Demokrasi şölenidir.
Siyasi hava renklenir, toplum hareketlenir, vatandaşın ülke yönetime olan katkısı artar.
O yüzden atanmış olmakla, seçilmiş olmak arasında büyük fark vardır.
Rekabet de bir yere kadar anlaşılır.
Liderlerin meydanlardaki söylemleri sertleşse de makul bir süre sonra tansiyonun düşeceğini herkes bilir.
Yani...
Siyasi etik...
İlkeler, kurallar, demokrasinin çarkları bir şekilde siyasetin yeniden yoluna girmesini sağlar.
Bu sefer bakıyorum.
Ortalık toz duman...
Aman Allahım...
Yüksek Seçim Kurulu, Tunceli Valiliği’nin seçim öncesi beyaz eşya dağıtılmasını yasalara aykırı buluyor; kimsesinin sesi çıkmıyor.
Su olmayan eve çamaşır makinesi, bulaşık makinesi gidiyor; bu duruma o köyün halkı bile gülüyor.
Televizyon kameraları Tunceli köylerinde mikrofonu tutuyor.
Cevap...
“Bize çamaşır makinesi, yatak getirdiler. Sağ olsunlar... Oyumuz elbette şuraya...”
YSK, “Olmaz...” diyor; AKP, “Sadece seçim dönemi değil, biz hep dağıtırız...” diyor, CHP ise “Al ama oyunu verme” diye bir öneride bulunuyor.
Bu nasıl bir demokrasidir.
Geçmişteki yapılan seçimler seçim değil de bir halk oylaması mıydı?
Türkiye bu anlayışla yoluna nasıl devam edebilir?
* * *
O kadar çok haber bombardımanı yaşıyoruz ki, hangisine yer vereceğimize şaşırıyoruz.
Geçen haftalarda öyle bir haber vardı ki; satır aralarında yine kaynadı gitti.
Tunceli’de ev eşyası dağıtılır da, başka bir yerde un dağıtılmaz mı?
Kim dağıtıyor?
Muhtar adayları...
Evet, muhtar adayları...
Çanakkale’nin Bayramiç İlçesi’ne bağlı Daloba Köyü’nde muhtarlığa aday olan 83 yaşındaki Süleyman Atmaca un dağıtmış.
Rakibi de oldukça tanıdık biri...
Öz be öz oğlu, Daloba Köyü’nun muhtarı 35 yaşındaki Cengiz Atmaca...
Muhtarlık yarışında oğluna rakip olan evli ve beş çocuk babası Süleyman Atmaca, televizyonda sürekli AKP’nin yaptığı kömür yardımlarıyla ilgili haberleri izlediğini, Tunceli’de Valiliği’nin beyaz eşya dağıtması üzerine kendisinin de un dağıtmaya karar verdiğini söylemiş.
Ve eklemiş.
“AKP, kömür yardımlarıyla oy topluyor. Ben de un dağıtıp köylünün karnını doyurarak seçimi kazanacağıma inanıyorum. Köyümüz bağcılıkla geçiniyor. Ancak bu yıl üzümlere alıcı çıkmadığı için üretici sıkıntıya düştü. Bu nedenle geçim sıkıntısı çekenlere, un dağıtmaya karar verdim. Bu yardımlar, aynı zamanda benim için seçim yatırımı oldu. Muhtar seçilirsem, köylülere un dağıtmaya devam edeceğim. Çünkü un, köylünün en temel ihtiyaçlardan biri...”
* * *
Ne diyebiliriz...
Ankara çamaşır, bulaşık makinesi dağıtırsa; muhtar adayı da un dağıtır.
