Bir siyasetçi rakip partiyi övemez mi?

Ne de­miş Tur­han Arınç... “Biz İz­mir’de AKP’nin se­çim ka­zan­ma­ma­sı için ge­re­kir­se ge­nel baş­ka­nı­mız­la gö­rü­şür CHP’yi des­tek­le­ye­bi­li­riz. Ta­bii bu it­ti­fak ni­ye­ti­miz­de CHP’nin tu­tu­mu, tav­rı ve gös­te­re­ce­ği aday­lar da çok önem­li. İz­mir Bü­yük­şe­hir Be­le­di­ye Baş­ka­nı Aziz Ko­ca­oğ­lu, ger­çek­ten sev­di­ğim, dü­rüst sa­mi­mi bir in­san­dır. O dö­nem gel­di­ğin­de Ko­ca­oğ­lu mu, baş­ka­sı mı de­nir­se bu­na gö­re otu­rup dü­şü­nü­rüz...”
De­mok­rat Par­ti­li bi­ri Cum­hu­ri­yet Halk Par­ti­li bir si­ya­set­çi­ye bu­nu söy­le­ye­mez mi?
Ya da AKP’li bir si­ya­set­çi CHP’li bir po­li­ti­ka­cı­nın bir ic­ra­atı­nı be­ğen­di­ği­ni söy­le­ye­mez mi?
Bu cüm­le­ler si­ya­set­te hiç kul­la­nı­la­ma­ya­cak söz­ler mi­dir?
Bu yo­rum­la­rı sa­de­ce ge­nel baş­kan­lar mı ya­pa­bi­lir, düz bir si­ya­set­çi­nin fark­lı yo­rum­lar yap­ma­ya hak­kı yok mu­dur?
Ge­nel baş­kan­lar bir­bir­le­ri­ni ağır it­ham­lar­la eleş­ti­rir­ken, alt­ta­ki kad­ro­lar her za­man li­der­le­ri­ne uy­gun ha­re­ket et­mek zo­run­da mı­dır?
Sırf ra­kip par­ti­nin üye­si söy­lü­yor di­ye; “Doğ­ru­ya doğ­ru, yan­lı­şa yan­lış...” di­ye­me­ye­cek mi­yiz?
“Ne­den bi­zim ak­lı­mı­za gel­me­di, des­tek­li­yo­ruz” tav­rı­nı ser­gi­le­ye­cek mi­yiz?
Fi­kir­ler ça­tış­sa bi­le kol ko­la gi­rip, dos­ta bir çay içe­me­ye­cek mi­yiz?
Si­ya­set mü­hen­dis­li­ği sa­de­ce par­ti­le­rin yet­ki­li or­gan­la­rı­nın te­ke­lin­de mi­dir?
Bu ve ben­ze­ri so­ru­la­ra uzun za­man­dır ce­vap arı­yo­rum.
Ne ya­zık ki; de­mok­ra­si nu­tuk­la­rı atan ge­nel baş­kan­la­rın ken­di par­ti­le­rin­de de­mok­rat ola­ma­dı­ğı­nı gö­rü­yo­rum.
Eleş­ti­ri­ler­den kor­ku­yor­lar, bir sor­gu­la­ma or­ta­mı­nın ya­ra­tıl­ma­sı­na as­la izin ver­mi­yor­lar.
Si­ya­se­tin dü­me­nin­den bir an ol­sun bi­le ay­rıl­mak is­te­mi­yor­lar.
*  *  *
Ben si­ya­set­te hoş­gö­rü­nün, uz­laş­ma kül­tü­rü­nün gi­de­rek azal­dı­ğı­nı dü­şü­nü­yo­rum.
Ve bu­na ger­çek­ten çok üzü­lü­yo­rum.
Tür­ki­ye’nin geç­miş­te çok sı­kın­tı­lı gün­ler­den geç­ti, bu­gün de ben­zer bir tab­loy­la kar­şı kar­şı­ya­yız.
O yüz­den bu ik­li­mi yu­mu­şa­ta­cak her tür­lü dav­ra­nı­şın, tav­rın ar­ka­sın­da ol­ma­mız ge­rek­ti­ği­ni dü­şü­nü­yo­rum.
Linç kül­tü­rü gi­de­rek yay­gın­la­şı­yor; “biz­ler­den, on­lar­dan” tav­rı aza­la­ca­ğı­na gi­de­rek ta­raf­tar bul­ma­ya baş­lı­yor.
“Ma­hal­le bas­kı­sı” fi­kir­sel öz­gür­lü­ğün ge­liş­me­si­ne izin ver­mi­yor.
Sos­yo­log­la­rın “tür­ban” için yap­tı­ğı bu yo­rum gi­de­rek si­ya­se­tin be­ka­sı­na nü­fus edi­yor.
İş­te bir ör­nek da­ha...
De­mok­rat Par­ti İl Baş­ka­nı’yken yap­tı­ğı bu yo­rum yü­zün­den gö­rev­den alı­nan Tur­han Arınç’ın si­ya­si bir lin­çe uğ­ru­yor.
Ge­nel Mer­kez, “Sen böy­le bir şey söy­le­ye­mez­sin, söy­ler­sen se­ni gö­rev­den alı­rım” di­yor.
Oy­sa par­ti­nin yet­ki­li ki­şi­le­ri ge­lip İz­mir’e bir na­bız yok­la­sa­lar, bir in­ce­le­me yap­sa­lar; bir­çok ki­şi­nin ben­zer şey­le­ri söy­le­di­ği­ni gö­re­cek­ler.
Ol­mu­yor, ne ya­zık ki ol­mu­yor.
Si­ya­set­te ta­ham­mül­süz­lük ar­tı­yor; bu da gün­de­lik ha­ya­tı­mı­zı bi­re bir et­ki­li­yor.
*  *  *
DP Ge­nel İda­re Ku­ru­lu’nda yer alan İz­mir­li Re­cep Taş­ya­nar, “Biz Ka­ra­mür­sel se­pe­ti mi­yiz? Teş­ki­lat­tan gel­di­ği­ni söy­le­yen bi­ri­nin teş­ki­lat kı­yı­mı­na baş­la­ma­sı­na an­lam ve­re­me­dim” de­miş.
Bir di­ğer ku­rul üye­si Ce­vat Kırk­pı­nar, “Soy­lu be­ni biz­zat ara­ya­rak ka­ra­rı­na des­tek ver­me­mi is­te­di. Arınç hem çok ya­kın ar­ka­da­şım hem de zor şart­lar­da par­ti­yi ta­şı­yan bir isim­di. Bu­nun da­ha uy­gun yol­la­rı var­dı. Ta­vır ke­sin­lik­le şık de­ğil” di­ye ko­nuş­muş.
Ba­ka­lım bu söz­ler üze­ri­ne Ge­nel Baş­kan Sü­ley­man Soy­lu’nun tav­rı ne ola­cak?
Zor gün­ler­de par­ti­nin İz­mir il teş­ki­la­tı­nın ba­şın­da olan Arınç’a ya­pı­lan si­ya­si ne­za­ket­siz­li­ği na­sıl eleş­ti­ri­yor­sam; Arınç’ın şu söz­le­ri­ne de ka­tıl­mam müm­kün de­ğil.
“Be­yaz yü­rü­yüş slo­ga­nıy­la söz­de ül­ke­yi ge­zi­yor­lar. Be­yaz ke­fen gi­yip me­zar­lı­ğa yü­rü­yor­lar, ha­ber­le­ri yok...”
Si­ya­set ne­za­ket­li bir şe­kil­de ya­pı­lır mı, po­li­ti­ka­nın do­ğa­sın­da bu var mı­dır?
Var­dır...
Ör­nek de sa­nıl­dı­ğın­dan da çok­tur.