Böyle bir fotoğraf kabul edilebilir mi?

Ben İs­tan­bul’u ga­li­ba uzak­tan se­ven­ler­de­nim. İs­tan­bul’da ol­mak­tan ke­yif alı­yo­rum, her git­ti­ğim­de ye­ni bir ye­ri­ni keş­fet­me­nin müt­hiş haz­zı­nı ya­şı­yo­rum.
Ama bir­kaç gün, bir haf­ta­ya uza­dı­ğın­da bu se­fer tra­fi­ğe ta­kı­yor­su­nuz ya da ye­di te­pe­li bu bü­yük ken­tin de­ği­şik so­run­la­rı­na...
Yi­ne de ara­da bir İs­tan­bul’a git­mek gü­zel olu­yor.
Son se­ya­hat­le­rim­den bi­rin­de kal­dı­ğım yer­den ha­va­ala­nı­na git­mek üze­re yo­la çık­tık.
De­niz ta­ra­fın­dan git­mek her za­man da­ha ho­şu­ma gi­di­yor.
Bo­ğa­zın o eş­siz gü­zel­li­ği­ni içi­mi­ze sin­di­re sin­di­re...
Bir pa­zar gü­nüy­dü.
Ha­va ger­çek­ten gü­zel­di; so­kak­lar, cad­de­ler in­san yı­ğı­nıy­dı.
Ve...
Ha­va­ala­nı­na ka­dar gi­de­ne ka­dar yük­se­len bir du­man...
Da­ha doğ­ru­su man­gal du­ma­nı ve et ko­ku­la­rı...
Abart­ma­dan söy­lü­yo­rum.
Ki­lo­met­re­ler­ce ay­nı man­za­ra...
Ço­luk ço­cuk top­la­nıl­mış ara­ba­la­ra bi­nil­miş, ken­tin or­ta­sın­da pik­nik man­za­ra­la­rı...
Ke­ne­ye fi­lan al­dı­ran yok...
Et­ler man­gal­da, İs­tan­bul’u dü­şü­nen fi­lan yok...
O haf­ta Fran­sa’da ya­yın­la­nan ga­ze­te­ler­den bi­rin­de İs­tan­bul ve Ana­do­lu in­sa­nıy­la il­gi­li bir ma­ka­le ya­yın­lan­mış­tı.
Be­nim göz­lem­le­ri­min ay­nı­sı­nın Fran­sız edi­tör ta­ra­fın­dan da ya­pıl­dı­ğı­nı fark et­tim.
Ken­tin or­ta­sın­da yük­se­len man­gal ko­ku­su...
*      *        *
İz­mir’e gel­dik. Ay­nı man­za­ra...
Me­lez’de, Nar­lı­de­re’de, Ur­la’da...
İn­san­lar ta­til gün­le­rin­de ai­le­siy­le çı­kıp bir yer­ler­de ye­mek yi­ye­mez­ler mi?
Yi­ye­bi­lir­ler...
Dün­ya­nın her ye­rin­de yi­ye­bi­lir­ler.
Ama böy­le ba­şı­bo­zuk­luk ol­maz.
Sa­de­ce İs­tan­bul’da, İz­mir’de de­ğil; Tür­ki­ye’nin bir­çok ye­rin­de ay­nı fo­toğ­raf...
Da­ha da önem­li­si...
Son iki haf­ta­da ya­şa­dı­ğı­mız or­man yan­gın­la­rı...
Gi­din Gü­mül­dür’e; Öz­de­re’de­ki Ka­lem­lik böl­ge­si­ne...
Ku­şa­da­sı’na, Mar­ma­ris’e, Dat­ça’ya...
Her “Or­man yan­gı­nı...” den­di­ğin­de ödüm ko­pu­yor.
*      *        *
Ai­le­cek man­gal ya­ka­ca­ğız, et çe­vi­re­ce­ğiz, di­ye gü­ze­lim or­man­la­rı­mı­zı he­ba mı ede­ce­ğiz.
Bir yan­da ken­tin mer­ke­zi­ni ke­bap­çı ha­li­ne ge­ti­ren­ler, bir yan­da en az yüz­yıl ge­re­ken or­man­la­rı pik­nik uğ­ru­na teh­li­ke­ye atan­lar...
Bu gi­di­şa­ta bir dur di­ye­cek yok mu­dur?