Her şey çok farklı olabilirdi! Şayet Sergen, kullandığı penaltıya karizma katmak için efelenerek yaklaştığı topu laubalilik sınırına taşıran bir vuruşla Beşiktaş’ın fırsatını yırtılan ganyan kuponuna çevirmeseydi.
Herşey... Zaten UEFA apoletleriyle erimeye yüz tutumuş İnönü gerilimi sıfırı tüketebilir, kaybedecek bir şeyi kalmayan konuk takım yedi kişilik defansından orta sahaya ve hücuma da adam ayırabilir, açılmış bir oyunda Beşiktaş’ın yetenekleri becerilerini sergileyecek alan bulabilir, izleyenler keyif alabilirdi. Açıkçası ben bu ümitlerle gelmiştim.
İnönü Stadı’ndaki "son" görevimde Beşiktaş sezonun en iyi futbolunu oynuyordu Malatya karşısında. Demek ki, yedi haftadır şöyle gümbür gümbür bir Lig maçından tenkit yazamamıştım... Hasret kalmıştım. O günden bu güne iki gömlek üstün olmalıydı Beşiktaş. Maalesef tek fark teknik kadrodaki paltolardaydı.
En azından ilk yarıda...
Berbat bir futbol kalabalığına mahkum etti iki takım da bizi... Beşiktaş hücumda kalabalıklaştıkça Samsun’un tüm takımla yaptığı müdafaa ceza yayının çevresini Eminönü iskelesine çeviriyordu. İtiş kakış bir insan yığınından bir tane bile pozisyon üretmek mümkün olmuyordu. Sergen kötü gününde, Ahmet Dursun ise ileride yabancılık çekiyordu. İbrahim’in hücuma katılması kulübe ikazlarıyla gerçekleşebiliyor, sağdan akın girişimleri ise Tamer’in saniyelik tereddütleriyle başlamadan sona eriyordu. Oyun, Samsunspor’un yeni teknik direktörü Sakıp Özberk’in planladığı gibi kilitleniyordu. Umut komşu kulübedeydi. Bu eziyet 49 dakika sürdü. İkinci yarıya Pancu’yu da ileri çekerek giren Lucescu, Tümer’in golüyle rahatlıyor ve Türkiye’deki tribünleri de tatmin etmek gerektiğini hatırlıyordu. İlhan ile Nouma’nın son otuz dakikaya katılması bu yüzden olmalıydı.
Artık yeni bir Beşiktaş kurgusu vardı sahada. İlhan ile Nouma ileride arkalarında yorulan Sergen ve solda Tümer... Ama karşısında eski Samsunspor. Belli ki Özberk hoca, Samsunspor’un yakın geçmişindeki bol gollü yenilgileri kendi döneminde görmemek için herşeye razıydı.
Yine de renklendi maç... Nouma’nın kale direğinden dönen kafası skor tabelasının değişeceğinin müjdecisi olduktan bir dakika sonra İlhan tribünlerin Nouma aşkına ortak oluyordu. Maçın son çeyreğinde herşey normale dönmüştü. Samsunspor bile santrayı geçiyordu artık. Beşiktaş ise beklenen futbolunu oynayabiliyordu. Aslında, her iki teknik direktörün de istediği oldu. Beşiktaş puan alırken, Samsunspor fark yemedi.
