Devlet Bakanı Kemal Derviş, kendi deyişiyle, "sosyal liberal sentez" etrafında geniş bir ittifak arayışını sürdürüyor. Bir başka deyişle "istikrarlı çoğunluk" arıyor.
Peki, bunu sağlamak için Kemal Derviş somut olarak ne istiyor?
DSP - CHP - YTP’nin bir araya gelmesini mi istiyor?
Bu üç partiden ikisinin seçimlere ortak listeyle girmelerini yeterli görüyor mu?
Bu üç partiye Mehmet Ali Bayar’ın DTP’sinin, Murat Karayalçın’ın SHP’sinin de eklenmesini istiyor mu?
Bu ittifaka ANAP’ın katılmasını da bekliyor mu?
Böyle bir zemin yaratarak Özalvari bir çıkış mı yapmak istiyor?
Derviş’in, bu yaklaşımı siyasetin koşulları açısından ne kadar gerçekçi? Ne kadar uygulanabilir?
Derviş’i yeniden partisine çağıran ve önceki gün uzun bir görüşme yapan Başbakan Ecevit, en deneyimli lider olarak nasıl bir izlenim aldı? Derviş’e nasıl bakıyor?
Başbakan’a dün bu soruları yönelttik...
Ecevit, Derviş’in, siyasete girmesi halinde yararlı olacağına inandığını belirttikten sonra şu değerlendirmeyi yaptı:
"Şu anda kararsız. Ama siyaset zor iştir. Her şey arzu edildiği gibi hazır biçimde önünüze gelmez. Çok uzun ve yoğun uğraş gerektirir. Bu bakımdan Sayın Derviş, siyasete girecekse, idealize ettiği hedeflerini biraz daha daraltarak ve bir partiye girerek işe başlamalıdır. Benim konuşmalarımızdan çıkardığım izlenim, bunu en rahat DSP’de yapacağı yönündedir. Çünkü, olaylara yaklaşık, ortaya koyduğu teorik çerçeve, ekonomik, sosyal, politika tercihleri ve anlayışı başından beri DSP’de var. Böyle bir karar verirse çok katkısı olabilir."
Ecevit, Kemal Derviş’in, üç partiyi bir araya getirme düşüncesinin ise gerçekçi olmadığı kanısında:
"Bilindiği gibi DSP hep bu yapay birlikteliklerden uzak durarak toplumda güven sağladı. Kendine güvenerek başarı elde etti. Şimdi, örneğin Yeni Türkiye Partisi’ni nereye koyacaksınız? Sayın Derviş, YTP adına ittifak mı arıyor? İşin başında daha birçok gariplik çıktı. Partinin Genel Sekreteri, ‘biz sol parti değiliz’ diyor. Sayın Cem dahil bir itiraz gelmiyor. Sayın Cem benim her zaman değer verdiğim bir arkadaşımdır. Eğer YTP sol parti değilse, Sayın Derviş, nasıl bir sol ittifaktan söz ediyor. Bunların açıklığa kavuşması lazım."
Ecevit, bir diğer garipliğin de DSP ile YTP arasında ittifak sağlama çabasında yattığını düşünüyor:
"YTP’yi kuran ve oraya geçen milletvekilleri DSP’nin milletvekilleri. DSP’yi Meclis’te bölüp bu partiyi kurdular. Şimdi aradan birkaç gün geçtikten sonra DSP’ye gelip ‘hadi biz iki parti olarak ittifak yapalım’ önerisi geliştirmek biraz garip olmaz mı? O zaman neden ayrıldıklarını izah etmekte güçlük çekmezler mi?"
Ecevit, Derviş’in ortaya koyduğu arayışın biraz Özal’a özenme yönü de bulunduğuna işaret ederek, şu değerlendirmeyi yaptı:
"Bu tür arayışlar akla rahmetli Özal’ı getiriyor. Ona özeniyor, hevesleniyor olabilirler ama Özal’ın ortaya çıktığı koşullar, bugün yok. O dönem askeri yönetim sonrası dönemdi, yasakların bulunduğu bir dönemdi. Toplumun ve siyasetin psikolojisi ve koşulları çok farklıydı. Bugünkü siyasi koşullar çok farklı."
Ecevit, Derviş için doğru adresin DSP olduğu görüşünü koruyor.
