Ellerimizde buzlu içkiler... Altımızda hafif hafif sallanan teknenin kıçındayız. Mutlu olmamamız için hiçbir neden yok. Tatil reklam filmi karelerindeyiz sanki.Ama Türkiyenin en büyük işadamının gözleri yaşlı.Yanaklarından aşağı birkaç damla yaş süzülürken anlatıyor:"Buraya varmadan Nurettin Beyin şu yatıyla bir kıyı köyünde demirledik.Köylüler tanıdılar. İkramda bulundular. Seni çok seviyoruz. Türkiyede ilk traktörü, buzdolabını sen imal ettin. Kullanıyoruz.Evimizde senin ürettiğin televizyon var. Senin tüp gazından yakıyoruz.Bu kadar kişiye iş yarattın. Öğrenciye yardım ettin.Ama... Biz seni en çok neye seviyoruz biliyor musun? Vergi rekortmeni oldun. Örnek oldun da ondan."Doksan yaşına yaklaşmıştı. Nice darbeye bana mısın demeyip direnen o koca çınarı, Vehbi Koçu köylülerin sözleri teslim alıvermişti. Antalyanın Kemer Yat Limanı ışıl ışıl. Uzanan denizde yakamozlar, ateşböcekleri gibi. Tepede ay, sanki bakır bir tepsi. Denizin iyoduyla, çim, çiçek kokuları harikulade bir harman... Türkiyenin halkla ilişkilerde markalaşmış en iyiler sıralamasında Vehbi Koç birincidir.Onu Sakıp Sabancı izler. Özel kesimde Nejat Eczacıbaşı.Ne yazık ki... Artık üçü de "görünmezler" arasında.Gerçekten...Onlar varlıklarıyla, yatırımlarıyla, iş hayatındaki başarılarıyla tanımlanırlar.Ancak, bu "bilinç" algılamasıdır. Oysa... Bilinçaltında toplum algılaması için onlar birer "İkon"dur.Vehbi Koç, Türkiyenin kolektif bilinçaltında "dürüst, insanına ve vatanına sorumlulukları olan, çalışma alanları açan, savurgan olmayan, ağırbaşlı ve uluslararası sermaye karşısında Türk sermayesinin ayakta durabileceğini, rekabet edebileceğini, hatta, üstün gelebileceğini kanıtlamış büyük işadamı," olarak algılanır."Vergilerin açıklanmasını" o sağlamıştır."Vergi şampiyonluğunun" önderi olmuştur."Türkiyede ilk öğrenci yurdu" onun tarafından yapılmıştır. "Sosyal sorumluluğu" yansıtan ilk özel sektör vakıflarının da öncüsü o olmuştur.Devlet adamlarına yazdığı "uyarı mektuplarıyla" siyaset yaşamına da sağduyu ağırlığını koyabilen "siyasetçiye müdanası olmayan" güçlü ve omurgalı bir adam olarak bellenmiştir.Bu imaj, Koç Grubunun ürettiği mal ve hizmetlere, şirketlere, kurumsal kimliğe yansımıştır. İkonlar Vehbi Beyin kendi adına kurduğu Vehbi Koç Vakfı, 35inci yaşında.Pazartesi günü, her yıl olduğu gibi bu yıl da 100 bin dolarlık büyük ödül, sahibini bulacak.Kim olduğunu bilmiyorum.Öğreneceğiz.35 yaş şairin dediği gibi yolun yarısı mı?Hayır... Henüz başları. Koç Grubunda üçüncü nesil görevde ve topluluk yatırımda, kârlılıkta en pırıltılı yılını yaşıyor. Grup da, vakıf da nesiller sürecek yapıda.Hastaneleri, okulları, sosyal sorumluluğun örneği etkinlikleriyle 800 milyon dolarlık bir vakıf bu.Vehbi Beyin en önem verdiği uğraş, kurucusu olduğu Koç Grubunu ve vakıflarını, kendisi yaşama veda ettikten sonra da yaşayacak yapılara dönüştürmek ve bu amacı sağlayacak kişilere emanet etmekti.Nur içinde yatsın.Geçen hafta, Sadberk Hanım (Koç) Müzesinde Sevgi Gönülü de andık. Annesinin başlattığı, Sevginin kurumlaştırdığı bu müze - galiba - özel kesimde bir "ilk"Vehbi Beyin "annesinin yerini aldı" dediği Samahat Arsel, bu müzenin büyük olasılıkla turistlerin de yoğun oldukları Sultanahmete nakledileceğini söyledi.Bu hafta yoğun.Turkcellin 5000 kız öğrenciye bursu, Siemensin en başarılı 6. Opera Yarışması ödül töreni de duygu yüklüydü.Bizim WAN" olayımız ise ayrı bir yazı konusu. g.civaoglu@milliyet.com.tr Yolun yarısı değil
