Öncelikle Altay’ı yürekten kutluyorum...
Play Off’un ilk eşleşmesinde Çorum Belediyespor’la karşı karşıya geldiler. İlk maçı deplasmanda 2-0 kaybeden Altay, İzmir’de oynanan rövanş maçında normal süresi 2-0 biten maçı, uzatmalarda 4-0 kazandı, finali Kocaelispor’la oynamayı haketti. Kocaeli maçı öncesi de tüm samimiyetimle, asla duygusal davranmadan ve İzmirliliğimi bir kenara bırakıp, Altay’ın finalde Kocaeli engelini de aşacağına ve 2.Lig’e yükseleceğine dair fikir yürüttüm, gazetedeki arkadaşlarımla da samimi bir şekilde bu düşüncemi paylaştım.
Antalya’daki maçı da izlerken, Altay’ın ilk dakikadan itibaren oyun disiplininden 1 dakika bile kopmadan oynaması, Altay’a olan inancımı daha da perçinledi. 1-0 yenik duruma düşmelerine rağmen, uzatma dakikalarının son saniyesine kadar müthiş bir inançla, sabırla ve disiplinle oyunu sürdürdüler.
Çok net gol fırsatlarından yararlanamadılar. Ama dedim ya, asla oyun disiplininden, kazanma hırslarından ve inançlarından bir dakika bile vazgeçmediler. Nitekim penaltılarla da olsa amaçlarına ulaştılar.
Fazlasıyla da hakettiler... Yani inanan kazandı.
