Salı gününden beri Ankara’dayız.
TBMM’deki anayasa değişiklik paketi ülkenin gündemini yaklaşık bir aydan beri işgal etmişti.
Artık son sözü halk söyleyecek gibi...
Halkın kafası bulandırılmadan değişikliğin ne anlama geldiği iyi anlatılmalı.
Ki buna büyük bir ihtiyaç var...
Çünkü CHP’nin konuyu Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın başkan olup olmaması noktasına getirip kilitlemesi bize göre yanlış...
Sistem tıkanıklığı artık net gözükmesine rağmen hâlâ bir kişiye indirgeyerek siyasi propaganda yapmak bize ‘Güce ulaşma yolu ikiyüzlü zayiatlarla doludur’ sözünü hatırlatıyor...
Siyaset ise bu değildir...
*
Siyaset sonucu olmayan bir bağımlılıktan çıkartılmalı.
Her türlü tehlikeye açık bir ülke halinden hızlıca çıkmak gerekiyor.
Sistemin arka kapıları, kara delikleri, güvenlik açıkları ve kilitlenmiş bürokrasi oyunlarına bir son verilmeli.
Ve artık “demokrasinin mihrabında” oturan bir ülke olmalıyız.
Devlet, içini sarmış tüm dış ve iç teorisyenlerin oluşturduğu derin ağlardan kendini kurtarmalı.
Uyku festivaline dönüşen ve arkası yarın misali yapılan uyutucu toplantılar, konferanslar ve şûralar zincirlerini de kırmalı...
*
Bize göre referandumdan çıkacak sonuç ne olursa olsun, olası bir erken seçim de kaçınılmazdır...
Referandumdan onay çıkması halinde böylesine bir değişiklik paketindeki yetkiyi kullanmak için 2019 yılını beklemek demek konuyu buzdolabına koymak demektir...
Halkın bu onayı üzerine Yeni Türkiye’nin siyasi oyununu ise yeni oyuncuların gelip oynaması lazım...
Siyasi vitrin mutlaka değişmeli.
Aksi halde Yeni Türkiye projesi yargı, FETÖ, terör, ekonomik gösterge oyunlarıyla farklı senaryolar yazacaklara 2019 yılına kadar bir fırsat vermiş olur.
Herkes, eğer güçlü, her türlü zehirli sarmaşıktan arınmış, kara deliklerini kapatmış, güvenlik açıklarını güvenli bir alana taşımış bir Türkiye’de yaşamak istiyorsa, meseleyi kişiler üzerine yüklemeden karar vermesi gerektiğini bilecek...
Kişilerin gelip geçici olduğunu ve asıl meselenin sistemden kaynaklandığını da...
