Demokrasi denildiğinde kimseye söz vermeyen, dünyaya masalını anlatan Almanya iki bakanın konuşmasına tahammül bile edemedi!
Dayanamayıp kendini ele verdi.
Söz konusu Türkiye olunca, demokrat kesilen Almanya ve AB ülkelerinin ne kadar demokrat olduğunu bir kez daha gördük...
Öyle hariçten gazel okuyarak demokrat olunmuyormuş!
Almanya’nın ne kadar çifte standart bir demokrasi anlayışına sahip olduğunu söylemeye gerek var mı?
Ve aramızda anlamayan kaldı mı?
Kruşçev Amerikalı bir gazeteciye diyor ki:
Alman’a bir silah ver, er veya geç onu Ruslara çevirecektir!
Ve 2. Dünya Savaşı’nda yaşadıkları bir detayı ise şöyle anlatıyor:
Almanya’yı birkaç dakika içinde ezebilirdik. Ama Almanların bunu bahane ederek Amerika’yı atom savaşına sürüklemesinden korktuk. Ateşe saygı duyana kadar kaç kere yanmamız gerekiyor?
Yani, kimsenin anlayamadığı Almanya’yı Kruşçev ne güzel tarif etmiş.
Yalnız bu tespitine artık Türkiye’yi de dahil etmek lazım.
1. Dünya Savaşı’nda da Osmanlı’yı bir savaşa sürükleyen, tasfiye ettiren de Almanya’nın olduğunu unutmayalım.
İçimizdeki Almanlar bunu hep gizliyor...
Ve Almanya’da gizlenenler de hâlâ büyük gazeteci ve demokrat yazarım diye geziniyor!
Hainliklerini dahi sanatlaştırmayı başaran bu arızalı tiplerdeki şansı da anlayabilmiş değilim.
Birileri bir doğruyu dahi anlatamaz iken, birileri bin yalanı büyük bir doğruya çevirebiliyor...
Peki, içimizdeki demokrasi havarisi kesilenler bu ikiyüzlü duruşa neden isyan etmiyor?
Bizdeki basın ahlakı da bu işte!
Dünyada en çok satan ilk 100 gazete arasında Türk basınından bir gazete neden yok?
Anlayabiliyor muyuz şimdi?
Çünkü bizdekiler demokrasi denildiğinde sürekli Taladro şarkıları söylüyor da bu yüzden yerinde sayıyor!
