Ben bu sefer oy vermem” diyor. Geçen sefer verdik de ne oldu? Bir şey değişmiyor, ne halleri varsa görsünler.
“Ben bu sefer oy vermem” diyor. Sandık oldu mu ayaklarımıza kapanıyorlar, seçimden sonra yüzümüze bakan yok.
“Ben bu sefer oy vermem” diyor. Beni temsil eden parti yok. Geçen sefer HDP adaletsiz barajı geçsin diye verdim. Bu sefer araştırmalara göre zaten geçiyor. Artık gerek yok.
“Ben bu sefer oy vermem” diyor. AKP gidince her şey düzelecek sanıyorlar. Halbuki bu ülkede hiçbir şey düzelmez. Diğer partiler de aynı sistemin parçası. Halk bu, yönetenler de bu. Kim gelirse eninde sonunda oy almak için vasata, popülizme teslim olmaya mahkum.
“Ben bu sefer oy vermem” diyor. Bugüne kadar bu ülke seçimlerle hangi sorununu çözebildi? Bu kirli oyuna alet olmayacağım artık. Çözüm sandıkta değil. Tek yol devrim.
“Ben bu sefer oy vermem” diyor. Nasılsa hile yapacaklar. Ne yapsak boş. Bak Fuat Avni de yazdı...
“Ben bu sefer oy vermem” diyor. Bize bırakmazlar bu ülkeyi, derin devlet var. Ne yapar eder, gene iktidarda kalırlar.
“Ben oy vermeyeceğim, oy vermeye karşıyım” diyor. Oy vermemek, seçime katılmamak da meşru bir siyasi tavırdır. Gitmeyin sandığa, bakın neler oluyor?
“Ben oy vermeyeceğim” diyor. Bugüne kadar vermedim, bugünden sonra da vermem. Senin benim oyumla değişmiyor ki. Bir sürü cahili olmadık vaatlerle kandırıyorlar. Biz zaten azınlıktayız. Sayımız hiçbir zaman yetmeyecek. Seçim dediğimiz cahil çoğunluğu kandırıp kendine siyasi avantaj, pozisyon, güç, mal mülk edinme yarışı.
“Ben oy vermeyeceğim” diyor. Çünkü Türkiye’de demokrasi yok. Oy veriyoruz, iktidara geliyor. Sonra ne hesap sorabiliyoruz, ne de en ufak bir soru. Ben şu veya bu partiye oy verdiğim için bunları yapabiliyor. Ben oy verdikçe bu adaletsiz, insanı ezen, vicdansız, yozlaşmış sistemi meşrulaştırıyorum. Ben yokum.
“Ben oy vermeyeceğim” diyor. Çünkü partilerin yapısı demokratik değil. Kime oy verdiğimi bilmiyorum, adayımı kendim belirleyemiyorum, en ufak söz hakkım yok. El âlemin şoförünü, sekreterini, korumasını, kayınçosunu, bacanağını, gelinini ne diye Meclis’e sokuyorum? Bana ne...
Yüzde 18...
MHP’den, HDP’den büyük. CHP’nin neredeyse yüzde 70’i, AKP’nin yarısı kadar büyük bir parti. Oy vermeyeceklerin partisinin oy oranı (analojiyi mazur görünüz), 1 Kasım seçimlerine bir hafta kala yüzde 18.
Yüzde 18 demek yaklaşık 10 milyon seçmen demek. 7 Haziran’da 9.1 milyon seçmen sandığa gitmedi. Araştırmalara göre bunların yüzde 52’si CHP seçmeniydi.
Oy vermiyor diye kızmak kolay. İş ikna etmekte. Empati kurarsınız kurmazsınız, küfredersiniz ayrı ama oy vermeyenleri anlamaya çalışmak herkesin yararına.
1 Kasım’da oy kullanmayacak olanlara haddim olmayarak iki çift lafım var.
Tamam kullanma, tamam sandığa gitme. Tamam bütün siyasetçiler aynı. Tamam seni temsil eden parti yok. Tamam kendine göre nedenlerin var.
Eyvallah ama sandığa gitmemen işe yaramayacak. Karşında o mesajı anlayacak bir siyasi ahlak tablosu yok. Kimse “Halkımızın yüzde 18’i oy vermedi biz kendimizi değiştirelim” demeyecek.
Demokratik bir sistemin kurumlarıyla yerleştiği bir sandığa git gitme kimsenin umurunda olmaz belki. Ama şu anda oy vermemek demek, olan bitene seyirci kalmak demek.
Kenarda duracağına sahneye çık, sözünü söyle. Bu tablo ancak böyle değişir. Tercih önemli değil. Oy verin!
