Yusuf, İslam’ın imajını kurtarabilir mi?

İslam’a aykırı diyerek 1978’de müziği bırakan Yusuf İslam (Cat Stevens), 2002’den bu yana kendi deyişiyle üç “seküler” albüm yaptı, şimdi de 35 yıl sonra ilk kez Amerika turnesine çıkmaya hazırlanıyor. Kendine yeni bir misyon biçerek...

Yusuf (şimdi adı bu) 1976’da Malibu’da denize girdiği o günü hiç unutmuyor. Dalga kendisini alıp götürüyor, artık öleceğine eminken mucizevi bir şekilde kurtuluyor. Sonrası malum. İki yıl sonra o artık Yusuf İslam’dır.

Gitarlarını sattı

Tanımayanlara not, Cat Stevens, Yunan bir baba ve İsveçli bir annenin çocuğu olarak Londra’da doğdu. Ona Steven Demetre Georgiou adını koydular ama bu isimle arası hiç iyi olmadı. Kafelerde Cat Stevens adıyla gitar çaldı. 1970’te “Father and Son” ve “Wild World” radyolarda çalınmaya başlayınca star oldu. Şahane bir sesi olduğunu düşünürüm. Pop tarihinin en iyi yorumcularından biri bence kendisi.

Cat Stevens, Yusuf İslam olurken çok keskin bir dönüş yaşadı. Sadece Müslümanlığa geçmekle kalmadı,
çok katı bir İslam anlayışını benimsedi.

Öyle ki Salman Rüştü hakkındaki fetvayı savunmuş, “katli vaciptir” demişti. (Salman Rüştü konusunda özür dilemiyor. “25 yıl önceydi, şimdi saçlarım bembeyaz. İnsanlar bunu artık unutmalı. İnsanlara pozisyonumu dürüstçe anlatacak kadar aptaldım o zaman sadece, hepsi bu” diye topu çeviriyor. Yorum sizindir.)

1978 yılında İslam dinine aykırı olduğunu söyleyerek müziği bıraktı. Bütün plak anlaşmalarını iptal etti. Gitarlarını sattı. Artık tek geliri önceki albümlerinden gelen telif ücretleriydi. Ancak Allah karşıtı olarak nitelediği şarkılarından gelen geliri de reddetti. Evlilik dışı ilişkiyi övdüğünü düşündüğü bütün şarkılarının gelirinden vazgeçtiğini kendisi anlatıyor. Allah karşıtı diye elediği şarkılar tüm kataloğunun yüzde 40’ı bu arada.

İlerleyen yıllarda müzik dünyasından tamamen soyutlandı.
Öyle ki “Madonna, Michael Jackson, MTV gibi şeyler duyuyordum ama ilgimi çekmiyordu” diye anlatıyor.

“Müslümanlar hayata ve kültüre dair renkli yaklaşımını yitirdi”

Yıllar geçti. Çocukları onu tekrar gitar çalmaya ikna etmeye boşuna uğraştı. Gitara dönmesi 11 Eylül’den sonra oldu. “Afganistan ve Irak yoldaydı. Dünya barışçıl bir Müslüman görmeliydi” diye anlatıyor. Birçok Müslümanın kendisini kutladığını söylüyor. “Müslümanların yansıtmak istediği kimliği temsil eden biriyim. Dünyada çok karşıtlık var. Uçlara yoğunlaşırken aradaki bölgeyi unutuyoruz.”

Eleştirenler de çok. Onlara şöyle yanıt veriyor: “Müzik İslam medeniyetinin bir parçasıdır. Biz (Müslümanlar) onunla olan temasımızı kaybettik. Hayata ve kültüre dair canlı ve renkli yaklaşımımızı yitirdik.”

Yusuf bugün müziği bırakma kararının hata olduğunu söylüyor. “Böyle bir karara yönlendirildim” diyor. Çok açık bir şekilde kendisine 40 yıl öncekinden farklı bir misyon yüklüyor. İslam’ın medeni yüzü olmak.

Yusuf İslam’ın durumundan herkes için çıkarılacak dersler vardır illa ki.

Bakalım Amerika turnesi nasıl geçecek, amacına ulaşabilecek mi?

Benim tek bildiğim, IŞİD kafa kestikçe işi zor.

(Rolling Stone’nun “Yusuf Islam’s Golden Years: Cat Stevens on Islam and His Return to Music” başlıklı makalesinden faydalandım.)

İki rock albümü

1- Demir Demirkan’ın 2013’ten bu yana kaydetmekte olduğu “Tam Ölmek De Değil” isimli albümü geçenlerde elime geçti. Demirkan söz yazarlığına ve vokal performansına eğilmiş gibi duruyor. Albümde yedi yeni şarkı, iki eski şarkının da akustik versiyonları (“Acı Nefes”, “Doldur Kadehleri”) var. Rock/alaturka sularında aşk şarkıları söylüyor Demirkan.

2- Pentagram yeni bir konser albümü yayımladı (“LIVE MMXIV”). 25 şarkılık bir DVD ve 10 şarkılık bir CD olarak piyasaya sunuldu bu albüm. Performanslar arasında Zeytinli Rockda var, İTÜ Stadyumu da, Eskişehir’deki 222 Park da.

Barıştık mı!

Barış Demirel’in ilk stüdyo kaydı “O.Y.D.H.O.G.Y.” adlı bir EP idi. Yıl 2012. O dönem Barıştık mı Göstembil Project adıyla müzik yapıyordu. Şimdi Barıştık mı adıyla trompetiyle dikkatimizi çekmeye devam ediyor. Demirel’in ilk uzunçalar albümü “T.E.A.R.” bir süre önce dijital mecralarda yayımlanmıştı. We Play tarafından albüm olarak da basıldı. İçinde etkileyici parçalar var. “Peri II” favorim.