İyi bir gün olmayacağı belli.. Gergin geçeceği belli.. İtiş kakışı, kavgası gürültüsü bol olacak..
Cumhuriyet Bayramı’na yakışmayacak..
Neden mi?
Tatil nedeniyle takip edemeyenler için meseleyi kısaca özetleyeyim..
Aralarında Atatürkçü Düşünce Derneği’nin, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği’nin bulunduğu 40’a yakın dernek Ankara’da ‘Cumhuriyet Yürüyüşü’ düzenledi.. CHP destekledi..
Ankara Valiliği hayır yürüyemezsiniz dedi..
Yasak!..
Niye?
Önce niyesini söylemediler.. Kılıçdaroğlu ve CHP milletvekilleri ‘biz de katılacağız’ deyince niyesini söylediler..
Radikal gruplar yürüyüşü provoke ederek büyük bir kaos ortamı oluşturmayı hedefliyormuş.. İstihbarat bilgisi buymuş..
Doğru değildir demiyorum.. Yüzde yüz doğru olduğunu kabul ederek meselenin başka boyutuna geçmek istiyorum..
Devlet, o radikal gruplardan daha mı güçsüz, daha mı aciz ki çareyi ‘Cumhuriyet Yürüyüşü’nü yasaklamakta buluyor?
Devlet ‘radikallerle başa çıkamam’ diye ‘Cumhuriyet Yürüyüşünü’ yasaklamışsa bu karar provoke edeceklerin hanesine başarı olarak yazılmadı mı?
Cumhuriyet Yürüyüşü’nü yaptırmadılar işte!
Demem şu..
Madem istihbaratımız sağlam, provokasyonu kimin yapacağını da biliyoruz daha ne.. Devlet alsın önlemini, açığa çıkarsın, tecrit etsin, veya afişe etsin..
Cumhuriyet Bayramı’nı kim provoke edecek biz de görelim, bilelim..
Gelelim meselenin derin kısmına..
‘İstihbarat geldi provokasyon alacak’ gerekçesi çok tehlikeli gerekçedir.. Ucu açık gerekçedir..
Otoriter rejim gerekçesidir..
Otoriter rejime davetiye çıkaran gerekçedir..
Devlet, her türlü toplantı, yürüyüş gösteriyi bu gerekçeyle yasaklamaya başlarsa memlekette iki adam yan yana gelemez!
Devlet, rejim, siyasal iktidar bu yöntemle kendini korur korumasına da demokrasi gümler..
Örnek mi?
72 yıllık SSCB..
Şampiyon çıkaramazsan seyirci bulamazsın
Sinan Erdem’deyiz.. Bülent Karpat’la sohbet ediyoruz.. Bülent Abi, tenisi basketbolu Türkiye’de en iyi bilenlerdendir..
Dünkü yazımda bu tür turnuvalar tenise ilgiyi arttırır demiştim karşı çıktı..
Dedi ki; Ne yap et, bu organizasyonu on yıl daha İstanbul’a getir.. Çok paralar harca İstanbul tenis turnuvası düzenle, o yılın en iyilerini getir fayda etmez..
Niye dedim?
Şampiyon çıkarman lazım dedi, ekledi;
Eskiden Taksim’deki Tenis Eskirim Dağcılık Kulübü kortlarına Wimbledon şampiyonları gelirdi. O kortlar ne tenisçileri ağırladı. Tenisimiz gelişti mi; hayır.
Eee dedim..
Almanya’yı incele diye söze başladı 1985’te Boris Becker Wimbledon’u aldı Almanya tenis ülkesi oldu..
Bir Türk tenisçisi başarıya imza atmazsa olmaz. Mutlaka rol modeli lazım.
Haklı..
Basket, voleybol niye bu kadar popüler oldu.?
Başarıdan..
Başarı mıknatıstır..
Dört büyük turnuvadan birinde çeyrek final oynasak yeter.. Bizim ülkemiz de tenis ülkesi olur.
Çetin Altan’ın düşü de gerçek olur..
4 + 4 + 4’ü ihraç hazırlığı!
Sistemin daha tutup tutmadığı belli değil.. Test aşamasındayız.. En erken dört, beş yıl sonra sonucu ortaya çıkar..
Ya başımızı taşa vururuz..
Ya da göbek atarız..
Başımızı taşa vurursak düzeltmesi beş yılı alır.. Kısaca; 4 + 4 + 4 istesek de istemesek de 10 yıl hayatımızda..
Yaz boz tahtası değil ki bu.. SBS denen, minnacık çocukların hayatını karartan sınav sisteminden bile beş yılda zor kurtulduk..
Eğitim sistemindeki devasa değişikliği düşünün..
Dönelim 4 + 4 + 4 sistemine.. Sistemi ihraç etmek için alt yapı çalışmalarına başlamışız..
Nereyi mi ihraç edeceğiz..
Önce Suriye’ye..
Anlatayım..
Türkiye’de 100 binden fazla yakın Suriyeli göçmen var.. Bunların çocukları var..
Bakanlık okul kurmuş..
İyi yapmış, güzel yapmış..
Eğitim Arapça, öğretmenler Suriyeli imiş..
Olması gerekeni yapmış..
Türkçe seçmeli ders konulmuş..
Akıllı karar..
Sistem 4 + 4 + 4 üzerine bina edilmiş.. 295 öğrenci ilk dörde, 175 öğrenci ikinci dörde kaydedilmiş..
Hoppala..
Suriye’nin eğitim sistemini bilmiyorum ama 4 + 4 + 4’le onların ne ilgisi var.. En kısa zamanda kendi ülkelerine, kendi okullarına dönmeyecekler mi?
Haa.. Şunu mu düşünüyoruz..
Esad gidecek, istediğimiz yönetim gelecek.. Ağabey olacağız.. Eğitim modelimizi ihraç edeceğiz..
4 + 4 + 4’ü Suriye’de de uygulatacağız..
Size söyleyeyim mi?
Emperyal düşünce bile değil..
Siyasi bayramlaşma komikliği
Bu adeti kim çıkardı bilmiyorum ama absürt kaçıyor..
Bayramın ikinci günü siyasi partilerin nöbetçi heyetleri veya bayram heyetleri diyelim birbirlerini ziyaret ediyor..
Gazeteciler çağrılıyor, kameralara kaydediliyor, o an fotoğraflanıyor.. Kayıtlara düşüyor..
Tabii bayram heyetleri en deneyimli politikacılardan seçiliyor. Hem şirin gözükeceksin, hem rakibin olan siyasi parti temsilcisini kırmayacaksın hem de inceden taşı koyacaksın..
Resmen tiyatro..
Bu yıla mahsus değil.. Yıllardır bayramlaşma görüntülerini izlerim, işim gereği izlerim; hiçbirini samimi bulmadım..
Bizlerin. Eşimize dostumuza gider gibi, gidiş değildir o..
Zorunlu gidiştir.. Kameralara poz verme gidişidir..
Bu bayram daha dikkatli baktım..
Ne yalan söyleyeyim komik geldi..
