GÜNEYDOĞU BU FOTOĞRAFTIR

Koskoca Güneydoğu bir kareye sığar mı? Sığmış işte..
Bütün olan biten bir kareye girer mi?
Girmiş işte..
Taş atan çocukları, umutsuz gençleri, çata patayla büyüyen nesilleri anlamak için destan yazmaya gerek yok..
Uzun uzun nutuklara da ihtiyaç yok..
Bu fotoğraf karesi her şeyi anlatıyor..
*
Fotoğrafa iyi bakın.. Sadece yoksulluğu anlatmıyor.. Sadece günde 3-5 lira kazanmak için sokaklara düşen iki kardeşin halini resmetmiyor.. Sadece bir aile dramını da göstermiyor..
İşsiz baba, çaresiz anne, sokağa düşen çocuklar değil o fotoğraf karesinde yer alan..
Bunların ötesinde..
Niye mi?
Sokaktan topladıklarına bakın..
Topladıkları konserve kutusu, kola şişesi, ıvır zıvır değil..
Gaz bombası fişeği..
*
Biri on dört, öteki yedi yaşında..
Gaz bombası fişeklerini toplamışlar, hırdavatçıya satacaklar.. Üç lira mı alırlar, beş lira mı alırlar belli değil..
Zaten çok önemli de değil.. Üç beş lira için yedi yaşında, sekiz yaşında sokaklara düşen binlerce çocuk var bu ülkede..
Edirne’de de var, Kütahya’da da, Konya’da da var, Trabzon’da da..
Ama Güneydoğu’dakiler farklı..
Hakkâri’dekiler, Şırnak’takiler, Cizre’dekiler, İdil’dekiler diğerlerinden farklı..
*
Sorum şu..
Yedi yaşındaki çocuk; gaz bombası fişeğiyle, el bombasıyla, mermiyle, mayınla tanışıyorsa..
O günkü ekmeğini sokaktan topladığı fişeklerden çıkartıyorsa..
Ağabeylerine atılan gaz bombaları nedeniyle karnını doyuruyorsa..
O çocuktan..
17 yaşına gelince..
27 yaşına gelince ne olmasını bekliyorsunuz?
Ne yapmasını istiyorsunuz?
Nasıl davranmasını umut ediyorsunuz?
*
Bu fotoğrafa iyi bakın..
Bu fotoğraf karesi Güneydoğu’dur.. Güneydoğu’nun tarihidir.. Nesiller böyle büyümüştür.. Böyle büyümektedir..

Cihangirli Jash..
Cihangir’e kanım ısınmadı.. Bilirim seveni çok, gideni çoktur.. Oradan çıkmayanı çoktur..
Beni çekmedi..
Çok güzel kafeler, çok güzel mekânlar açıldığını duyarım, okurum..
Nedense merak dahi etmedim..
Benim için sınır ötesi bir yerdi.. Sonunda o sınırı aştım.. Bilerek aşmadım, isteyerek aşmadım..
Tarif ettiler gittim, Cihangir’in göbeğine düştüm..
Gittiğim yer Jash..
Ermeni meyhanesi..
Çok beğendim.. Hele o akordeon, hele o keman, hele o insanı dinlendiren şarkılar yok mu.. Ayrı bir ziyafetti.. Şarkılarla anılar denizine daldık gittik..
Yeme içme faslına gelince.. Lezzet ölçüsü ne derseniz..
Topik derim..
Ermeni meyhanesine gittiğiniz zaman topik söyleyin.. Topik’i hakkıyla yapan meyhane meyhanedir derim..
Jash böyle bir yerdi..
Cihangir’i sevdirdi..

Ağva’da bir gün..
Gitmeyeli 10 yıl olmuştur.. Şuayipli Behçet hadi dedi; gittik..
(Şuayip Türklerin ilk geldiği yerlerden biri.. 600, 700 yıllık mezarlar var)
İstanbul’un yanı başında kendini koruyan son mekânlarındandır.. Doğayla buluşma yeri diyelim..
Şileliler ters ayak diyorlarmış..
İyi ki ters ayak olmuş.. Dere aynı dere, bozulmamış.. Deniz aynı deniz, pırıl pırıl..
Balık derseniz aynı balık; şahane kalkan yedik..
Velena’da kaldık.. Bu sezon ilk yıllarıymış.. Derenin sonunda, denize on beş, bilemedin yirmi adım..
Pırıl pırıl otel.. Rahat ettim, mutlu oldum..
Sahibi Ersin bey Ağvalı.. Memleketime benim de katkım olsun diye İstanbul’daki işini oğluna yıkmış, bu oteli açmış..
Amatör; mekânın güzellik nedeni de bu..
O ruh..
*
Kilimli tepeye de gittim. Ağva’dan iki kilometre uzakta.. On yıl önce gitmiştim.. Manzara olağanüstü.. İnsanın gidesi gelmiyor, burada bir tesis olsaydı demiştim, insanların soluklanacağı, kahve içeceği, yemek yiyeceği bir yer..
Yapılmış.. Sıradan değil, dört dörtlük..
İster kahveni iç, ister balığını ye..
*
Ağva’ya kadar gelmişken Şile’ye uğramadan olmaz.. Limana indik, Mihman Balık’a girdik..
Bu kadar mı güzel bir yer olur..
Ege’nin bütün otları var.. Deniz fasulyesi bile.. Sahibi Yaman Bey, 15 yıl Bodrum’da kaldım deyince anladım..
Ege’yi Şile’ye taşımış..
İyi de etmiş..
On numara mekân yapmış..
*
Bu kadar güzellik arasında hiç mi kötü şey yok derseniz vardı..
Birincisi..
Şile’ye yolum yılda bir düşer.. Ben diyeyim ki beş yıldır, siz deyin on yıldır.. Yol bitmez mi?
Şile yolu bitmiyor..
Hep çalışma hep çalışma..
İkincisi..
Dağları yarmışlar, ormanları delmişler; otoban yapıyorlar. Karadeniz otoyoluymuş, üçüncü köprüye bağlanacakmış..
Orman katliamını görünce insanın içi acıyor ama!..
Aması şu; galiba gerekli..
O yol bitince Ağva ihya olur.. Oteller de bayram eder, lokantalar da, esnaf da.. Ama Ağva eski Ağva olur mu onu bilemem..
İyi pazarlar..