Her sene imha olan mühendislik harikaları

Motosiklet yarışlarının zirvesi MotoGP’nin final yarışı geçen pazar İspanya Valencia’da, kentin efsanevi yarışçısının adını taşıyan Ricardo Tormo Pisti’nde yapıldı.

Repsol Honda takımından Marc Marquez’in daha önce şampiyonluğu garantilemesi sayesinde yalnızca onun dışındaki sıralamayı etkileyecek yarış stres ve tansiyondan uzak tamamlandı.

Ve böylece sezon, Marques’in ardından Valentino Rossi (Movistar Yamaha) ve takımdaşı Jorge Lorenzo sıralanacak şekilde tamamlandı.

Final yarışını MotoGP takımlarının önemli sponsorlarından Monster Energy’nin davetlisi olarak Milliyet adına izledim.

Akreditasyonum padok, basın ve VIP tribünlerinin çok daha ötesini, pistin tüm köşeleri ve virajlarında özgürlüğü işaret ediyordu. Bir motorsporları muhabiri olmadığım için 4070 metre uzunluğundaki pist çevresinde nasıl hareket edileceği konusunda Romen gazeteci Sebastian Popescu ve kameramanından büyük destek ve taktikler aldım; uyguladım.

Cuma ve cumartesi medya merkeziyle pist, virajlar arasında ne kadar yürüyüş mesafeleri olduğunu hesapladım. Pistin düzlüklerinde hızları 360 km’yi bulan motosikletlerin, en yavaş döndükleri virajları uygun fotoğraflar için işaretledim.
Pazar günü mental ve taktiksel hazırlıklarımı tamamlamış olarak pistin yolunu tuttum.

Önce Moto3 ve Moto2 yarışları yapılıyor. MotoGP 14.00’te start alıyor. Yoğun trafik olasığılına karşı, otelden 15 km ötedeki piste rahat ulaşım amacıyla 08.00’de Sebastian’la yola koyuldum. 5 km gittik gitmedik piste doğru uzanan kuyruğun sonuna eklendik. Sağ olsun navigasyon cihazımız alternatif rotalarla trafik yükümüzü hafifletse de tek zeki biz değildik.

Alt kategori yarışlarının ardından beklenen an geldi. Movistar Yamaha’dan Jorge Lorenzo, baştan sona önde götürdüğü yarışı birinci tamamlayarak gelecek sezon için anlaştığı Ducati’ye selam çaktı.

Asıl mücadele, şampiyonluğunu haftalar önce ilan eden Marquez, Andre Iannone ve Rossi arasında ikincilik için yaşandı.

Bir Rossi’nin bir Marquez’in öne geçtiği ikincilik savaşı izleyicileri mest etti.
Finişte sıralama Lorenzo’nun ardından Marquez, Iannone, (ve maalesef) Rossi
şeklinde gerçekleşti.

Her biri 2.4 milyon dolar değerinde

MotoGP makineleri motosiklet endüstrisindeki en yüksek teknolojiyle imal ediliyor. Her parçaları tek tek elle yapılıyor. Tüm motosikletler bütün sezon kilit altında muhafaza ediliyor ve takımların üzerlerinde değişiklik yapmasına izin verilmiyor.

MotoGP motosikletlerinin parçaları çok sınırlı sayıda üretiliyor. Mesela bir CBR1000RR üretildiğinde, süspansiyon, fren gibi parçalarından da binlerce adet üretiliyor. Böylece parçaların maliyeti erişebilir seviyede düşüyor. Şirketler üçüncü parti üreticilerden de malzeme kullanabiliyor.

MotoGP motosikletlerindeyse o araca özel parçalar her yarışçıya göre ayrı ayarlarla yapılıyor. sıradan motosikletçiler, makinelerinin ön çatalını Ohline veya diğer markalarınkilerle yükseltmek istediğinde 3-15 bin dolar arasında bir masraf yapıyor. Yamaha’nın MotoGP motorlarının ön çatalının maliyetiyse 100 bin dolar. Motosikletlerin en pahalı parçası makineleri ki Honda’nın MotoGP makinesinin maliyeti 220 bin dolar.

MotoGP motosikletlerinin hafif olması için titanyum, magnezyum, karbon fiber gibi güçlü, egzotik ve pahalı materyaller kullanılıyor. Motosikletin birçok yerinde, piyasadakilerin aksine demir, çelik ve plastik yerine karbon fiber kullanılıyor.

MotoGP motosikletlerinde süspansiyon, fren, egzos ısısı gibi verileri toplayan 40’a yakın sensör bulunuyor. Motosiklet bir yarış veya antrenmanı tamamladığında tüm bu veriler analiz ediliyor.

Ekstrem koşullarda yarışan MotoGP motosikletlerinin birçok parçasının ömrü birkaç saat sürüyor. Mesela cadde motosikletlerinin lastikleri binlerce kilometre dayanıyor. MotoGP’deyse lastikler virajlar yoldan çıkmadan süratle alınabilsin diye daha yapışkan, yumuşak malzemeden imal ediliyor. Lastiklerin ömrü yarış sonunda doluyor.

Monster Yamaha Tech 3 garajında bir sunum yapan Milena Koerner’in ifadesine göre bir motosikletin maliyeti 2.4 milyon doları buluyor. Buna AR-GE dahil değil. Sezon sonunda motosikletler ya müze ya da imhanın yolunu tutuyor. Teknik kapasitesi adeta devlet sırrı statüsünde olduğundan bir daha kullanılmasına izin verilmiyor. Bu da motosikleti aslında paha biçilmez kılıyor.

Milena Koerner, bir MotoGP motosikletinin 0’dan 100 km’ye 1.7 saniyede, 200 km’ye 2.4 saniyede çıktığını söylüyor.

RossI yoksa biz de yokuz

2000 yılından beri MotoGP’de yarışan Doktor lakaplı İtalyan yarışçı Valentino Rossi, artık pistte sona yaklaşıyor. Tüm zamanların en büyük motosiklet yarışçılarından 37 yaşındaki Rossi’nin MotoGP’de 7 şampiyonluğu var.

Yarış günleri Yamaha takım tırlarının önü, Rossi’den bir imza alabilmek için bekleyen kalabalıklarla dolu. Çoğu bunda başarılı da oluyor; Rossi kendisine erişen imza, birlikte fotoğraf tekliflerinin hiçbirini geri çevirmiyor.

Sürekli gülen Rossi, padokta bir scooter üzerinde her an karşınıza çıkabilir. 2-3 yıl daha MotoGP’de yarışmayı planlayan Rossi pistlere veda ettiğinde, birçok insanın yarışları takip etmeyi bırakacağı düşünülüyor.

Ortalama hız 177 km/s

250 beygirlik motorlar düzlüklerde 350 km’leri görse de virajlarda düşen hızlarla yarışı ortalama 177 km hızla tamamlıyorlar.

Yarışçılar 45 dakika süren her yarışta 2 litre terliyor.

Virajlarda lastiğin asfalta temas ettiği nokta 50 kuruştan büyük değil.

Yarışçılar en elastiği olduğu için kanguru derisi kıyafetler giyiyor. İkinci bir deri hissi veren kanguru derisi motosiklet üzerinde hareket kabiliyetini kolaylaştırıyor.

Yarışçılar Batman kadar donanımlı; dirsek, diz, göğüs, sırt, her yerlerinde korumalar var.

En az 157 kilo

MotoGP motosikletleri prototip ve yollarda kullanılması yasak. MotoGP motosikletlerinin tasarımında bazı düzenlemelere uyulması gerekiyor. Motorlar 1000cc hacminde ve 4 zamanlı. Motosikletin ağırlığı en az 157 kilo olmalı. Motosikletlerin ağırlığı her yarıştan önce kontrol ediliyor ve 157’yi karşılamıyorsa, eklentilerle ağırlaştırılıyor.

Her bir yarışçı bir sezonda en fazla 7 makine eskitebiliyor. Bunu ihlal eden yarışçı men edilmiyor ama her yarışa pitten ve 5 saniye geç başlıyor. Motosikletlerin deposu bir yarış yetecek kadar, 22 litre yakıt alıyor.

Benzerleri satılıyor mu?

Honda’nın MotoGP’de yarışmak üzere 2012’de çıkardığı RC213V, cadde kullanımına uygun hale getirilerek RC213V-S adıyla piyasaya sürüldü. Yarış versiyonunda 250 beygir üzerindeki gücü 159 beygirle sınırlandırıldı. Pist motosikletinin birçok özelliği piyasa versiyonunda kaldırılmasına rağmen üzerine 184 bin dolarlık bir etiket yapıştırıldı.

Yalnızca 200 adet üretildi.Pisadaki Yamaha YZF-R1M ise MotoGP motosikletinin elektronik aksamının çoğuna sahip. Yarışa hazır motosikletin satış fiyatı daha erişilebilir: 21 bin 990 dolar.