İlk yazımda İzmir’i huysuz ve tatlı bir kadına benzetmiştim ya...
Şimdi, o güzel ve huysuz kadını zaman zaman nasıl ağlatıklarının, nasıl üzdüklerinin birazını dile getireceğim. Hem de en gözüme batanlarını...
En büyük üçüncü şehir olarak geçiyoruz ama ekonomide Bursa ve Denizli, bizden daha önde.
Eskişehir bizden daha iyi yapılanmaya devam ederken, İzmir’de büyük yatırımlar pek göremiyorum.
Ayrıca zaman içinde yollar daraltılmış, trafikte dönüşlerin uzunluğu insanları daraltmaya, hatta boğazlamaya devam ediyor.
* * *
Ön meydanlar ve caddeler, süslü çiçeklerle dolu. Binaları daha bir boyalı.
Ama arka sokaklarında yeşilin ‘Y’ si bile yok. Dört katlı apartmanlar, mimari katliam olmuş. Makyajı hiç kalmamış hasta görünüşlü sokaklara dönüşmüş.
Park sorununu geçmişte hiçbir yönetici düşünmemiş.
İzmir’in merkezi Alsancak’ın arka sokakları berbat!
Yapı denetim, bunları boyaya pek zorlamıyor.
Elektrik kabloları çağdışı. Yeraltında olacağına havada... Nazlı nazlı sallanıyorlar.
* * *
İzmir’den kadın milletvekillerimiz oldu. Sevinçliydim ve onlara çağrılar yaptım, kanun teklifi hazırlamaları için...
İzmir’de bilhassa Alsancak’taki erkek fahişelerin - ki erkekler için fahişelik suçu kanunlarımızda görünmüyor- ev kiralayıp, kadın kılığında fahişelik yapıyorlar.
Yüzlerce, binlerce aileye ve esnafa hayatı zehir ediyorlar.
Yaratık gibi arka sokaklardan fırlayıp arabalara, insanlara saldırıyorlar.
Polise bile kafa tutuyorlar.
Tekrarlayan kabus filmi gibi...
Hem de bazıları ünlü okulumuz Saint Joseph’in yanı başında.
Kadınlara fuhuştan baskın var ama bunlara kanunlar, erkek nüfus cüzdanlarından ötürü yetersiz kalıyor.
Bir toplumun temel değeri ahlaktır. Bu haksızlığa ‘dur’ demeli kadın milletvekillerimiz.
Erkek fahişelerimiz için kanun teklifi vermeleri şart olmuş artık.
Bizi çok çok hasta eden baz istasyonları da cabası!
* * *
Hele uyuşturucu hap, kapkaç had safhada.
Dedim ya geceleri arka sokaklarda Freddy’nin Kabusu filmini her an yaşıyor İzmirliler.
Korkuyorlar, korkuyorlar. Halk sessizce feryat ediyor. Politikacılar bakıyor.
İzmir! Güzel, huysuz ve tatlı kadın... Dıştan güzel ve hoş ama içi kan ağlıyor.
Parasız, pulsuz, medeniyeti azalmış haline gizlice ağlıyor.
Dıştan ise görüntüsü pek güzel ama içi gizlice çürüyor, ölüyor.
İzmir’in kurtulması şart diyorum ve üzüntülerimi herkes adına arz ediyorum.
Çünkü mahalli idareciler ve sivil toplum örgütleri bu şehri yaşatmak zorunda hayvan hakları da buna dahil.
