Uzay Gökerman

Geçtiğimiz Cuma günü Euroleague karşılaşması öncesinde Fenerbahçe’nin efsane oyuncularından Datome için hakkettiği müthiş bir emeklilik töreni yapıldı. Yaklaşık 10 dakika süren bu uğurlama o kadar etkiliydi ki ısınmaya çıkan Milano ve Fenerbahçeli oyuncular zaman zaman gözleriyle olan biteni izlediler.
İşe biraz da tebessüm katalım; hani o karakteristik reklamdaki söylendiği şekliyle ifade etmek gerekirse; “gazoz olma efsane ol!” ikonik sloganının karşılığı tam anlamıyla Datome’dir belki.
Kuşkusuz sadece o değil dönemin Fenerbahçe forması giyen hemen tüm oyuncuları için benzer bir tanımlama yapmak mümkündür.
Bu bir oyuncunun bir takım içinde ulaşabileceği en üst seviye olmalıdır.
Sembol, efsane, unutulmaz... kelimeleriyle anılmak, büyük kalabalıklar tarafından eşsiz ve tarifsiz bir sevgiye boğulmak!
Dün Fenerbahçeli futbolcular Kasımpaşa maçı sonunda taraftarının önüne gittiğinde takıma karşı benzer bir sevgi gösterisi vardı.
Bir dönemin gerçekten yenilmez gücü

Yaptıklarını dışarıdan izleyenlere çok kolaymışcasına gösterenler işlerinin gerçek uzmanıdırlar!
Bunun bu şekilde bilincinde olmayanlar için tıkır tıkır işleyen düzen aynı zamanda bir yanılsama yaratır.
Üzerine daha rahat bir şekilde değerlendirme yapma cüreti gibi.
Futbolun yorumu son yıllarda belki bilgisayarın da etkisiyle olduğundan kolay bir oyunmuş gibi algılanır hale geldi.
Bilgisayar başındaki oyunlarda uzmanlaşanların bir taraftan yorumculağa geçişini gözlemlerken diğer yandan mesele birkaç iyi transfer ve bir iki taktik çerçevesine sıkıştırılır hale geldi.
“Futbol basit bir oyundur!” ifadesiyle de zaman zaman desteklenen bu yaklaşımın aslında hiç de kolay olmadığı özellikle işin sorumluluğuyla yüzleşildiğinde daha iyi anlaşıldı.
Çok fazla bileşen var.

Karşılaşmanın 59. Dakikası...
Fenerbahçe yükleniyor, Başakşehir ceza sahası çevresinde atak zenginliği ile pozisyon yaratmaya çalışıyor ama bir pas arasında Başakşehir iki pas ile bir hücum fırsatı yakalıyor. Keny bire birde Djiku’yu süretiyle geçiyor ve kaleci Livakovic ile karşı karşıya kalacağı ceza alanının içine kadar giriyor. Tam vurma anında geriye kadar koşarak gelip savunmanın kademesine giren Szymanski çok önemli bir müdahalede bulunuyor ve topu kornere gönderiyor.
Önce tribünler ayağa kalkıyor; o an kaleci Livakovic’in arkadaşına sarıldığını görüyoruz. Peşinden, oraya yetişen İsmail kutluyor.
Müthiş bir an!
Size şimdi düşünmeniz için bir soru soruyorum.
İşyerinizde ekibinizin zor durumda kaldığı bir durumda bir şeyler yapıp hem şirketinizi hem de arkadaşlarınızı bu sıkıntılı pozisyondan kurtardığınız ve prestij kazandığınız oldu mu?
Ve hiç Szymanski gibi arkadaşlarınızdan bir tebrik aldınız mı?

Teknik “adamlık” zor iştir.

Türkiye’de teknik direktör olmanın farklı güçlükleri vardır; Fenerbahçe’de bunu yapmak neredeyse mesleklerin en meşakkatlisi, imkansızı sırat köprüsünü geçmek gibidir!

Çünkü Fenerbahçe’nin her bireyi aynı zamanda kendi ölçeğinde bir teknik direktörü olduğu için takımın esas patronu hangi oyuncu ile maça başlarsa başlasın mutlaka hatalı bir tercih yaptığının tartışma konusudur!

Hatta bu meseleyi öyle yere götürenler vardır ki “10’da 10 da 100’de 100 de yapsa bu iş olmaz!” diyecek akıl oyunları fışkırıverir.

Şu an cümlelerini okumakta olduğunuz yazının yazarı da bir teknik direktör değil midir aynı zamanda?

Kuşkusuz!

Evet... İtiraf zamanı...

Bir önce gün İsmail Hoca basın toplantısında “rotasyon yapacağının” sinyallerini verdiği sırada ben de rakip ile ilgili analizlere çalışıyordum.

Kadın Voleybol Milli Takımımızın tüm ülkeyi gururlandıran başarısı Türkiye spor tarihinin en önemli olayıdır, şeklinde bir manşet atarak başlamak istiyorum.

Mayıs ayından bu tarafa önce Ankara’da, sonra Birleşik Devletlerde, peşinden Almanya, sonra da Belçika’da zaferle sonuçlanan her karşılaşma sonrasında ülkece hop oturduk hop sevinçten ayağa kalktık.

Milletler Liginde kazanılan şampiyonluk sonrasında Dünya sıralamasında birincilik kürsüsüne çıkan Kadınlarımız, bu başarının tesadüf, rastlantı olmadığını Avrupa Şampiyonluğu’na uzanarak gösterdiler ve ülkeye sonsuz bir mutluluk yaşattılar.

Spor tarihine özellikle vurgu yapıyorum; çünkü bu seviyelerde başarıya o kadar uzağız ki başka ülkelerin zaferlerini her seferinde gıpta ile izlemekten neredeyse yüreğimiz sıkışıp göğsümüzün içinde ufalacak hale gelmişti.

Müthiş bir gurur ve heyecan.

Başta Kaptan gibi Kaptan Eda Erdem olmak üzere tüm voleybolculara sonsuz şükranlarımızı sunuyorum.

Elbette Melissa Vargas için bir satır açmadan olmaz

Zor bir karşılaşma oldu diyebiliriz. Özellikle Hollanda temsilcisinin maçın taktiğini rövanş değil de “hesaplaşma” üzerine kurması ve bunu da hem sertlik hem de zaman zaman futbol dışı yöntemlerle Fenerbahçeli oyuncuları sinirlendirerek kart görmelerini sağlayacak bir planla yapmaya çalışması ilk yarının kavgası yüksek bir psikolojik harbe dönmesine sebebiyet verdi.
İki maçın toplam faul istatistiği; Twente 34 -Fenerbahçe 26!
İsmail Kartal ilk maçın avantajlı skoruna bakarak rotasyonu bol bir kadro ile çıkması pekala beklenen bir sonuç olurdu. Ancak beklenenin aksine neredeyse ideale yakın bir 11 ile maça başladı Fenerbahçe.
Tabii kadroda hem kalite hem tecrübe yüksek olunca krizden çıkmak da güç olmadı.
Ayrıca Twenteli oyuncuların art niyetli tutumlarına karşın hakemin de sakin kalmayı başarması önemliydi.
Düşünün maçın bitmesine 5 dakika kalmış ve toplamda skor 6-1 ve rakip hala aynı plana sadık kalarak stresi yüksek tutmaya devam ediyor.
Benzer bir maç Türkiye’de oynansa ilk yarı

Henüz çok erken olmasına rağmen Fenerbahçe için şu önemli tespitleri yapabiliriz.

- Futbol oynamaya çok arzulu bir ekip görüntüsü veriyor

- Geçen sezonun en önemli eksiği olan “lider” oyuncu karakterinden takım içinde birden fazla görüyoruz

- Oyunu ve maçı çözme becerisine sahip futbolcu sayısının da arttığını çok önemli bir detay olarak buraya eklemeliyiz

- Takımın savunma kurgusunun giderek yerleşik hale geldiğini; daha az hata yaptığını gözlemliyoruz.

Bu saydıklarımızın hepsi Fenerbahçe’nin pozitif tarafları olarak ön plana çıkarken; kuşkusuz kadroya katılan futbolcu grubunun halen devam etmesi nedeniyle de takım olma kurgusunun sürekli bir rotasyona uğradığını tekrar not düşmek yerinde olacaktır.

İsmail Hoca’nın işi hiç kolay değil; gerçekten. Birbirinden kaliteli ayaklar, karakterlerle her maç için 11 belirlemek hem bir ustalık hem de neredeyse cambazlık işidir.

Maç sonu röportajında kendisi de belirttiği gibi “Cengiz ve Fred henüz bir hafta takımla antrenman y

Fenerbahçe transferlerde ağırlığını eski Yugoslavya ülkelerine verdiği sezon başlangıcında Maribor ile eşleşmesi ilginç tesadüflerden biri olarak kayıtlara geçti.
Maribor tipik bir Orta Avrupa takımı görünümündeydi ve en bariz ayırt edici özellikleri oyun disiplinine bağlı kalmaları; bunu yaparken de topun arkasına geçtikleri bölümlerde sahayı rakibin top oynamasını zorlaştıracak şekilde alan daraltan bir anlayışla mücadele etmeleriydi.
Karşılaşmanın başlarında Fenerbahçeli oyuncular bu taktiksel dizilişe karşı hücum etmede zorlandıkları gözlemlendi.

Bu bölümde rakiple kafa kafaya mücadele etmek yerine geriden uzun toplarla rakip ceza sahasına sarkmayı tercih ettiler ki bunda kısmen başarılı olduklarını da söyleyebiliriz.
Daha ikinci organizasyonda Dzeko kaleci ile başbaşa kaldı ki vurmak yerine kale sahasına paralel pas opsiyonunu da kullanabilirdi.
Fenerbahçe ceza sahasının içinde etkili olmaya başlayıp, pozisyonlar da üretince Maribor’un alan daraltan oyun anlayışı da bozulmuş oldu.
Ataklar yoğunlaştıkça köşe vuruşu sayısı arttı.