Fırsatınız varsa hem Özkilis’i hem de Kilisli’yi deneyin. Kilis mutfağının Gaziantep karşısında hiç de ezilmediğini ve aralarında benzerlikler olsa da farklı ve kendine özgü bir mutfak olduğunu görün
İstanbul trafiği gerçekten çok ilginç bir hale geldi. Eğer, diyelim Pendik’te yaşıyorsanız Beylikdüzü’ne öğle yemeğine gitseniz sabah 7’de çıksanız herhalde öğleye varırsınız. Sonra da 15.00’de çıksanız akşam 17.00 gibi falan evde olursunuz.
Eh. Sabah 6.30 Air France uçağıyla Paris’e gidip, öğle yemeği yiyip 19.00 uçağıyla dönmekten pek de farklı değil.
Tamam. Paris’e gitmek daha pahalı ama en azından adamın trafikte siniri bozulmuyor.
Yetkililer sanki hiçbir şey yok gibi Maslak’ta yola sıfır inşaatlara izin veriyor. Ülkemizde hep olduğu gibi hatırlı olan, parası olan düdüğü çalıyor ama günün birinde onların da çocuklarının torunlarının kendilerine İstanbul’u yaşanmaz hale getirdikleri için teşekkür edeceklerini sanmıyorum.
Gene de, gerçek bir yemekseverseniz bir gününüzü katledip lezzet peşinde koşacağınızdan şüphem yok.
Kilisli, Beylikdüzü’nde ama gerçekten yemeği harika.
Değerli Hıncal Uluç Bey’in sayesinde burayı öğrendim ve yediğim her şey harikaydı.
Aralarında bir tanesini unutamıyorum. Bildiğimiz kuru biber-patlıcan dolması. Kuzu kıyması ve kuzu iliğiyle pişiyor. İstanbul’da çok kebapçı ve sosyetik lokanta yapıyor bazen güzel de yapıyorlar ama Kilisli kadar iyisini bulmak kolay değil.
Eğer varsa burada yemeğe Sarımsak Aşı’yla başlamanızı öneririm. Mevsimsel ve yöresel.
Ekşili Yahni iştah açıcı
Yoğurtlu Köfte de güzel bir sulu yemek ama size ben özellikle Ekşili Yahni’yi tavsiye ederim. Kuzu eti, körük ekşisi ve salçayla yapılan bu öğün, iştah açıcı ve başlangıç için ideal.
Eğer rakı içecekseniz, İç Katması’nı mutlaka deneyin. Çiğ köftelik bulgur, nar ekşisi, biber ve domates salçası, sumak veya körük ekşisiyle hazırlanıyor ve ağzınıza layık.
Biber ve patlıcan dolmalarının tadı damağımızdayken, biz Müceddere denen yeşil mercimekli ve acılı bulgur pilavını denedik. Bulgurun daha iyisi, yani gerçek yerli ve eski bulgur türü (zor olsa da) bulunabilir ama pilav çok lezzetliydi.
Olgunlaşmadan tütsülenmiş taze buğdaydan yapılan Firik Pilavı’nı bugünlerde çok lokanta fabrikasyon ürün kullanarak hazırlıyor. Kilisli’de ve bazı kebapçılarda hâlâ gerçek firik bulmak mümkün.
İlk kez yediğim ve çiğ köftelik bulgur, et, iç yağı ve naneyle hazırlanan Kübbülmüşe de tam rakılık.
Azar azar yiyin
Kuzunun kalın bağırsağından yapılan Bumbar Dolması’nı da tavsiye ederim.
Ama bütün bunlardan azar azar yiyin.
Azar azar yiyin ki iki özel kebaba yer kalsın: Oruk Kebabı ve Kilis Tava.
İkisinden birini seçmek zor ama özellikle Kilis Tava, İstanbul’da bir burada bir de Fatih’teki Özkilis’te bu kadar lezzetli.
Kullanılan et ve biraz da kuyruk yağından olsa gerek.
Katmer de oldukça lezzetli.
Mehmet Bey, “Katmeri fıstık öldürür” diyor. Şahsen ben kaymak-fıstık birlikteliğinde sorun görmüyorum ama eğer özellikle taze ve gerçek Kilis kaymağı bulunursa (Bizim yediğimiz dondurulmuştu) fıstığı ayrı yemeye hazırım.
Ama siz gene de Mehmet Bey’i dinleyin ve fıstığı değişik bir tatlıda deneyin: Belluriye. Gülsuyu, süt ve fıstıkla hazırlanıyor.
Rakı dışında ne içilir?
Fırsatınız varsa hem Özkilis’i hem de Kilisli’yi deneyin ve Kilis mutfağının Gaziantep karşısında hiç de ezilmediğini ve aralarında benzerlikler olsa da farklı ve kendine özgü bir mutfak olduğunu görün. (Açıkçası üzülüyorum taa Anteplere gitmişken Kilise bir uzanmadığımıza)
“Rakı dışında ne içilir” diye sorabilirsiniz bu yemeklerle...
Bence tanenli ve yıllanmış bir Boğazkere harika olur.
Gerçek Boğazkere bulabilir misiniz?
Bakın onu bulmak İstanbul’da Kilis mutfağının güzide bir temsilcisini bulmaktan da zor.
Zor çünkü Diyarbakır’da üreticilerin pek çoğu şaraplık üzüm yetiştirdiklerinin bile bilinmesini istemiyorlar. Bağcılıkla ilgilenmiyor ve kalite yerine miktarı artırmaya çalışıyorlar.
Yazık, halbuki dünyanın en kompleks sepajlarından Boğazkere’yle Güneydoğu mutfağı birleşse ne olur biliyor musunuz?
Kaymakla çam fıstığı gibi biri diğerine baskın çıkmaz.
Birlikteliklerinden altın yumurtlayan tavuk doğar: Batılı gastroturist!
