Kadro kalitesi bir Sivas olmasa da 5-4-1 dizilip kalabalık savunup kontra kovalayan görüntüsüyle Konyaspor, tahmin edilmesi kolay bir planla sahadaydı. İsmail Hoca ise Fred’i ön liberoya çekip, Mert Hakan ve Szymanski’den iki 8 numara beklentisiyle maça çıktı. Hücumda kilit paslarıyla meşhur Fred geriye gömülüp, Konya ise merkezde adam adama oynayınca, ilk yarı hücuma yerleşemeyen, durağan bir Fenerbahçe izledik. Sezonun ilk yarısı ve ikinci yarısı arasında Fenerbahçe’de değişen çok konu var. Bunlardan biri de stoperleri ileri çıkartıp oyunu daraltmaktan tedirginlik duyması. Halbuki ilk yarıdaki boğucu oyunun ana unsuru daha dar alanda, daha baskılı, tamamlanamayan her hücumu yeniden merkezde hücuma doğuran bir oyun anlayışının olmasıydı. Bir klişe olacak ama o günlerde hücum gerçekten savunma çizgisinden başlıyordu Fenerbahçe’de. Dün ise geride savunma, kanatlara deplase olan Mert Hakan ve Szymanski, uzun paslar ve 6 numaraya hapsedilen Fred’in gücünden mahrum kalma senaryosunda Dzeko da ön bölgede tek başına kaldı. Diyebilirsiniz ki Dzeko da daha çok derine gelip bağlantı yapsaydı, ben de size derim ki 38 yaşında bu sezon 44. maçına çıkan adam ön liberoya kadar mı gelsin? Son düzlükte hala santrforda Dzeko tercih edecekseniz, arkasında rakip kaleye yakın oynama konforu sağlayacak bir 10 numara veya ikinci bir forvet koymalısınız.İsmail Hoca da ikinci yarı bu takviyeyi yapmak istedi ancak Batshuayi’yi oyuna sokabilmek için yine stoper ikilisini bozmayı tercih etti. Tam yerli-yabancı tutturdum derken sezon klasiği olarak Osayi ve İrfan’ın sakatlanmasıyla bir anda sahada yerli sayısı arttı. Sonrası mı? Son dakika ofsayttan dönen Konya’nın golünü saymazsak, ilk yarıyla aynı, Fenerbahçe cephesinde yeni bir şey yok...Bu sezonu büyük bir çelişkiyle hatırlayacağız. İsmail Hoca bu saha içi tercihleri ve bu teknik heyetiyle, ki buna sağlık ekibi de dahil nasıl Fenerbahçe tarihinde en fazla puan toplayan teknik adam olacak?
