Bilmeceler

Alçacık adamcık, başında tabakçık.

Vız gelir, tırıs gider. Eşeği ondan beter.

Gelişi aslan gibi, duruşu kaplan gibi, yayılır hasır gibi.

Benim bir hayvanım var, kuyruğundan uzun burnu var.

Ay varken uçar, gen varken kaçar.

Başı tarak, kuyruğu bak.

Uzundur ip değil, ısırır köpek değil.

Daldan dala yükselir, muzları bitirir.

Küçük bir hayvan, evi karavan.

Arşın ayaklı, burma bıyıklı.

Ayakları kürekli, ne kadar da yürekli, suda bir gemi.

Kanadı var, kuş değil. Boynuzu var, koç değil.

İçi kütük, dışı kayık

Gece gezer, gündüz kaçar.

Gez gez bıkmaz, iz bırakır akıllanmaz.

Kanadı var kuş değil, boynuzu var koç değil.

Karadan baktım bir taş, yanına vardım dört ayak bir baş.

Sarıdır sallanır, dalında ballanır.

Yol üstünde kırmızı iplik.

Hayvanların yuvası, ağaç doludur orası.

Konuşur insan değil, gagası var uzun değil.

Bize ışık verir, biraz sonra erir.

Sarıdır sallanır, dalında turunculaşır.

Mikropları öldürür, hastaları güldürür.

Ben bilmem o bilir, kırmaz beni öğretir.

Akşam baktım çok idi, sabah kalktım yok idi.

Gökte gördüm yedi köprü, rengi var yedi türlü.

Küçük kare kutu, içinde insan dolu.

Alçacık dalı, yemesi ballı.

Çıt çıt çalışır, kurulunca bağırır.

Ayakları su içer, herkes üstünden geçer.

Elsiz, ayaksız; kuyu kazar bacaksız.

Benim bir hayvanım var, kuyruğundan uzun burnu var.