Hayvan Bilmeceleri

Yüzlerce iğnesi var ama dikiş yapamaz.

Vız gelir, tırıs gider. Eşeği ondan beter.

Gelişi aslan gibi, duruşu kaplan gibi, yayılır hasır gibi.

Benim bir hayvanım var, kuyruğundan uzun burnu var.

Başı tarak, kuyruğu bak.

Daldan dala yükselir, muzları bitirir.

Arşın ayaklı, burma bıyıklı.

Kanadı var, kuş değil. Boynuzu var, koç değil.

Benim bir hayvanım var, kuyruğundan uzun burnu var.

Yüzer ama balık değil, kanadı var ama kuş değil.

Daldan dala atlarım, kuyruğumla sallanırım.

Horul horul uyur, mırıl mırıl konuşur.

Atlayarak yürür, patlayarak ölür.

Uzun kulaklı, kısa kuyruklu.

Uzaktan baktım taş, yanına gittim koca bir baş.

Benim bir hayvanım var kuyruğundan uzun burnu var.

Denizde dumansız tekne.

Suda yayılır, karada bayılır. Kanadı var uçamaz, karada da kaçamaz.

Uzundur ip değil, ısırır köpek değil.

Üstü çayır biçilir, altı çeşme içilir.

Ayakları kürekli, ne kadar yürekli. Suda gezer, beyaz efendi.

Aslan miyav derse ben de kükrerim masalda, oysa peynir olsa yerdim bir dakikada…

Karadan baktım bir taş, yanına vardım dört ayak bir baş.

Yol üstünde kırmızı iplik.

Konuşur insan değil, gagası var uzun değil.

Ay varken uçar, gen varken kaçar.

Uzundur ip değil, ısırır köpek değil.

Küçük bir hayvan, evi karavan.

Ayakları kürekli, ne kadar da yürekli, suda bir gemi.

Gece gezer, gündüz kaçar.

Kanadı var kuş değil, boynuzu var koç değil.

Güzün gider, yazın gelir; uzun ince bacaklı.

Attım bir ipi, geldi kocaman biri.

Kümeslerin efesi, her sabah çınlar sesi. Sanırsın şarkı söyler, uyandırır herkesi.

Nazlı gitse izi yok, hızlı gitse tozu yok.

Dağdan gelir sekerek, kuru üzüm dökerek.

Uzaktan baktın bir taş, yanına vardım dört ayak bir baş

Havuç gördü dayanamaz, zıplamadan duramaz.

Kuyruğu var, at değil; kanadı var, kuş değil.

On ay yattı, iki ay kalktı. Feneri yaktı, etrafa baktı.

Hızlı koşar at değil, saçı var insan değil.

Yer altında kum kaynar.

Kılıçlarını ayırırım, yemeğe bayılırım.

Zıplamaya doyamaz, yeşile boyanmış silinmez.