Gazze'de barış nasıl bekleniyor? 2 kızıyla açlığı yaşıyor: 'Sadece iskeletlerini bulabildim'
Gehad El Shourbasi, eşi ve iki kızıyla birlikte Gazze’de süren yaşam mücadelesinde sayısız acıya tanıklık etti. Tüm kardeşlerini savaşlarda kaybeden El Shourbasi, bugün barışın ve ateşkesin adeta ‘açlıkla’ beklendiği topraklarda, bir çadırda son derece zor şartlar altında yaşamını sürdürüyor. 9 Ekim itibarıyla atılan ateşkes imzalarına rağmen İsrail’e güvenmediğini söyleyen El Shourbasi, dünyanın umutla barış beklediği ve şu ana dek 67 bin 173 kişinin yaşamını yitirdiği savaş sürecinde yaşadıklarını Milliyet.com.tr’ye anlattı.
Zeynep Dilara Akyürek / Milliyet.com.tr – İsrail ile Filistin arasındaki savaş, 7 Ekim 2023’te yeniden alevlense de, aslında bu çatışma çok daha önce başlamıştı. Öyle ki geçmişte defalarca barış görüşmeleri yapılmış, ancak her seferinde İsrail’in saldırgan tutumu bu girişimleri sonuçsuz bırakmıştı. Bugün bir kez daha barış için masaya oturan Netanyahu hükümeti, geçmişte de benzer süreçleri sekteye uğratmıştı. Yıllar içinde Gazze’de kadınların ve çocukların gözyaşlarıyla sulanan enkazların arasından yükselen acı çığlıklar, İsrail'e karşı birkaç istisna dışında uluslararası kamuoyunun büyük tepkisini çekti. Kalıcı bir barış umuduyla hem bölge ülkeleri hem de ABD harekete geçti ve savaşın başladığı 7 Ekim 2023’ten tam 733 gün sonra nihayet bir ateşkes ilan edildi. Mart ayından bu yana İsrail’in açlığı bir silah olarak kullandığı Gazze için şimdi küçük de olsa bir umut ışığı doğmuş olabilir miydi? Dünya, o topraklarda insanların yeniden huzur ve güven içinde yaşayabilmesi için gözünü Orta Doğu’ya çevirmiş durumda. Bir yandan Gazze’ye ulaşmak üzere limanlardan yola çıkan yardım filoları, diğer yandan ise silah bırakma çağrıları... Peki ya Gazzeliler? Onlar barışa gerçekten umutla bakabiliyorlar mı? Savaş boyunca yaşadığı acıları ve geçmişte defalarca yıkılan barış umutlarını, Gazze’de bir çadırda eşi ve iki kızıyla yaşam mücadelesi veren 34 yaşındaki Gehad El Shourbasi, Milliyet.com.tr’ye anlattı.
‘BOMBARDIMANDAN 3 AY SONRA KARDEŞİMİN İSKELETİNİ BULDUM’
Bugün dünya gündeminde yer alan savaş 7 Ekim 2023’te patlak vermişti. Ancak Gazze’de savaşın tarihi çok daha eskilere dayanıyor. Yıllar boyunca çatışmalar zaman zaman şiddetlenmiş, araya ateşkes görüşmeleri girmiş ama barış bir türlü kalıcı olamamıştı. 9 Ekim'de gündüz ilan edilen ateşkese rağmen, akşam saatlerinde İsrail Gazze’yi yine vurdu. Bombardıman sonucu 4 kişi yaşamını yitirdi. Gehad El Shourbasi de ailesinin büyük bir bölümünü yıllardır süregelen bu savaşlarda kaybetti. “Hayatta yaşadığımız ilk büyük yaraydı” diye anlattığı ve kardeşini kaybettiği savaş 2008’dekiydi. El Shourbasi kardeşlerinin hayatını kaybettiği acı günlerini şu sözlerle anlattı:
"Bitmeyen hikâyemiz, 19 Ekim 2023’te evimizin bombalanmasıyla, ailece yaşadığımız en karanlık günlerden biriyle başladı. Kardeşlerimi aşama aşama kaybettim. İlkini 2008 yılındaki saldırıda kaybettim. Arabası hedef alındı ve bombalandı. Bu, hayatımızda açılan ilk büyük yaraydı. Ardından yıllar geçti ve 7 Ekim 2023’te başlayan savaşa kadar geldik. Bu savaşta 3 kardeşimi kaybettim. 2'si Cibaliye Kampı’ndaki evimizde bombardımanda şehit oldu. Evimiz yıkıldıktan yaklaşık 3 ay sonra onları yalnızca iskelet halinde bulabildim. Savaşın başlamasından 7 ay sonra ise hayatta kalan son kardeşimi kaybettim. O, çatışmalar boyunca Cibaliye Kampı’ndaydı ve kader, bir süre daha yaşamasına izin vermişti. Yaralıydı, bastonla yürüyordu. Onu kıtlık döneminde, bir yardım dağıtım noktasında, yanımdayken kaybettim. Kalbine isabet eden bir kurşunla şehit oldu ve kollarımda can verdi."
GAZZE’DE BARIŞ UMUDU VAR MI? ‘BİR GÜN İLAHİ ADALET YERİNİ BULACAK’
7 Ekim 2023’te başlayan savaş için, 9 Ekim 2025'te tarihinde nihayet ateşkes saati belli olmuştu. Gazze Planı’nın ilk aşamasına ilişkin anlaşmanın yerel saatle 12.00’de imzalanması öngörülüyordu. İmzaların atılmasının ardından ateşkesin sahada, özellikle Gazze’de, resmen yürürlüğe girmesi bekleniyordu. Ancak anlaşmanın tam olarak geçerli olabilmesi için İsrail Parlamentosu’nun da onayı gerekiyordu. Bu onayın verilmesi için belirlenen saat ise 16.00’ydı. İsrail’in geçmişte defalarca barış süreçlerini sabote etmiş olması nedeniyle endişeler bitmiş değildi. Gazze’de umutlar asla tükenmiyor, enkaz yığınları arasında binlerce masum insan gözlerinde o umudun ışığını taşıyordu.
İsrail’in güvenilmez tavrı için Dışişleri Bakanı Hakan Fidan, "Fakat her zaman için ortada bir sorun alanı çıkabileceğini unutmamak lazım. Burada şu ana kadar Netanyahu'nun bir sicili var ve belli konularda ne kadar güvenilmez olduğunu özellikle barış konusunda biliyoruz. İsrail'in savaşı tekrar dayatma gibi bir durumu olabilir. Buna karşı uluslararası toplum şu anda teyakkuzda. Zaten rehineler meselesi çözüldükten sonra da burada İsrail'in artık kendi meşruiyeti için kullanabileceği hiçbir argüman da yok" diyordu.
Gehad El Shourbasi ise Gazze’de barış ve ateşkesin nasıl beklendiğini şu sözlerle dile getirdi:
"Bir gün gelecek, ilahi ve evrensel adalet mutlaka yerini bulacak. Biz, ihaneti ve sözünü tutmamayı İsrail'in karakterinin bir parçası olarak biliyoruz. Açıkçası, bu kez savaşın ne kadar süreceğini ya da gerçekten bitip bitmeyeceğini bilmiyorum. Bitse bile, bunun son savaş olacağına inanmıyorum. Barış gelse bile, kaybettiğim kardeşlerimi geri getirmeyecek. Anılarımı, evimizi geri getirmeyecek. Hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacak. Benim için gelecek adına tek bir plan kaldı: Eşim Raneen ve kızlarım Lauren ile Talia’yla birlikte bu topraklardan göç etmek. Çünkü bu ülkede bana kalan tek şey ölüme dair anılar."
'AÇLIKTAN AĞLIYORLAR, AĞLAMAKTAN YORULUP UYUYORLAR'
Söz barışa ve ateşkese gelene kadar İsrail ablukasını kırmak için pek çok yardım gemisi ve filo Akdeniz’de dalgaları aşmak için yola koyulmuştu. Ne yazık ki hiçbiri, Gazze karasına ulaşamadan İsrail tarafından alıkoyuldu. Dünyanın dört bir yanından aktivistler yaşanan insanlık dramının farkındaydı ve Gazze’ye yalnız olmadığını hissettirmek istiyordu. Bu seferbelik için Gehad El Shourbasi, "Birçoğu yola çıktı ama nafileydi, sonlarının böyle olacağını biliyordum. İsrail, gemilerdekileri tutuklayıp sorguluyor, ardından ülkelerine geri gönderiyor. Yine de Gazze Şeridi’ne doğru yola çıkanların yaptıkları büyük bir iş. Bir şeyler yapmış olmaları bile yeterli” diyerek anlattığı teşekkür ediyordu. Ancak ne olursa olsun yardımlar Gazze’ye ulaşamadığı için barış, orada ‘açlıkla’ bekleniyordu. Gehad El Shourbasi, İsrail’in zalim gölgesinde ailesiyle yaşadığı hayatı anlatarak sözlerini şöyle noktaladı:
"Kısa bir süre sonra evimiz tekrar bombalandı. Yan komşumuz olan kardeşlerim şehit düştüler. Burada evsiz kaldık ve bugüne kadar bitmeyen bir yerinden edilme hikâyesi başladı. Ayrı düştük. Ailem ve ben güneye göç edenler arasındaydık. Günde yüzlerce kez öldük. Eşim, çocuklarım ve ben işsiz ve barınaksız kaldık. Hiçbir gelir kaynağımız yoktu. Yaklaşık 13 ay boyunca yerimizden edildik. Bu süre zarfında, yerinden edilme ve bizi takip eden bombardıman nedeniyle 7 kereden fazla taşındık. Kuzeye döndüğümüzde, bizi barındıracak bir ev ve gelir kaynağımız yoktu. Hayatta kalmaya çalıştık ama hayat çok zordu. Bugüne kadar ne barınak ne de iş vardı. Çok ilkel bir yaşamımız var. Güneşin sıcağından ve kışın soğuğundan korunmayan çadırlarda geçen bir yaşam. Evimiz yıkıldı, yakıldı ve gezegenden sonsuza dek silindi. İki büyük kıtlık yaşadık. Çocuklarımızın açlığını bastırmak çok zor. Çok ağlıyorlar, sonra ağlamaktan yorulup aç karnına uyuyorlar."
EN ÇOK OKUNANLAR
KEŞFETYENİ