Hayatımızın en zor rolü: Öğretmenlik!

Efnan Atmaca -  "Öğretmenim canım benim, canım benim..." Çocuklu ailelerin pandemi boyunca en içten söylediği şarkı bu oldu galiba. Pandemi sürecinde okullar kapanıp çocuklar evde kaldığında öğretmenlerin değerini daha iyi anladık. Hem de istinasız; zengin, fakir, ünlü, ünsüz fark etmeden... Hemhal olduğumuz fikir netti: İyi ki okullar var! Kendi aramızda sürekli konuştuğumuz bu konuyu ünlü bir isim dile getirip hepimizin düşüncelerine tercüman oldu. Ödüllü aktris Cate Blanchett, son dönemde dünyanın sonunun bir kuyruklu yıldızla geleceğini anlatmaya çalışan, bilim insanlarının çabalarına medya, siyaset ve iş dünyasının nasıl ket vurduğunu anlatan "Don't Look Up" adlı filmle gündemde. Başarılı oyunculuğu kadar verdiği mesajlar ve duruşuyla her daim takdir toplayan Blanchett işte bu kez annelere ses verdi. 

Öğretmen taklidi

Dört çocuk annesi 52 yaşındaki oyuncu, pandemi döneminde kariyerinin en zor rolünü canlandırdığını açıkladı: Kızının öğretmeni olmak. Daha büyük olan üç çocuğunun kendilerini idare ettiğini söyleyen Cate Blanchett, yedi yaşındaki Edith için öğretmeni gibi giyinip onun sesini taklit ettiğini anlattı. Çünkü Edith annesini öğretmeni gibi davranmadığında öğrenmeyi reddetmiş. Blanchett kızının öğretmenini "Azize" olarak tanımladı ve "Herkese sesleniyorum. En yüksek ve en saygın eğitim seviyesine sahip Finlandiya'da öğretmenlere doktorlar ve avukatlarla aynı ücret ödeniyor. Her yerde öyle olmalı. Çünkü günde sekiz ila 12 saat boyunca çoğu ilgisiz olan çocuklarla etkileşime geçmek, onlara bir şeyler öğretebilmek çok üstün bir beceri gerektiriyor" dedi.

Oyuncak sınıfı

Cate Blanchett kendi deneyimini “travmatik” olarak niteledi. Hangimiz ona itiraz edebiliriz ki! Ünlü oyuncunun da söylediği gibi küçük yaşta okula giden çocuğa sahip aileler, onların eğitimine katkıda bulunmak için kendilerince bir yol arayıp durdular pandemi döneminde. Başarılı olan pek azdı. Blanchett de kızının ilgisini çekip ona bir şeyler öğretebilmek için peluş oyuncaklardan bir sınıf kurmuş, öğretmenini fiziksel olarak taklit etmiş ama itiraf ediyor ki çok da başarılı olamamış. Ve bu süreçte öğretmenlere saygısını daha da artırdığının altını ısrarla çizdi. Kıssadan hisse; Blanchett’in tercümanlığında öğretmenlerin ne kadar zor bir iş yaptıklarını, aileler kendi çocuklarıyla bazen başa çıkamazken onların onlarca, yüzlerce çocukla ilgilendiklerini, zaman zaman eleştirme hatasına düştüğümüzde nasıl haksızlık ettiğimizi ve emeklerinin değerinin asla ödenemeyeceğini hatırlatalım. Vesile olduğu için Blanchett’e de büyük bir alkış elbette...