Dokuz Eylül'ün milli gururu Okan

Dokuz Eylül Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde öğrenimini sürdüren şampiyon tekvandocu Okan Şimşek, Milliyet Ege’nin konuğu oldu. Uluslararası ve ulusal alanda elde ettiği başarılarını ve planlarını anlatan Şimşek, “Ülkeme ve okuluma daha iyi dereceler kazandırmak için var gücümle çalışmaya devam edeceğim” dedi.

Uluslararası ve ulusal platformlarda tekvando dalında birçok başarıya imza atan ve aktif öğrencilik hayatını Dokuz Eylül Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde sürdüren 26 yaşındaki milli tekvandocu Okan Şimşek, Milliyet Ege Spor Servisi’nin sorularını yanıtladı. Elde ettiği başarılarla Türk taekwondo tarihinde yer eden ve kendinden söz ettirmeyi başaran milli tekvandocu Şimşek, “Bu güne kadar elde ettiğim başarılara yenilerini ekleyebilmek için daha fazla desteğe ihtiyacım var. Gelecekte de kendim gibi sporcular yetiştirebilmek için elimden geleni yapacağım” diye konuştu.

- Tekvandoyla nasıl tanıştın?

Tekvandoya kendi isteğimle yöneldim. Babamda eski sporcu olduğu için spor sevgisiyle büyüdüm. Belli bir zaman sonra Taekwondoyla buluştum. Spor yapma hevesiyle başladığım tekvando, sonrasında yarışma ruhu ve atmosfer ile beni içine çekti. Severek ve düzenle yaptığım bu sporda Türkiye şampiyonluğunu elde ettim. Şampiyonluğu elde ettiğimde üniversiteyi de yeni kazanmıştım. Milli takımlar, kamplar ve maçlar beni fazlasıyla yoruyordu. Sonrasında İzmir’e bir arkadaşımı ziyarete geldim. Dokuz Eylül Üniversitesi’nde okuyordu. Okulu ve şehri gezme imkânı buldum. Sonrasında spor yaparken sporun da bilimi ile eğitim görmeyi düşündüm. Aktif spor hayatımı okuduğum bölümümle özdeştirmek istedim. Gelecekte de sporun içinde olmak istediğim için Erzurum’da mühendisliği bırakarak Dokuz Eylül Üniversitesi’ne geldim. Gelecek planlarım arasında da sporun içinde olmak var. Bu sebepten de bölümümü ve yaşamımı İzmir’e taşımak en mantıklı olanı geldi. Spor Bilimleri Fakültesi 3. sınıf öğrencisiyim. Seneye okulum bitince akademik kariyer yapmak istiyorum.

- Bir günün nasıl geçiyor?

Hafta içi okul ve antrenmanla zamanımı geçiriyorum. Eğer sabah antrenman yapmaya fırsat bulursam günde çift antrenman yaptığım da oluyor. Genel olarak antrenmanlarımı tek yapıyorum. İzmir’e geldiğim günden bu yana bir hocayla çalışma fırsatım pek olmadı. Olimpiyatlara hazırlık tesislerinde de 21 yaş sınırı olduğu için bir hoca ve profesyonel salonda şansımı kaybettim. 2 Dünya 2 de Avrupa şampiyonası gördüm. Kariyerim adına en verimli dönemimdeyim. Elimde çalışma imkânlarım performansımı arttıracak şansım olsa daha iyi sonuçlar ortaya koyabilirim.

- Elde ettiğin başarılar neler?

15 Türkiye derecem var. Bunları 74, 80 ve 87 kiloarı arasında şampiyonluklar elde ettim. Bunların 4’ünü üniversiteler adına aldım. 2’sini Dokuz Eylül Üniversitesi, 2’sini de Atatürk Üniversitesi adına aldım. Uluslararası anlamda da Hırvatistan, Bulgaristan ve Türkiye’de düzenlenen yarışmalarda 3’üncülüğüm var. Türkiye’de düzenlenen Kulüpler Avrupa Şampiyonası’nda da 2. oldum. Seneye üniversiteler arası Dünya şampiyonasına hazırlanıyorum.

- Gördüğün ilgi ve destek yeterli mi?

Bizde elde ettiğin başarıyı sürdürmek çok zor. Desteksiz ilerleme kaydedemiyorsunuz. O yüzden bizim gibi amatör branşlarda desteksiz ve sponsorsuz kalma sorunu çokça var. Son zamanlarda kulüpler de amatör branşlardan kendilerini çekmeye devam ediyor. Belli bir aşamaya geliyorsunuz biraz daha destek olunsa o eşiği aşıp dünya şampiyonlukları gelecek ancak destek verilmeyince siz spora spor size küsüyor ve şampiyon sporcular kaybolup gidiyor. Kendim de sporun küsme eşiğine gelmişken Dokuz Eylül üniversitesi rektör hocamız Nükhet Hotar ile görüşme imkânı sağladım. Ona kendimden ve yaptıklarımdan bahsetme şansı buldum. İsteklerimizi sunma şansı bulduk. Hocamız, isteklerimizin hemen hemen çoğuna imkân dahilinde cevap verip bizi destekliyor. Hocamızın bizi destekleyeceğini bilmek bile beni tekrar motive etti. Seneye de üniversitemizi Dünya şampiyonasında temsil etmek ve şampiyon olmak için hazırlıklara şimdiden başladık. Eğer bunu gerçekleştirebilirsek Dokuz Eylül Üniversitesi’ni dünya şampiyonluğuna taşıyarak bir ilke imza atmak ve üniversiteme en büyük görevimi yerine getirerek mezun olmak istiyorum. Daha önce burslar ve kulüp maaşları ile ayakta duruyordum. Bunların hepsi yaşım gereği kesilince boşluğa ve geriye düşmüştüm. Ama üniversitemiz tarafından desteklenince tekrardan moralim yükseldi. Bilim ve sporun iç içe olduğunu daha iyi kavradım. Okuduğum okul ve diğer okulları kıyasladığım zaman tesisleşmede, altyapıda ve gelecek planlamasında ilerideyiz diyebilirim. Biz bu şekilde destek gördüğümüz sürece bu başarıyı elde ederiz. Benim arkamdan gelen gençler var, onlara da Dokuz Eylül Üniversitesi’ni ve Spor Bilimleri Fakültesi’ni tavsiye ediyorum. Özellikle spor bilimleri fakültemizde son bir yılda çok ciddi atılımlar oldu. Başarılı sporcular tekrar motive olmaya başladı bunda Rektörümüz Prof. Dr. Nükhet Hotar’ın büyük payı var artık biliyoruz ki sporun ve sporcunun yanında olan bir yönetim anlayışı var.

- İyi bir tekvandocu olmak için neler yapmak gerekir?

Düzenli uyku şart. Spor branşlarının birçoğunu içine alır. Jimnastikle iç içe olması şart. Çünkü vuruş tekniklerinde esnek olmak şart. Atletizim de destekleyicidir. Motivasyonunu ve dinginliğini korumalı kişi meditasyondan faydanılmalı. Müsabakalarda taekwondo çok anlıktır. Sinire ve basit hatalara yer vermemek için sakinliği korumalısınız. Düzenli çalışmak ve iyi beslenmek de bu gereklilikler arasında yer alıyor. Çok düzenli bir hayat iyi tekvandocu olmak için şart.

- Gelecek planların neler?

Okulum seneye bitiyor. Kariyerime akademik olarak devam etmek istiyorum. Okulda kalmak istiyorum. Genç Sporcuları akademik spor bilinci ile yetiştirmek istiyorum. Akademik kariyerime devam ederken de güzel bir spor akademisi açmak istiyorum. İçinde birkaç branş barından bir girişimde bulunmak istiyorum.