Fuar nostaljisi yaşatılıyor

Fuar, 10 gün süren etkinliklerin ardından kapılarını kapattı. Son gün biz de ziyaret ettik. İzmirli olarak yıllar sonra nostaljik bir yolculuk yaptık.

Lozan Kapısı’ndan İzmirimkart ile 4.5 lira ödeyip saat 18.00 sularında fuara girdik. İzmirliler fuarı akşamları seviyor, Kültürpark yeni yeni hareketleniyordu. “Şef Sensin” klasik müzik dinletisi bizi karşıladı. Kitap sokağından ilerleyip, yanıbaşında gösterilerin yapıldığı ‘Yatan Kadın’ heykelleriyle ünlü havuza ulaştık. Urlalı heykeltıraş Prof. Dr. Mehmet Şadi Çalık tarafından yapılan heykeller 1953 yılında bu yana fuarın simgesi. Hangi İzmirli çocuğun o heykeller üzerinde çekilmiş bir fotoğrafı yok ki...

Dönme dolapta kuyruk

Biraz daha ilerleyince karşımıza başka bir fuar klasiği çıkıyor, Göl Gazinosu çevresinde yapılan Kuğu Bisiklet Turu. Aileler 7 lira karşılığında yapılan tur için gişe önünde uzun bir kuyruk var. Lunapark’taki oyuncaklar önünde de aynı kuyruklar, insanlar, İzmir manzarasına sahip dönme dolaba binmek için sabırla bekliyor. Şimdiki Lunapark’tan çıkışta yine bir kent klasiği olan turşu suyu satış noktaları dikkatimizi çekiyor. Çocukluğumuzu hatırlamak ne güzel.

Fuarın belki de en güzel noktalarından biri de Kemeraltı Sokağı. Geleneksel tatlar, el işi ürünler ve havuzu çevreleyen dinlenme alanı tüm yorgunluğumuzu aldı. Stantlardaki fiyatlar da fuara özel indirilmişti. Oradan çıkınca Yüzyüze Sohbetler bölümünde yazar Can Tan’ı gördük, konuklarıyla söyleşiyordu. Çim Konserler’de sahne alacak Serkan Kaya için ise saat daha çok erkendi. Gün batmak üzereydi, ziyaretçilerin bir kısmı çimlerin üzerinde sohbet ediyor, çocuklar koşuşturuyordu. Adeta Avrupa kentlerindeki gibi huzurlu bir manzara...

Çocuklar halinden memnun, büyükler geçmişi özlüyor

Fuara, kızı ve onun ailesiyle gelen 59 yaşındaki Necar Karagenç, “Eskiden daha çok tadı vardı. Gazinolar, stantlar çok canlıydı. Şimdi ağırlık olarak gıda üzerine” dedi. Torunu 8 yaşındaki Naz Pehlivan ise halinden memnun, “En çok kuğuları sevdim” dedi. Naz’ın asker olan babası Metin Pehlivan, 20 yılın ardından fuara geldiğini belirtti, “İş makinaları, arabalar stantları açılırdı. Şimdi yoklar” dedi. Annesi Deniz Pehlivan ise, “Adeta bir şenlik havası vardı. Ben de araba stantlarındaki mankenleri unutmuyorum. Çok güzellerdi” diyor.

Torunları Nisa Elif Çoynak (6) ile fuara gelen Kemal-Rahime Çoynak çifti de eskileri özlüyor. 69 yaşındaki doğma büyüme İzmirli olan Rahime Çoynak, “Tabii ki çocukluk zamanımızdaki gibi eğlenceli değil. 1 ay sürerdi o zamanlar ve buralarda yürüyemezdiniz. Gazinolara büyük sanatçılar gelirdi. Rahmetli Zeki Müren’imiz gelirdi” dedi. Nisa ise en çok dönmedolabı sevmiş. Macun, künefe yemiş, turşu suyu içmiş. “Seneye yine geleceğim’ diyor. Belki de önemli olan yeni nesillere bunu dedirtebilmek.

O gece gördük ki İzmir, yöneticileri, iş dünyası, gönüllüleri ve ailelerin el birliğiyle bunu başarıyor.