Olduğu gibi kabullenmek...
Aklıma hemen bir 'evlilik' örneği geldi. Ortada ciddi bir sorun yok. Aldatma yok, şiddet yok. Ama ayrılmak, boşanmak istiyorsunuz. Çünkü sebep şu: Mutlu değilsiniz, kendinizi o evliliğe ait hissetmiyorsunuz. "Ya neden boşanmak istiyorsun? Niye bu evliliği sahiplenmiyorsun?" gibi bir soru sorar mısınız mesela karşı tarafa? Görüş ayrılığı vardır, o evlilikte kendinizi bulamamışsınızdır, bir üst mertebeye ulaşamamış, tatmin olmamışsınızdır mesela.
Böyle bir kişiye "Boşanma, evliliğine sahip çık, bence çok güzel, sence de çok güzel olmalı bu evlilik. Boşanırsan ömrüm boyunca konuşmam" gibi bir tavır sergilemek mesela? Ne kadar doğru? Herkesi ve her fikri olduğu gibi kabul etmek değil midir doğru olan?