Yasen: Büyüyünce ‘tayyar’ olacağım

İç savaştan kaçarak Türkiye’ye sığınan Suriyeli mültecilerin çocukları için de eğitim öğretim yılı başladı. Suriyeli çocuklar Avcılar Atatürk İlköğretim Okulu’nda ders başı yaptı. Yüzlerce mülteci çocuğun ders başı yaptığı okulda, derslere Suriyeli gönüllü öğretmenler giriyor.

Okuldaki 665 mülteci öğrenci için eğitim 15.30’da Türk öğrencilerinin sınıfları boşaltmasının ardından başlayacak. Suriyeli aileler de çocuklarının yarım kalan eğitimlerine devam etmelerinden memnun.

Ders başı yapan öğrencilerden biri 11 yaşındaki Muhammed Safi. Okula 3. sınıftan başlayan Safi, 2 yıl Suriye’de okuduktan sonra, savaş nedeniyle eğitimine ara vermek zorunda kalanlar öğrencilerden biri. “Suriye’de çok savaş var, herkes öldü biz de buraya geldik” diyen Safi, aslında 5. sınıfta olması gerektiğini söylüyor. Safi’nin hayali ise doktor olmak.

“Büyüyünce tayyar (pilot) olacağım” diyen 3. Sınıf öğrenci Suriyeli 10 yaşındaki Yasen Aksun, savaş nedeniyle Türkiye’ye geçen yıl geldiklerini anlatıyor ve babasının İstanbul’da bir lokantada çalıştığını söylüyor.

‘Babam savaşta öldü’

İki yıldır Türkiye’de olan ve bu yıl 5. sınıfa başlayan Abdullah Erbavak da (12) savaş bitince ülkesine dönmek istediğini söylüyor; “5 kardeşiz. Babam ekmek satıyor, annemde evde. Bir kardeşim Suriye’de okuyor, biri de Mısır’da okuyor. Kuzenlerim savaşta öldüğü için biz de buraya geldik. Savaş bitince döneceğiz.” Savaşta babasını kaybeden Bieah Hachüseyin’de (12) bu yıl eğitimine Türkiye’de devam edenlerden. Hachüseyin, “Bir yıl önce uçakla geldik. Babam savaşta öldü. Suriye’de kız erkek ayrı sınıflarda okuyor. Burada da amcamların evine kalıyoruz” diyor.

İki yıl önce Türkiye’ye yerleşen ve Türkiye’nin çok güzel olduğunu söylen 3. Sınıf öğrencisi Dham Subish de (9) kaçtığı ülkesini şu sözlerle anlatıyor, “Suriye’de bomba gördüm ve orada insanlar ölüyor. Türkiye çok güzel, burada okul var, okulu seviyorum. Büyüyünce pilot olmak istiyorum.” Savaş mağdurları yalnızca Suriyeli öğrenciler değil. Irak’lı Ümmiye Fale de okuldaki öğrencilerden biri. 2 yıl Yemen’de okuyan Fale, ailesiyle birlikte Türkiye’ye yerleşenlerden. Aynı okulda ağabeyiyle okuyan Fale, eğitimini tamamlayınca öğretmen olmak istiyor.

Gönüllü öğretmenler

Öğrencilere ders anlatacak öğretmenler de Suriye iç savaşından etkilenenlerden. Savaş nedeniyle ülkelerini terk etmek zorunda kalan ve Türkiye’ye yerleşen mülteci öğretmenler gönüllü olarak mülteci öğrencilere ders veriyor. Onlardan biri de sınıf öğretmeni Emal Aljadda(37). Savaş sonrası önce Mısır’a yerleşen ve 2 yıl Mısır’da kalan Aljadda üç ay önce Türkiye’ye geldiğini söylüyor. Aljadda Mısır halkının Suriyeliye farklı yaklaştığını ve iyi davranmadığını, bu yüzden de Türkiye’ye yerleştiğini belirtiyor; “Türkiye’de hayat çok pahalı. Suriye’de 15 yıl öğretmenlik yaptım. Savaş nedeniyle 3 yıldır mesleğimi yapamıyorum. Burada öğrencilerin eğitimine faydalı olmak için, çalışacağım.”

Okulda ders veren bir diğer öğretmense 29 yaşındaki İngilizce öğretmeni Sidra Ghazzi. Ghazzi savaşın sıkıntılarını hâlâ yaşadığını belirterek “1.5 yıl önce savaş nedeniyle kaçıp buralara geldik. Başka bir yerde çok zor yaşamak. Hiçbir yer ülkemiz evimiz gibi olmuyor. Keşke hiç savaş olmasaydı da biz buralara gelmeseydik. Aylık 750 TL kira veriyorum ve iki çocuğum var, geçim çok zor. Eşim İsviçre’de biraz para biriktirince bizi alacak yanına. Farklı bir yaşam ve farklı bir ülke ve hiçbiri evimiz gibi olmayacak” diyor.

‘Eşim de buraya gelecek’

Gözlerinin önünde insanların öldüğünü söyleyen 25 yıllık sınıf öğretmeni İlham Şilli de (53) mülteci çocuklara ders veren öğretmenlerden biri. Şilli, “İnsanların gözlerimizin önünde öldüğünde şahit olduk. Kimse yaşadığı yerden çıkıp başka bir yere gelmek istemez. Savaş bitecek gibi değil Suriye’de. Eğer günün birinde savaş biterse geri döner miyim dönmez miyim ben de bilmiyorum. Eğer çocuklarım isterse dönerim. Türkiye’ye çocuklarımla bir yıl önce yerleştik. Eşim Suriye’de kaldı. Ticaretle uğraşıyor, bir ay sonra bir aksilik olmazsa kendisi de gelecek” diye konuşuyor.

Derslerin içeriğine Osmanlı müdahalesi

Atatürk İlköğretim Okulu Müdürü Polat Ercan, okulda Suriyelilerin eğitim görmesi teklifinin lçe Milli Eğitim Müdürlüğü’nden geldiğini belirterek, “Kabul edip etmemek bize kalmıştı fakat bu çocukların da eğitim ve öğretim görmesi gerekiyor. Çünkü bu çocuklar artık bizim çocuklarımız ve bu topraklarda yaşıyorlar. Eğer biz bu projede başarılı olursak, aynı bilinçle diğer birçok okulun da hareket edeceğini umuyoruz” dedi.

Ercan müfredata ilişkin de şunları kaydetti: “Bizim müfredata uygun hale getirdik. Fakat derslerin içeriği Suriye müfredatına göre işlenecek. Sadece anlatılan konular içerisinde Osmanlı konularına müdahale edildi. Onların kendi tarihlerinde Osmanlı farklı işleniyordu. Osmanlı Devleti işgalci bir imparatorluk gibi gösteriliyordu. Kendi tarimize uygun işlenecek şekilde müdahale ettik. Bunun dışında coğrafya ya da tarih gibi derslerde de Hatay’ın kendi topraklarına bağlı olduğu anlatılarak ders işleniyormuş. Biz ise ‘Hatay Türkiye’nin toprağı olarak ders işlenecek’ dedik.”

‘Savaş bitse de geri dönmem’

Çocukları Avcılar’da okula başlayan velilerden Rana Aka (32), “Savaş nedeniyle çıkıp buralara geldik. Üç çocuğum bugün okula başladı ve çok mutluyum. Eğer ülkemizde savaş olmasaydı büyük oğlum Adil Cemal şimdi 6. sınıfta olacaktı ama savaş nedeniyle iki yıl ara verdi. Aynı şey diğer iki oğlum içinde geçerli biri 10 diğeri 9 yaşında ve ikisi de 3. sınıfa bu yıl başladı. Savaş küçük çocuklarımızı bile nasıl etkiledi görüyorsunuz. Halep’ten 2 yıl önce geldik. Suriye’de savaş hayatta bitmez. Bitse bile ben artık geri dönmem” diyor.

Diğer bir öğrenci velisi ise Sahra Salih(25) de oğlunun savaş nedeniyle 2 okuluna ara verdiğini belirterek şunları söylüyor; “Savaşı Allah kimseye yaşatmasın çok zor. Herşeyi arkanızda bırakıp geliyorsunuz. Düzeniniz ve yaşamınız değişiyor. Olan onca şeye rağmen bugün çok mutluyum. En azından artık çocuklarımız okullara gidebiliyor. Burada eşim bir yufkacıda çalışıyor, kirada oturuyorum 500 TL kira veriyoruz ama en azından savaş ve ölüm korkumuz yok. Tek isteğim de çocuklarımın savaştan uzak yerlerde okuması.”