Gündem Yoksul olduğuna kimseyi inandıramadı

Yoksul olduğuna kimseyi inandıramadı

07.07.2015 - 10:39 | Son Güncellenme:

Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde eşiyle birlikte yaşayan 65 yaşındaki Eyüp Kaymaz, çöpten topladığı yiyeceklerle hayatını sürdürüyor. Yoksul olduğuna kimseyi inandıramayan Eyüp Kaymaz, yardım almak için çaldığı kapıların yüzüne kapandığını söyledi

Yoksul olduğuna kimseyi inandıramadı

Kdz. Ereğli ilçesine bağlı Aydınlar Köyü’nde eşi Emine (64) ile birlikte yaşayan Eyüp Kaymaz (65) market ve manavların yakınındaki çöp kutularından topladıkları çürük meyve ve sebzeleri topluyor. Onları yıkadıktan sonra sağlam yerlerinden yemek yaptıklarını belirten Kaymaz, "Kimden yardım istediysem inandıramadım. Hangi devlet kurumuna başvurduysam azarlayıp gönderildim" diye konuştu.

Haberin Devamı

TEK GELİRİ KAYMAKAMLIKTAN 3 AYDA BİR VERİLEN 150 TL MAAŞ
Kaymakamlığa bağlı Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı’ndan (SYDV) üç ayda bir 150 TL maaş aldığını dile getiren Kaymaz, gıda yardımına yazıldığını ancak kendisine yardım çıkmadığını belirtti. Yiyeceklerini çöpten topladığını anlatan Kaymaz “Çöplerden topladığım yiyeceklerle idare ediyorum. Sosyal Yardımlaşmaya gıda yardımına yazıldım, vermiyorlar, beni iteliyorlar. Başka fakirlere veriyorlar, ben çöplerden ekmek topluyorum. Çocuklarım benden ayrı yaşıyor. Bir tek eşimle yaşıyorum. Şeker, tansiyon ve kalp hastalığım var. Omuzum tutmuyor. Yaşım 60’ı geçti. Ne yapayım? Ekmek parası için yaşıyorum. 5 kuruş param yok. Sabahtan beri yarışıyorum, ekmek parası bulamadım. Belediyeye müracaat ettim, hiç ilgilenmiyorlar. Beni kayıt ettiler, muhtar dağıtacakmış yardımı, bir sürü hikaye söylüyorlar bana. Alamadım. Bu çöplerden alıp da yiyecem, başka yok” dedi.

Haberin Devamı

“BELEDİYEYE DE GİTTİM YARDIM VERMEDİLER”

Çöpten topladığı yiyeceklerin çürük yerlerini atıp sağlam yerlerini yediklerini ifade eden Kaymaz, yardım alabilmek için belediye başkanlığı makamına çıktığını ancak kendisini orada azarlayıp itelediklerini iddia etti.
Kaymaz konuşmasını şu sözlerle sürdürdü; “Bana bir şey vermiyorlar ki, ne diyeyim ben sana? Kaç defa belediye zabıtasına gittim, vallahi beni it gibi sokuyor, başkasına veriyor. ‘O zaman ver başkasına ben istemiyorum gıda yardımı’ dedim. ‘Benden başka fakir varsa ver’ dedim. İnanmıyorlar. ‘Gel, maddi durumuma bak’ dedim. Üç ay oldu dilekçe vereli, ilgilenmiyorlar. Devlet 3 ayda bir 150 TL para veriyor bana. Onunla idare ediyorum. Sabahtan beri dilendim, ekmek alacak para bulamadım. Çöplerden bulabilirsem öyle yiyeceğim. Bir ekmek alacak param yok cebimde. Allah rızası için muhtaç olmasan bunu toplarda yer miyim ben? Ekmek param olsa buna muhtaç olmam ben. Belediye başkanına gittim, orada hanımı var üst katta,5. katta. Dedim ‘Böyle böyle’ beni azarlıyor. ‘Beni azarlamayın, devlet 1 kuruşunu arıyor ama bende hakkımı arıyorum’ dedim. ‘Yiyecek yok’ diyorlar. Nasıl devlette yiyecek olmaz? Devletin yiyeceği iptal mi oldu? Yok. Herkese veriyorsun benim gibi garibana niye vermiyorsunuz? Söyledim ‘ben dileniyorum’ dedim. ‘Dileniyorum, yiyeceğimi çöplerden topluyorum, benim yiyeceğimi niye vermiyorsun?’ dedim.