Diplomasi sustuğunda müzik konuşur

Seyhan Akıncı - Sanatçıların kimlik kartlarının sanatlarından daha çok konuşulduğu günlerdeyiz. Dostoyevski'nin "Budala"sının sayfalarını yeniden karıştırmak hepimize iyi gelebilir. Ya da Rus ekolünün en önemli temsilcilerinden biri olarak gösterilen Ukraynalı piyanist Alexander Romanovsky'den Sergey Rahmaninov konçertosu dinlemek. Kuruluşunun 30. yılını kutlayan Tekfen Filarmoni, daimi şefi Aziz Shokhakimov'un yönetiminde Alexander Romanovsky’yi ağırlıyor. Ukraynalı piyanist ilk performansını bu akşam İzmir Adnan Saygun Sanat Merkezi’nde sergileyecek. Klasik müzik tutkunları Romanovsky'i yarın akşam Ankara CSO Ada Ankara’da ve 26 Mart Cumartesi günü İstanbul Zorlu PSM Ana Salon’da dinleyebilecek. Tekfen Filarmoni'nin 30. yaşı vesilesiyle dinleme şansı bulacağımız Alexander Romanovsky ile gelirini Ukraynalı çocuklara bağışlayacağı konseri öncesi konuştuk.

Tekfen Filarmoni’nin 30. yılı vesilesiyle Türkiye’deki klasik müzik tutkunlarıyla buluşacaksınız. İzmir, Ankara ve İstanbullu seyircilerin karşısında çok anlamlı bir amaç için çalacaksınız. Neler hissediyorsunuz?

En zor anlarda aşk, dostluk, aile, inancımız gibi en basit ama en temel şeylere tutunmamız gerektiğine inanıyorum. Bizi daha büyük bir şeyin parçası hissettiren, hayatımıza anlam katan şeylere. Müzik ve genel olarak sanat bunları hissetmemize, sadece dışsal olarak değil kendi içimizde de bağlantılar kurmamıza yardımcı oluyor. Mesleğim bunu yapmama izin verdiği için kendimi ayrıcalıklı hissediyorum. Aynı zamanda hayat sizi zor bir durumla karşı karşıya bırakırken, kafanızı çevirmemeniz de önemli. Konserimizin bilet satış gelirlerinin Ukrayna'da birçok çocuğa yardım edecek olan UNICEF'e gideceği için Tekfen Filarmoni'ye çok teşekkür ediyorum. Şef Shokhakimov ve Tekfen Filarmoni müzisyenleri ile sahnede olmayı dört gözle bekliyorum.

Ukraynalı bir müzisyen olarak ülkenizde yaşanan işgali izlemek neler hissettiriyor? Bunun sanatınıza etkileri oldu mu?

Bu kadar çok ıstırap ve umutsuzluk görmek beni çok üzüyor ve sarsılıyorum çünkü herhangi bir çatışmada en yüksek bedeli her zaman sıradan insanlar ödüyor. Savaştan etkilenen tüm insanların barış ve güvenliği için dua ediyorum.

Diğer yandan Rus sanatçılara dönük birtakım yaptırımlar ve kararlar var. Bu konudaki düşüncenizi merak ediyorum...

Müziğin insanları bir arada tutma ve en zorlu anlarda hatta en yüksek diplomasinin çaresiz olduğu durumlarda bile köprüler kurma yeteneğine sahip olduğuna inancım tam. Bu yüzden toplumun bunu iyilik için kullanması gerektiğini düşünüyorum.

Rahmaninov'un “Piyano Konçertosu No.2”nin en beğendiğiniz yönü nedir?

Sanırım tüm konçerto boyunca bizi sürekli olarak sevindiren her temanın, her hareketin dolaysız, direkt oluşu... Bu şaheserin adanmasının gizemli hikâyesi de beni büyülüyor. Rahmaninov'un konçertoyu, “Birinci Senfoni”nin feci galasından sonra onunla ilgilenen ve psikolojik krizden çıkmasına yardım eden doktor Nikolai Dal'a adadığı bilinir. Ancak gerçekte eserin adandığı kişinin Rahmaninov'un hisler beslediği doktorun kızı olduğuna dair söylentiler var ve belki de bu çarpıcı güzel müziği tasarlaması için ona ilham veren şey buydu.

‘Pandemi yepyeni fırsatlar yarattı’

Pandemide karavanınızla gezip İtalya’nın farklı şehirlerinde performans sergilemiştiniz. Barış çağrısı için yapmayı planladığınız bir projeniz var mı?

Söylediğiniz yolculuğun anafikri pandeminin bize dayatmalarına rağmen güzellik ve sanatla temastan mahrum kalmayı kabul edemeyeceğimizdi. Sevdiğimiz ve önemsediğimiz şeyleri yapmanın her     zaman bir çözümü var. Her koşulda yaratıcı olmamız gerekiyor. Bu basit konsept beni düzinelerce açık hava konseri vermeye yöneltti. Seyirciyle iletişim çok önemli ve proje için yarattığımız sahnenin hareketliliği bana klasik müziği doğrudan pandeminin sınırladığı yerlerdeki insanlara, şehirlere, küçük köylere, hastanelere, hapishanelere götürmek için yepyeni fırsatlar verdi. Ve insanların tepkisi ki bazıları klasik müzikle ilk kez karşılaşıyordu çok olumlu oldu. Bu da müziğin insan için temel bir ihtiyaç olduğunu doğruladı.