Huzur doğru iletişimde

Seray Şahinler Ekinakis yeni solo sergisi,” Commune - Community  Communication”da çağımızın sorunu “iletişimsizliğe” pencere açıyor. Urla’daki çağdaş sanat mekânı Gru Art Gallery’de açılan sergi iletişim kurmayı beceremeyen ya da nasıl iletişim kurulacağını bilmeyen bireyi ele alıyor. Bolca ekolojik, sosyolojik ve psikolojik atıflarda bulunan sergi, bireysel ve toplumsal yaşadığımız krizleri, sanatçının içsel dünyasında yarattığı etkinin imgesiyle sorguluyor.

“Commune- Community  Communication” serginizde iletişime ve iletişimsizliğe atıf yapıyorsunuz. Neydi bu serginin çıkış noktası ve sözü?

Her şey şöyle başladı: “Doğru iletişim” en temel ihtiyaçlarımızdan biri. Yaşadığım bireysel, ikili ve toplumsal sıkışmalarla, gerilimlerle, rahatlamalarla, genelde kısa süreli mutluluklarla ve sonsuz düşüncelerle ben de birçok insan gibi hayatımı devam ettirmeye çalışıyorum. Tüm bunların yanında, bazen o kadar anlayışsız ve iletişim kurmaya kapalı oluyoruz ki, en temel becerilerimizden ve ihtiyaçlarımızdan biri olan “iletişim kurma” yetimizi unutuyoruz, önemsemiyoruz ya da iletişimi bir güç simgesine dönüştürüyoruz. Serginin temasının düşünce balonu da tam olarak bu fikirle oluştu. Bence insanların var olabilmesi için iletişim kurabilmeye ihtiyacı var; tıpkı su içmek gibi, nefes almak gibi.

Sergi, ekolojik katliamlar, insan hakları ihlalleri gibi kavramlardan yola çıkıyor. Bu kavramlara sanatın gözüyle bakmak neden önemliydi?

Bunu şuna benzetiyorum: Doğduğumuzdan beri ölümün varlığını bilerek büyüyoruz ve her defasında (istisnalar hariç) ölüm bizi bir şekilde duygusal olarak etkiliyor. İletişim de insanlıkla beraber doğan ama hâlâ çoğunlukla nasıl kullanacağımızı kestiremediğimiz ya da beceremediğimiz bir araç. Doğru iletişim kurmayı çözebildiğimiz noktada, büyük ölçüde huzur bulacağımıza inanıyorum. Resim yaparak kendimi ifade edebilmeyi seviyorum. İzleyiciyle de benim fikirlerimden bağımsız bir şekilde, resimlerde onların gördükleri ve hissettikleri sayesinde bir tür görünmez bir iletişim kurmayı diliyorum.

Sergideki tüm işleri kolaj tekniğiyle çalıştım. Kumaşlar, urganlar, kâğıt ve tüller önümde sınırsız bir alan açtı bana.

İçimdeki sesleri anlatmaya çalıştım

Pandemi süreci sizi nasıl etkiledi ?

Pandemi gerçeği, sessiz kalmak ya da bir şeyleri idare etmek için hayatımızın çok kısa olduğunu bana tekrar hatırlattı. Bir birey olarak bu toplumda var olmak, insanlarla iletişim kurmaya çabalamak, yaşadığım toplumun içinde elimden geldiğince iyi bir biçimde bir çocuk büyütmeye çalışmak beni ruhen gerçekten yoruyor ve zorluyor. İçimde biriken tüm sesleri elimden geldiği kadarıyla işlerimde anlatmaya çalıştım.