Eğitimciler dışında eğitime bakış açısı çok farklı.
Elbette eğitimci olmayanlar içerisinde de eğitime bakışı eğitimcilerden çok özenli olanlar var ama genele bakıldığında eğitimi insani değerler açısından ilk 5’te görenlerin sayısı yeterince yüksek değil. Öyle olmasaydı zaten bu noktada olunmazdı!..
Oysa yaşam hakkından sonra en temel haklardan birisi hatta en önemlisi de eğitim. Çünkü bizi biz yapan o. İstisnasız dünyanın her yerinde, her ülkede temel eğitimin zorunlu olması da bu yüzden.
Eğitiminiz ne kadar iyi ise demokrasi, refah, insan hakları, yurttaşlık bilinci, hak, hukuk, adalet, üretim, kalkınma, sevgi, huzur, sorumluluk duygusu ve en önemlisi de herkesin herkese duyduğu saygı o denli yüksek oluyor.
Eğitimin öncelikli amacı bizde olduğu gibi sınavlara “yarış atı” yetiştirmek değil iyi insan, iyi yurttaş, üretken, başarılı ve mutlu bireyler yetiştirmektir.
Yasalara baktığınızda da bu konuda çok daha fazla ayrıntıya yer veriliyor. Ebeveynler ve yönetenler başta olmak üzere kamuoyunun söylemleri de bu yönde.
Peki o zaman beklentilerimiz ile yapılanlar neden birbiriyle örtüşmüyor? Sıfır firenin dahi kabul edilemeyeceği bir konuda bırakın on binleri, yüz binleri, milyonlarca kayıp nesil yaşanıyor!
Kasıt var mı? Hiç sanmıyoruz.
Eğitime şaşı bakış ve ideolojik takıntılar olabilir ama dünyanın hiçbir yerinde, hiç ama hiç kimsenin çocukların feda olmasını isteyeceğini ve buna seyirci kalacağını aklımızın ucundan bile geçirmiyoruz.
Gazze’de yaşamını yitiren çocuklara dünya genelinde gösterilen tepkinin özünde bu yatıyor!
Ne olur artık bunu görelim, sadece yaşamalarına değil barışı, huzuru, dostluğu pekiştirecek eğitim almalarına da olanak sağlayalım.
Keşke dünyanın her ülkesinde temel eğitimin süresi değil ama müfredatı aynı olsa ve her şeyden önce iyi insan yetiştirilse. Çünkü gelecek de onlar, barışı, huzuru, refahı sağlayacak da onlar.
Dünya artık ufak bir köye düştüğüne ve dünyanın her yerinde Gazze’de ölen çocuklara göz yaşı döküldüğüne göre ortak bir müfredat hayalinin hayata geçirilmesi artık o kadar da zor olmamalı.
Her çocuk şiddetten uzak, sevgi dolu, güvenli, huzurlu ve adil bir dünyada yaşama hakkına sahiptir. Onlara bu hakkı sağlamak da sadece mahalleyi, kentleri, ülkeleri ve dünyayı yönetmeye kalkanların değil kamuoyunu oluşturan herkesin görevidir.
Çocuk Hakları Sözleşmesi
Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 54 maddeden oluşuyor.
İşte onlardan bazıları:
■ Her çocuk vazgeçilmez haklara sahiptir. Çocuk Hakları, bütün çocuklar içindir.
■ Çocuklarla ilgili bütün yasa ve uygulamaları oluşturanlar, önce çocukların yararını düşünmek zorundadır. Devletler, sorumluların sorumluluklarını yerine getirip getirmediklerini takip eder, çocukların bu haklardan yararlanmasını sağlar.
■ Yaşamak, her çocuğun temel hakkıdır ve herkesin ilk görevi çocukların yaşamını korumaktır.
■ Hiç kimse çocukların onurunu kıramaz, onları küçük düşüremez, özel hayatına karışamaz.
■ Devlet, kitle iletişim araçlarının, çocuğun gelişimi açısından önemini kabul eder. Kitle iletişim araçlarının verebileceği her türlü zarardan çocukları korur.
■ Hiç kimse, çocuklara karşı olan sorumluluklarını onlara zarar verecek şekilde kullanamaz. Devlet çocukların hiçbir zarara uğramaması için her türlü önlemi almakla yükümlüdür.
■ Engelli çocukların özel olarak korunma ve saygı görme hakkı vardır. Devlet engelli çocukların bakımını, eğitimini sağlayacak kurumları oluşturma sorumluluğuna sahiptir.
■ Her çocuk eğitimini tam yapabilmek için desteklenir ve korunur. İlköğretim parasız ve hiçbir ayrım gözetmeksizin tüm çocuklar için hak ve zorunludur.
■ Çocukların okula gitme, oyun oynama hakkı vardır. Onlar yetişkinler gibi çalıştırılamazlar. Çalışmak zorunda kalırlarsa yapacakları iş onların sağlığı ve eğitimleri için sorun oluşturmamalıdır.
4+4+4?
Çocuklar dünya var olduğundan beri önemliydi ama doğurganlık oranlarının düşmesi nedeniyle günümüzde çok daha önemli hale geldi. Bu yüzden de hem doğumlarını hem de insanca yaşamaları konusunda çok daha titiz olmamız gerekiyor.
4+4+4’te revizyona giderken olaya bu çerçeveden bakmakta sonsuz yarar var…
Özetin özeti: Her çocuk önemlidir, her çocuk farklıdır ve her çocuk her şeyin en iyisini hak ediyor. En başta da eğitimin. Bunu sağlamak da başta devlet olmak üzere hepimizin görevi!
