Bayram geldi, herkes bir yana dağıldı. Tatilin de uzun olmasından istifade ederek çoğu kişi yurtdışına gitti.
Teyzemler de bir yerlere gittiği için köpekleri Paşa’yı bize bırakınca evin nüfusu aniden 7’ye yükseldi. Zaten normal bir hiyerarşik düzende geçinen köpeklerimiz, Paşa’ya bebekliğinden beri alışık değiller. Paşa ne kadar cana yakın olursa olsun onu kesinlikle aralarına almadılar. İşte bu yüzden Paşa kah bahçede, kah evin bir odasında gününü geçirir oldu.
Paşa ile annesi Çakıl aralarında bir akrabalık olduğunu ikisi de farkında değil. Tabii biri erkek diğeri dişi işler biraz karıştı. Çünkü Çakıl da tam döneminde. Bu yüzden rahat edemeyen Çakıl’a benim evin yolu gözüktü.
Geçen gün aldım Çakıl’ı Paşa da böylece diğer evde kalan tek köpek oldu. Biraz da yağmur çiseleyince bahçede bırakamadık. Diğerlerinin ayrı kafesleri ve kulubeleri var fakat paşa garibim hiç biriyle anlaşamadığından onun başını sokacak bir kulubesi yoktu. İşte bu yüzden onu eve aldım, ağlamaması içinde serbest bıraktım. Ama bu sefer Çakıl’a rahat vermedi ben de. Çakıl’ı aldım benim eve getirdim. Bayramın 1. gününü beraber geçirdik, Çakıl’ı yıkadım bayramlıklarını giydirdim ve Çeşme’ye misafirliğe gittik.
O kadar uslu o kadar varla yok arasındaydı ki herkesin kalbini çaldı. Ben ne kadar yaramazdır, cadıdır desem de sanırım insanlar benden şüphe duydular; fakat Çakıl’a taptılar.
Gerçekten de Çakıl’ın misafirlikteki performansı inanılmazdı. Nereye gittiysek sesini çıkarmadan yattı, mamasını yedi çişi gelince söyledi falan.
Geç oldu dönmeyelim kalalım Çeşme’de dedik, gece de hiç sorun çıkarmadan sanki her zaman yaptığımız ritüelmiş gibi sessizce yatakta yanıma kıvrıldı; beni de ısıttı. Uyanana kadar da kesinlikle kımıldamadı.
Her ne kadar çok sevdiğim bir arkadaşımda ve ailesiyle olsam da Çakıl bu bayramda ailemden yanımda olan tek kişiydi.
Bana yoldaş oldu, arkadaşlık etti ve sanırım dünyanın da en uslu köpeğiydi; gerçekten ayrıca herkesi kendine hayran bıraktı.
Seni çok seviyorum Çakıl, sen bana verilen en değerli hediyesin.
Herkese iyi bayramlar...
