Çünkü Türk askerini isteyen kimse yok oralarda.Açıkça "Türkler gelmesin, istemiyoruz" diyorlar.. Gerçi, yerel aşiret reisleri, dini liderlerden bazıları Iraka nabız tutmak için gönderdiğimiz diplomatlara, askerlere ve istihbaratçılara kapalı kapılar arkasında farklı konuşmuş olabilirler ama hiçbiri açıktan açığa "Türk askeri gelmeli" mesajı vermiyor.Türkiyenin sesi gibi bilinen Türkmen Cephesi yeni başkanı bile "BM kararı olmadan Türk askeri gelmesin" anlamında konuştu.Irak Yönetim Konseyindeki Türkmen üye daha net "istemiyoruz" dedi.Artık, bu aşamada asker göndersek, yardıma değil, işgale gelmiş gibi görülecek. Sadece "ABD askeri gibi onlarla birlikte olacak her ulusun askerini vururuz" yolunda açıklamalar yapan yeraltı direniş örgütleri değil, Irak yönetimi de "hayır" tavrındaysa asker göndermenin faydası ne? Türkiye, Iraka asker gönderse, başı - kesin - derde girecek gibi görünüyor. Bu tabloda Türkiyenin asker göndermesi ABDnin de başını ağrıtır.Çünkü, Türkiye ile Irak yönetimi arasında kalacaktır. Yeraltı örgütlerinin olası saldırılarına karşı Türk askeri gücü tavır koydukça, bu kez Irak Yönetim Konseyi reaksiyon gösterecektir.Askerimizi halkla karşı karşıya getirecek bir hava oluşacaktır.İlişkilerde altın kural "win - win" dir. Yani "kazan - kazan..."İki taraf ta kazanıyorsa, o ilişki sağlıklı ve ömürlü olur. Hem Türkiye, hem ABD kazanmalıydı. Iraka da katkı olurdu. Oysa, şu aşamada asker gönderilmesi hem Türkiyeye, hem ABDye kaybettirebilir."lose - lose " yani "kaybet - kaybet" hamlesi olur.Iraka da kazanım vermez. ABDyi de yakar Iraktan esen bu olumsuz rüzgarlar, Türkiyedeki kanaat önderliklerini, kurumları, sivil toplum örgütlerini de etkilemiştir. İlk tezkere ve onun ıskalanması sürecinde "Iraka asker göndermenin" bayraktarları bile artık fotoğrafı iyi okumakta ve "olumsuz" bakmaktalar.Bunun son örneğini TÜSİAD verdi. Başkan Tuncay Özilhan, dün net bir dille, "şu aşamada Türkiyenin Iraka asker göndermesinin hiçbir yararı olmayacağını" söyledi. "Iraka gidelim" görüşündekilerin sayısı azalmakta.Tabii...Bütün bunları "şu aşamada" ihtiyat kaydıyla yazıyorum. İçten de ters bakışlar Olumsuz esintiler AKPde de çatlaklar oluşturdu. Dışa karşı, ancak çok dar ve güvenilir ortamlarda yakınma şöyle:"Bizim gruptan tek başına bu kararın geçmesi çok zor. Fazla zorlamayı gerektirir.Hem zorlar, hem sonuç alamazsak, güven yitiririz.Grupta üç ayrı tavır var. TBMM Başkanı Bülent Arınçın - Cumhurbaşkanlığının aday adayları arasında sayılıyor - etki alanındaki AKP milletvekilleri... İslam ekseninde politikaya yakın olan ve Erbakan çizgisini sürdürenler... Ve Erdoğanı -tam kabullenmiş olanlar... İlk iki gruptan Iraka asker göndermek için tezkere oylamasına fazla güvenmek, düş kırıklığı ile sonuçlanabilir. En güvenilir formül, CHPnin de olumlu oy kullanmasıdır. Belki kamuoyu baskısıyla bunu sağlayabilirdik ama artık kamuoyunu oluşturan kanaat önderleri, sivil toplum örgütleri de olumsuz safa geçtikleri için, CHPden çok da umutlu değiliz." CHPsiz olmaz MGK, Iraka asker göndermek sorununu konuşmak üzere toplandığında fotoğraf buydu...Ayrıca ortada şöyle büyük soru işaretleri de henüz cevapsızdı:- Türk askerinin Irakta görev tanımı.- BMde Iraka asker katkısı için bir karar alınıp alınamayacağı yolunda öngörüler.- ABDnin Kuzey Irakta PKK ve KADEK için "süpürge" çalıştırıp çalıştırmayacağı......Bütün bunlar bakınız hep edilgen bir politikanın parametreleri...Türkiye ipotekler altında özgün politikalar üretmekte zorlanıyor.IMFden, 8 buçuk milyar dolar krediye, hatta uçaklarının yedek parçalarına kadar dikişler atmasın kaygısıyla "çıkış" bulmak hiç de kolay değil.MGK açıklamasını bu spiralin içindeki dalgalanmalardan ayrı göremeyiz. g.civaoglu@milliyet.com.tr Beklenen şarkı