En güzeli değil, en iyi çalınmışı veya en iyi söylenmişi değil, en moda, en trend olanı da değil. Ama bu yaz aradığım pop albümünü buldum galiba
La Roux yani Elly Jackson 2009’da 80’lerin bağrından kopup gelmiş gibi duran ilk albümü “La Roux”yu yayınladığında kimi bayıldı, kimi sıradan buldu. Ben çok sevdim. Çünkü 80’lerin etkisindeydi ama o yıllara öykünen bir albümü dinliyor olmaktan çok,
o yıllara ait kıyıda köşede kalmış, bir tesadüf sonucu gün ışığına çıkmış Britanya usulü bir pop albümü hissi yaratıyordu.
“Bulletproof”, “In For The Kill”, “I’m Not Your Toy”... Albümdeki neredeyse bütün şarkılar zamanla daha da yer etti. Sanki bu şarkıları yıllardır dinliyor gibiydim.
Ardından Jackson’ın BBC Radio 1 Live Lounge için kaydedilen akustik performansını izledim. Bir piyano ve La Roux... O zaman onun çok yönlü bir sanatçı olduğunu fark ettim. Şahane şarkı söylüyordu, üstelik şarkıları tek piyano eşliğinde güzelliğinden kaybetmemiş, adeta boyut kazanmıştı.
Hayli gecikmiş bir çalışma
La Roux geçen Rock’n Coke’ta birkaç yüz kişinin izlediği mütevazı bir konser verdi. Albüm hazırlıklarının yavaş gittiği, sesini kaybetme tehlikesi atlattığı, hatta gırtlak kanseri olduğuna inandığı sıkıntılı dönemleri geri bırakmış, sahneye dönmüştü. Onunla ilgili hatırladığım son şey bu.
La Roux’nun yeni albümü
“Trouble in Paradise” piyasaya çıktı. Sonbahardan bu yana üzerinde çalışılan bir albüm. Hayli gecikmiş bir albüm. Bir pop sanatçısı için iki albüm arasına beş yıl koymak çok rastlanan bir durum değil. Hele hele her hafta bir düet, video, remiks yayınlayıp gündemde kalma dünyasında. Ama ben her zaman az ve öz albüm yapan müzisyenlere inandım. La Roux inancımı boşa çıkarmamış.
Mutlu eder, gülümsetir
Yine 80’lerin etkileri var. Synthe’ler, şahane “drum machine” çeşitlemeleri, muhteşem, hafif hüzünlü bir vokalin eşlik ettiği “öforik” şarkılar. Tezat gibi dursa da değil.
La Roux’nun tarzı bu. Ek olarak funky gitar tonlarını duyuyoruz. “The Feeling”, “Cruel Sexuality”, favorim “Kiss and Not Tell”, “Tropical Chancer”, belki eski albümün havasına en yakın “Sexotheque”...
Bu albüm sizi aydınlatmaz, zengin etmez, önünüzde yeni ufuklar açmaz, bu albüm sizi daha kültürlü, daha “trendy”, daha cool yapmaz. Size bir şey öğretmez, sizi yüceltmez, sizi daha zayıf, daha şık, daha saygın yapmaz.
Bu albüm yaz boyu iyi gider, biraz mutlu eder, gülümsetir. E yeter zaten. n
Plak savaşları
* Bir kere gözünüz sadece sizin önünüzdeki rafta değil, aynı zamanda yandaki raflarda da olmalı. Onun görmeyip geçtiği ya da beğenmediği bir şeyin yerini belleyin, o kutunun önüne geldiğinizde kapın plağınızı.
* Parmaklarınızın ucuna lastik yüksük takın, plakları daha hızlı geçer, böylece herkesten önce keşfedersiniz gizli hazineleri (Ben bunu asla yapmadım ama yapanları gördüm).
* Yandaki kutuyu karıştıran adamın önünden plak kapmak “kavgada dahi” olmaz. Sakın yapmayın. Plağı kapar ama itibarı kaybedersiniz.
* Bazen en iyi plaklar diplere, alt raflara, kapalı dolaplara saklanmıştır. Plakçıların bu bölümlerini zorlamaktan çekinmeyin. Karıştırdığınız her 30-40 plaktan belki biri ilginizi çeker.
* Erken gidin. Dükkana ilk giren siz olun. Rahat edin.
* Sizinle hiç ilgisi olmayan müzik türlerine ve tarzlara ait raf ve kutuları da karıştırmayı ihmal etmeyin. Karşınıza ne çıkacağı belli olmaz. Kişisel tecrübe konuşuyor. Sabır yoksa, plak da yok.
İtiraf ediyorum
* Kendisini Twitter’da eleştirenlere küfürler yağdırdıktan sonra yaklaşık 50’sini savcılığa şikayet eden Zerrin Özer ve uzun adamcı diğerleri için en anlamlı cümle şu: İtibar
30 senede kazanılır, 30 saniyede kaybedilir. Şimdi uğraşın durun, tarih sizi kaydetmiştir.
* Nihat Hatipoğlu’na sorulan “Sevmediğim biriyle evlendim, cennette de birlikte olacak mıyız?” sorusu Türkiye’de kadınların durumunun özeti gibi. Başbakan’ın kadınlara yaptığı “Seçici olmayın” önerisini bir daha düşünün.
CD
MASA ÜSTÜNDEN NOTLAR
“SOMEWHERE AROUND NOWHERE” - TATU FLY?
Müzisyen Mehmet Fırıl’ın tek kişilik projesi Tatu Fly?, yıllar içinde biriktirdiği müzikleri ve kayıtları bir albüm altında topladı.
Albüm Anadolu ezgileri ve makamları çevresinde dolaşan saykodelik bir müzikal atmosferi var.
“CORAZON” - SANTANA
İçinde Corazon, yani “yürek” ve Santana geçen bir cümle kullanın. O cümlede ne anlatılmak isteniyorsa bu albümde de o var. Pop ve Latin seviyorsanız bu albümü alın koyun kenara. Yeni yaklaşım bekleyenler uzak dursun.
