En son ne zaman kafanızı kaldırıp gökyüzüne baktınız?

Ne alaka demeyin, dinleyin. Geçen haftalarda en az yedi kişi denizlerde pisi pisine can verdi. Ne ilk ne de son ölümler bunlar. Oysa bu trajedi yaşanmayabilirdi

Büyükçekmece’de kaybolan beş gencin sadece biri bulunabildi. Hafta sonu Riva’da iki kişi yüzerken kayboldu. Henüz haber yok. Peki neden?
Neden bu insanlar öldüler? Nedeni bilgisizlik, umursamazlık.
Bu olayların hepsi fırtına ve şiddetli rüzgar olan günlerde gerçekleşti. Ne ilk ne sonlar. Meteoroloji internet sitesinde uyarıyor; Windguru, Windmeter gibi uygulamalarda (ki bunların hepsi ücretsiz) fırtına beklentisi veriliyor ve uyarı yapılıyor. Rüzgarın 30 deniz milinin üzerine çıkacağı ifade ediliyor. Ama insanlar hiç ilgilenmiyor, hiçbir şey yokmuş gibi denize giriyor, deniz bisikleti gibi dünyanın en güvensiz aletiyle açılıyor.

Okumayı bilmek lazım
Oysa hava durumu çok açık bir şekilde denize falan girmeyin, deniz bisikletine binmeyin diye bas bas bağırıyor anlayana. Düz yolda giderken karşınıza bir uçurum çıksa, “Ben buradan geçerim, bir şey olmaz” deyip atlar mısınız aşağı?
Havanın mesajı da bu uçurum kadar net aslında ama bunu okumayı bilmek lazım.
Bu şartlarda plajı açan ve denize girmeye izin verenlerin sorumluğu elbette tartışılmalı ama konu burada bitmiyor. Çünkü insanlar hava durumundan anlamıyor. Umursamıyor. Bunun gerekli olduğu fikrine sahip değiller. Oysa bulutların şekli, rengi, nem oranı, görüş mesafesi, rüzgarın yönü... Bunlar size önemli şeyler anlatır. Üstelik ilkel çağlardan beri. Daha dinler, peygamberler yokken ortalıkta insanlar denizlerde yelkenle yol alıyordu, hava durumunu tahmin edebiliyorlardı. Bu en kadim bilgiler bugün kimsenin umurunda değil çünkü günlük hayatta işimize yaramaz sanılıyorlar.

Dünyalı olmanın gereği
Bugün sokaktaki birine kuzey neresi diye sorun kimse bilmez. Rüzgar nereden esiyor desen haberi yoktur. Onun yerine futbolcu Caner’in karısının bindiği arabanın markasını herkes bilir.
Herhalde dünyadan bu kadar kopuk olan ama bunun farkında bile olmayan başka bir canlı türü yoktur yeryüzünde.
Hava durumu bilgisi fasafiso değil, dünyalı olmanın gereği. Bütün canlılar bu basit şeyleri bilir ve hayatını bunlara göre yönlendirir. Bir tek biz kapalı kutumuzda her şeyi biliyormuşçasına iddialı ama hiçbir şeyden habersiz yaşıyoruz.
Doğa dediğimiz şey yol kenarındaki duvar saksılarına indirgenmiş durumda. Doğal denge diyorsun, “E işte parklara kilim desenli çiçek ektik ya” yanıtı geliyor... Çevresinden bu kadar
kopuk bir canlının hayatta kalma şansı giderek azalıyor.

İngiltere’den bir AVM hikayesi

Londra’nın simge binalarından Battersea elektrik santrali AVM ve lüks konut olacakmış. Projenin sahibi Malezyalı grup “aynen koruyacağız, duvardaki grafitiler bile kalacak” diyormuş.
O kadar tanıdık geldi ki.
Bu bina Pink Floyd’un “Animals” albümünün kapağına esin kaynağı olduktan sonra bir kuşağın belleğine kazınmıştı. 1977 tarihli albüm 70’lerin İngiltere’sine sembolik göndermelerde bulunuyordu. Bir dönem bu santralin yakınlarında Roger Waters bu işlevini yitirmiş binayı albüm kapağına koyma konusunda ısrar etmişti. Albümde anlatılan hayvanlar sınıfları, bu bina da eski köhne İngiltere’yi temsil ediyordu. Ayrıca Waters yabancılaşma konusunda bir uzman sayılırdı ve bu binanın temsil ettiği devlet ve insan arasındaki iletişimsizliği vurgulamak istemişti.
İngiltere’de bu binanın korunması ve kültürel amaçlarla kullanılması için çalışanlar var. Hep birlikte göreceğiz ne olacağını.
“Animals”ı dinlemeyen kalmasın bu vesileyle. Dünyanın en şahane şarkılarından bazıları bu albümde bence.

PAZAR ALBÜMÜ

“Overjoyed” Half Japanese

1975’te kurulan ve Kurt Cobain dahil pek çok kişinin takdirini kazanan
art punk’çılar Half Japanese yeni bir albüm yaptı. Jad Fair’in vokali ve gitar tonu çok ayırt edici, ilgi çekici geliyor doğrusu. Artık müziklerin eğlenceli, kolay dinlenebilen diye sınıflandırıldığı bir çağdayız. Tek özelliği bu olmayan şeyler de var hayatta. “Overjoyed” böyle bir albüm.