16-22 Eylül tarihleri arası, her sene Avrupa Komisyonu’nun sürdürülebilir kentsel mobilite konusunda öncü farkındalık kampanyası olan “Avrupa Hareketlilik Haftası” idrak ediliyor.
Hafta kapsamında Türkiye’de de çeşitli kurumlar ve üniversiteler tarafından hareketlilik sohbetleri, paneller, etkinlikler düzenleniyor.
★★★
Etkinliklere katılanların söylemlerine, taleplerine ve önerilerine baktım da, çoğu “yürünebilir şehirler” istiyorlar.
Bisikletin önemine ve toplu taşıma odaklı çözümlere değiniyorlar.
Bisikletin eğlence olduğu kadar, ulaşım aracı olduğu bilincinin yaygınlaşması gerektiğini vurguluyorlar.
★★★
Bu istekler ve öneriler geçen yılki toplantılarda da dile getirilmişti, bir önceki yıl da aynıları söylenmişti, daha önceki senelerde de ifade edilmişti.
Yani, her Avrupa Hareketlilik Haftası’nda sürekli aynı konuları konuşup duruyoruz.
Bu da demektir ki, yıllardır bolca tartışıyoruz, fakat bir türlü ileri gidemiyoruz.
★★★
Gidemediğimiz de apaçık ortada zaten.
★★★
Türkiye’de bana kim “yürünebilir bir şehir” gösterebilir ki?
Kim “bisikletin, yayaların ve toplu ulaşımın hakim olduğu” bir kentimizi işaret edebilir ki?
Kim “karbon emisyonlarını azaltan ve kendi kendine yetebilen” bir şehrimizi örnek verebilir ki?
Kim “engelli ve yaşlı kişilerin sokaklarımızda rahatlıkla dolaşabildiğini” söyleyebilir ki?
Kim “trafik kültürümüz artık üst seviyede” diyebilir ki?
Kim “planlı altyapısı ve düzenli sinyalizasyonu olan” bir il bulabilir ki?
★★★
Bence bu sorulara ülkemizde kimse yanıt veremez.
Öyle bir şehrimiz yok, öyle bir kasabamız yok, öyle bir köyümüz yok..
Bana göre, bundan sonra olması da çok zor.
Zor, çünkü şehircilik, ulaşım, trafik, toplu yaşam bir kültür işidir.
Bizler daha çok Ortadoğu kültürüne yakın olduğumuzdan, kentlerimizden trafiğimize, ulaşım sistemimizden toplu yaşam anlayışımıza kadar pek çok konuda imrendiğimiz Avrupa’dan epey ayrıyız.
O yüzden, mevcut yapımızla yakın gelecekte de arzuladığımız şehirleri yaratabileceğimizi düşünmüyorum.
★★★
Biz hala etkinliklerle, panellerle kaos içindeki şehirlerimize çözüm arıyoruz.
Geometrik düzenlemeler, kavşak sistemleri, EDS uygulamaları, deniz ulaşımının aktif kullanımı, çocuklara trafik bilinci eğitimleri, toplu taşıma rehabilitasyonu, lastik tekerlekli metro sistemleri gibi öneriler getiriyoruz.
Ve eminim gelecek sene bu günlerde yine aynı konulardan bahsedip, göstermelik panellerde tekrar aynı sunumları duyacağız.
Buna karşılık şehirlerimizde hala gram değişiklik olmayacak, milim ilerleme sağlanmayacak.
Düğme baştan yanlış iliklendiği ve yanlışlıklara katlanarak devam edildiği için, sözü edilen hedefler hayalden öteye geçmiyor ne yazık ki..
Her Avrupa Hareketlilik Haftası’nda boşuna kandırmayalım kendimizi..
