Equinofobi (hippofobi) nedir?

Equinofobi (hippofobi) nedir?

Equinofobi veya hippofobi atlara karşı duyulan psikolojik bir fobidir. Equinofobi Yunancadaki φόβος (phóbos), anlamı "korku" ve Latin kelimesi equus, anlamı "at"'ın birleşmesiyle oluşmuştur. Hippofobi kelimesi ise Yunancadaki phóbos kelimesi ile Yunancadaki at anlamına gelen, ἵππος (híppos) kelimesinin birleşmesi ile oluşmuştur.

Fobiye bir örnek, Freud'un Little Hans hakkındaki psikanalitik çalışmasında bulunabilir.

Equinofobi (hippofobi) semptomları nelerdir?

Equinofobiye yakalanan kişi, bir atı düşünürse veya fiziksel olarak bir ata yakın olduğunda aşağıdaki belirtiler ortaya çıkabilir:

• Dehşet içinde hissetmek
• Endişe (At sakin olursa bile)
• Titreme
• Panik
• Çarpıntılar
• Nefes darlığı
• Kalp atışında hızlı bir artış
• Mide bulantısı
• Ağlama

Equinofobiye sahip olanların, eşek, katır ve midilli gibi diğer at cinsi hayvanlardan korkmaları da mümkündür.

Equinofobi (hippofobi) sebepleri nelerdir?

Çocukluk döneminde atlarla olan olumsuz deneyimler bu fobiyi doğurabilir. Equinofobi atın üzerinden düşme ile de oluşabilir. Birçok durumda insanlar atlardan kaçınmaya başlarlar ve bu durum yavaş yavaş korku ile bir fobiye dönüşür.

Fobiye, hayvanın kendisi de sebep olabilir. Atın büyüklüğü, ağırlığı, heybetli duruşu ve büyük dişleri bazı insanları, özellikle de çocukları korkutabilir.

Atların ve aygırların medyadaki negatif tasvirleri de kişinin korkularına neden olabilir.

Equinofobi (hippofobi) tedavi edilebilir mi?

Bu fobiye maruz kalan kişiler için birçok tedavi seçeneği mevcuttur. Bilişsel davranış terapisi bunun gibi fobilerden mustarip insanlar için bir terapi şeklidir. Korkularına ve ve korkuların varlığının sebebine odaklanır. Korkunun arkasındaki düşünce süreçlerini değiştirmeye ve yok etmeye çalışır. Araştırmalar, Equinofobili olan kişilerin tedavisinde etkili olduğunu göstermiştir. Başka bir tedavi seçeneği sistematik duyarsızlaşma olup, hastaları fobilerine kademeli olarak alıştırmaya odaklanmaktadır. Bu işlemin ilk adımı, atlarla ilgili düşünmeyi ve ardından atların resimlerine bakmayı içermektedir. Hasta imgelerden memnun olduktan sonra, bir atla buluşmaya, bir ata dokunmaya ve nihayet bir ata binme ile devam edebilir. Aşırı durumlarda, kısa süreli olsa bile ilaçlı tedavi kullanmak gerekebilir.