Bir gelenek olarak takılan altını icra ile geri almak

Gelenekler yöreden yöreye değişse de, bazıları tüm ülkede standart. Mesela geline/damada altın takmak.

Eski dönemlere dayanan altın takma geleneğinin birincil amacı, evlenen çifte yardım etmektir.

Ama bir de ikincil amacı var. Takılan altının kendi/çocuğunun düğününe geri gelmesi.

İşin hukuki boyutu

Yani kaba bir ifadeyle beklenti diyebilir miyiz? Bence deriz.

Kayseri’deki bir olayla bu iş ‘bence’yi geçerek hukuki bir anlam kazandı.

Bir yurttaş düğününde çeyrek altın taktığı kişinin kendi düğününe gelmemesi ve altını göndermemesi üzerine ilamsız icra takibinde bulunarak altının bedelini geri aldı.

'Benimkine gelmedi'

Evet. ‘Ben ona altın taktım, ama o benim düğünüme gelmedi’ diyerek taktığı altının bedelini geri aldı.

Bunu yaparak sadece kendi parasını almakla kalmadı, verilen karar emsal teşkil ettiği için bundan sonraki benzer davaların açılmasına katkıda bulundu bu ismi açıklanmayan Kayserili yurttaş.

Gerçekten azmini ve tavrını takdir ettim.

Çünkü bu arkadaş şunu dedi: ‘Ben bu geleneğe sadece çıkar gözüyle bakıyorum. Benim gibi de milyonlar var’

Haksız mı? Bir arkadaşımızın düğün davetini aldığımızda ilk işimiz altın fiyatlarına bakmak olmuyor mu? ‘Bakın bu ara evlenmeyin, çeyrek çok yükseldi’ yaz döneminde sık kurduğumuz cümlelerden değil mi? Evet gayet öyle.

Bir işin içine para girdiği anda samimiyet kayboluyor. ‘İnsanları en mutlu günü’ diye lanse edilen düğün işleri de maalesef ki bu samimiyetsizlikten en fazla nasibini alan olay oluyor.

Yakın dönemde sosyal medyada dolanan bir masraf listesi vardı. Evlilik için gerekli olan paralar kalem kalem yazılmıştı.

Yine yakın dönemde ‘bilmemkimevleniyor’ diye bir web sitesi kurulmuştu. Sitede ‘altın fiyatları, IBAN numarası’ gibi bölümler vardı. Gelemeyenlerden havaleyle para isteniyordu yani.

Kayserili yurttaş bu bahsettiğim iki örneğe tokat gibi cevap vermiş. Benim anladığım o.

Yetkili bir abi olsam gelenekleri yasaklardım.

İlgili haber için bu taraftan.