Metrobüste Türkçe konuşmayan insanlara öcü gibi bakmayalım
İnsanlara ve insanlığa olan inancımı bu sabah saatlerinde ne yazık ki kaybetmiş bulunmaktayım. 'Hükümsüzdür' esprisi yapacak değilim. Ancak son derece ciddi ve son derece buruk bir haldeyim. Olay şu: Metrobüsle evden işe giderken telefonda Fransızca konuşan bir adam, önümdeki bir kadın tarafından 'Çık çık' denilmesi suretiyle itinayla terslendi. Sebep?
Sebep elbette o kadının sabahki ruh hali.
Belki çocuğu hastalandı.
Belki rüzgar yüzünden kulakları uğulduyor.
Belki insan sesi fobisi var.
Her ne sebeple olursa olsun Fransızca konuşan bir insana 'Çık çık' demek için mantıklı bir gerekçe bulamıyorum.
Bir insan neden Fransızcaya takılır mesela?
Türkçe konuşsa dönüp bakmaz, kulaklığını takar.
Ama Fransızca olunca "Kim bu ya?" der.
Ben de Fransızca bilmiyorum ama Fransızca şarkılar dinlediğim için kulağım Fransızcaya aşina, çözebiliyorum ortamda Fransızca konuşulduğunu.
Ama o kadın sadece tek değil.
İngilizce, Fransızca ya da İstanbul'a ziyarete gelen Almancı gurbetçiler veya Arapça konuşan Suriyeliler...
Çevremizde Türkçe dışında bir dil konuşan birini gördüğümüzde gayet 'öcü' gibi bakıyoruz.
Bakmayalım.
Neden hepimiz Türkçe konuşmak zorundayız mesela?
Türkçeyi güzel konuşalım, güzel okuyalım, güzel yazalım.
Ama "Kim la bu?" bakışı var ya suratımızda oluşan.
İşte onu yapmayalım.
Bilgisizliğimi ele veriyoruz bana gçre.
Gayet dar kalıp, gayet vizyonsuzluk.
Hatta çok net kendi konuşamadığı için problem haline getirmiş gibi bir algı da çıkıyor o bakıştan; gayet aşağılık kompleksi...
